Mario Kart 7 | Gamer.nl

Mario Kart 7 | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Het blauwe schild. Dat onding, dat oneerlijke geval. Hij zit er weer in. En we hebben dit meerdere malen aan den lijve ondervonden. Een bocht voor de finish getorpedeerd worden en de concurrentie die we tweeënhalve ronde hadden afgehouden, voorbij zien speren. Maar we hebben nog veel vaker meegemaakt dat we met spanning in het lijf naar de finish vlogen en billenknijpend onze kart over de lijn drukten. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt. En zo is het met heel Mario Kart 7.

Vlieg op

Los van het uitstapje met twee bestuurders in Double Dash! (voor de GameCube), is Mario Kart 7 de meest vernieuwende game in de serie. Hoewel vader van de serie Miyamoto weifelend stond tegen tegenover de mogelijkheid om karts aan te pa en, is deze er toch gekomen. Voorafgaand aan grands prix kiezen spelers achtereenvolgens voor een bepaald cha is, een bandenset en een vleugel. Een dikke bandenset onder een zwaar metalen geval is ideaal voor de dronken brokkenpiloot die nog wel eens offroad-uitstapjes maakt, terwijl experts die hun opgevoerde bolderkar graag overdwars door bochten gooien goed uit de voeten kunnen met dunne profielbandjes in een lichtgewichtwagen. Op papier klinken deze mogelijkheden dramatischer dan dat ze daadwerkelijk uitpakken. Pas op de twee hoogste moeilijkheidsgraden (de 150 cc-kla e en spiegelkla e) zijn de verschillen goed merkbaar en loont het om een kart te kiezen die bij je speelstijl past.

De andere grote vernieuwing zit hem in het feit dat op verschillende banen gedeelten onder water of vliegend worden afgelegd, waarmee de serie eindelijk aanbelandt op het niveau van de Tros-show Te land, ter zee en in de lucht. En net als in die show zijn het hit-and-mi -onderdelen. Het vliegen voelt enigszins bevrijdend, maar heeft te kampen met vreemde physics die je soms uit koers blazen. We hebben het voor elkaar gekregen om meer dan vijf seconden achter de start-finish-banier te blijven haken en we merkten dat het kortstondig optrekken van een kart midden in de vlucht eigenlijk nauwelijks uitmaakt voor de snelheid. Hoewel er een verticale dimensie bijkomt om in ‘te racen’, voelen de vlieggedeeltes behoorlijk gestuurd aan. Wel leuk is dat je door het andere perspectief eens goed kan genieten van de omgevingen, die echt de moeite waard zijn en vol met kleine knipogen naar het Mario-universum zitten.

Helaas voelen de onderwaterstukken nogal overbodig aan. Karts reageren wel eigenzinnig en kantelen bijna wanneer je ze door een bocht stuurt, maar daarmee is het grote verschil ten opzichte van de landstukken wel verteld. Het water biedt hier en daar een alternatieve route, maar voegt verder niets toe. Gelukkig (en ook wel vreemd genoeg) beperken de waterpartijen zich tot een paar parkoersen en speelt het gros zich gewoon vertrouwd op het land af.

Naast de waterpartijen en luchtkolommen zijn er ook de nodige (obligate) nieuwe voorwerpen in de game gestopt. Met een vuurbloem in bezit schiet je zonne grote vuurballen af en hoewel dat leuk is om te doen, erg effectief is het vaak niet. Dan is de wasbeerhondstaart een stuk handiger: hiermee mep je voorwerpen en karts van je af. Tot slot is er het Super 7-voorwerp waarmee je maar liefst zeven power-ups krijgt om andere weggebruikers uit de…weg te ruimen. Gelukkig wordt het gebruik ervan bemoeilijkt, waardoor je vaker niet dan wel het optimale rendement uit de verschillende voorwerpen haalt. Dit komt doordat de zeven power-ups om je kart cirkelen en slechts het voorwerp dat direct voor je kart staat, te activeren is. Je moet dus net de mazzel hebben dat je een rood schild in kan zetten op het moment dat er iemand in de buurt rijdt. Het Super 7-voorwerp is goed bedacht en het werkt. Maar wereldschokkend? Geen moment.

Tingeltangel

Eigenlijk kunnen we hetzelfde zeggen over de nieuwe parkoersen (zestien in totaal) die in de game zijn gestopt. Waar de eerste cup weer vooral ter kennismaking dient en behoorlijk eenvoudige baantjes kent, zijn de tweede en derde cup een stuk lastiger en heeft de vierde traditiegetrouw een regenboogbaan en een tour door Bowsers ingewikkelde kasteel. Hierbij vallen maar een paar parkoersen echt in positieve zin op. In een muziekbaan tingeltangelt de reuzenpiano gezellig onder je kart en de twee parkoersen die zich op Wuhu Island afspelen, zijn volgens een rally opgezet en voeren je over het hele eiland. Weg van de kla ieke drie rondjes en heerlijk vrij over het hele eiland scheuren. Het is haast meer Test Drive Unlimited dan Mario Kart, maar wat ons betreft een blijvertje voor de serie. Net als de traditie om zestien oude parkoersen aan te bieden overigens. Vooral het Nintendo 64-parkoers door de woestijn waar de kartbaan het pad kruist met een treinspoor, kunnen we in opgepoetste vorm wel waarderen.

Ziel

Hoeveel vernieuwingen – verplicht of niet – we ook kunnen aanwijzen, in de basis is Mario Kart 7 nog altijd onveranderd gebleven. Karten met idiote wapens gaat nog precies zoals dat twee, drie of vier games geleden ging. Gelukkig maar. De ziel van Mario Kart wordt niet verkwanseld en voordat je het weet heb je er alweer een paar uur in zitten, zijn alle personages vrijgespeeld en ken je elke baan uit je hoofd. En vervolgens ontdek je de Time Trial-modus en download je andermans ghosts om je tijden steeds verder aan te scherpen. Of je gaat met vrienden aan de slag via de downloadfunctie en voert ballonnengevechten uit.

Maar helaas blijven tijdens al deze uren speelplezier ook aloude fundamentele ergerni en de kop op steken. Over het blauwe schild is discu ie mogelijk – het aantal ligt ongeveer op één à anderhalf per race, wat naar onze mening acceptabel is. Vervelender is toch wel dat de raceleider aan het begin van de laatste ronde vaker niet dan wel wint, gewoonweg omdat de barrage aan wapens die achtervolgers krijgen niet af te houden is. Het is iets wat twee, drie, vier games geleden had moeten worden aangepast, maar nog altijd niet gebeurd is. Helaas.

Deze kwaal wordt online vreemdgenoeg tegelijkertijd tenietgedaan en uitvergroot. Tenietgedaan doordat spelers de optie hebben om communities op te zetten waarbij slechts specifieke voorwerpen gebruikt kunnen worden. En uitvergroot omdat bij de standaard online potjes, waar je met maximaal acht rijders kan scheuren, eerder grote niveauverschillen ontstaan waardoor achterblijvers meer dan eens erg krachtige wapens of dat vervelende blauw schild tot hun beschikking krijgen. En dan maar billenknijpend hopen dat je op tijd langs de finish scheurt.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou