MadWorld is in veel opzichten een unieke game. Zelfs als je de game nog niet gespeeld hebt, is één blik op de screenshots genoeg om dat te constateren. De grafische stijl game is geïnspireerd op Amerikaanse comics en net als bijvoorbeeld Sin City vrijwel geheel in zwart-wit. Eén aspect is echter wel ingekleurd, en dat is het bloed. Wanneer je een vijand omlegt met je kettingzaag, die je op commando uit je armprothese kunt toveren, wordt de stijlvol zwart-witte omgeving plots opgevrolijkt door het rondspattende bloed. Geluiden worden gevisualiseerd met teksten die op het scherm verschijnen, net als in stripboeken gebeurt. De stijl van MadWorld maakt het spel alleen voor het oog al erg intere ant.
MadWorld speelt zich af in Varrigan City, een stad die is overgenomen door terroristen. Dit zijn echter niet de terroristen die we kennen van aanslagen uit het nieuws. In plaats van direct te moorden, laten deze terroristen een virus los en roepen ze de zogenaamde DeathWatch-games uit. Van iedereen die zich in een afgesloten gedeelte bevindt, mag maar één persoon het spel verlaten, namelijk degene die het best presteert in het spel. Al snel profileren bepaalde personen zich in de stad als Killseekers, 'deelnemers' die er alles voor doen om op de eerste plaats te eindigen. Jij vervult de rol van Jack, een Killseeker die met dezelfde reden mee lijkt te doen als anderen. Bij binnenkomst weet hij meteen een sponsor te scoren, waardoor alle ogen op hem gericht zijn. Jack doet echter niet alleen mee om te moorden, maar is eigenlijk een undercoveragent die naast het winnen ook wil weten wie er nu achter de DeathWatch-games zitten.
Zodra je de rol van Jack gaat vervullen, wordt van je verwacht dat je ma a's, maar dan ook echt ma a's vijanden om gaat brengen. Je zou nu roekeloos om je heen kunnen meppen, maar dat is niet de beste methode. Het doel van de DeathWatch-games is namelijk om een zo hoog mogelijke score te behalen door zo sadistisch en bruut mogelijke je vijand om te leggen. Je kunt bijvoorbeeld eerst een paal uit de grond trekken om die vervolgens door het hoofd van je vijand te boren. Daarna trek je een ton over zijn hoofd en gooi je hem in een houtversnipperaar. Een combo die garant staat voor een aardige aanvulling van je score.
Voordat de huisvrouwenvereniging een stempel van afkeuring op de game plakt, moet wel benadrukt worden dat de game in geen opzicht realistisch is. Naast de tekenfilmachtige stijl is het geweld in de game zo ontzettend over-the-top dat het eerder lachwekkend dan ranzig is. Dat neemt niet weg dat het gewoonweg erg goed voelt om een eerst een vlaggetje in iemands hoofd te rammen om hem vervolgens meerdere malen op een grote punt te spiesen. Het geweld is erg aanwezig in MadWorld en dit is exact wat het spel zo goed maakt. Op de momenten dat je een actie uitvoert vertraagt het beeld waardoor een genadeklap voor de gamer op de bank erg veel voldoening geeft. Dit gevoel wordt daarnaast ondersteund door de besturing met de Wiimote en Nunchuck. Wanneer je iemand doorspiest op een uitstekende punt kun je de Wiimote blijven schudden zodat je de tegenstander keer op keer weer tegen de punt duwt tot hij helemaal weg is. Heerlijk sadistisch.
Het grootste gedeelte van het spel zul je doorbrengen in singleplayermodus, die tot onze verbazing erg kort is. Op de normale moeilijkheidsgraad zul je er gemiddeld zes tot zeven uur over doen om de game uit te spelen. Gelukkig zit in die zeven uur wel genoeg variatie. Zo zijn er 'BloodBath-challenges' en eindbazen die de game intere anter maken. In een BloodBath-challenge vermoord je je vijanden op een speciale wijze om extra punten te scoren. Een voorbeeld hiervan is een dartbord waar je je vijanden heen moet meppen of straalmotor waar je je vijanden in moet gooien.
Eindbazen zijn één van de sterkste punten van MadWorld en vormen van elk level het stuk dat het meeste voldoening geeft. In MadWorld neem je het op tegen andere Killseekers, met elk een ranking in de DeathWatch-games. Op het moment dat je hem of haar hebt verslagen neem je de ranking van de persoon over. De eindbazen zijn steeds op een creatieve manier in de stijl van het huidige level gemaakt. Zo kom je een cowboy op rolschaatsen tegen en een Japanse Shogun.
MadWorld is een verbazingwekkend goed uitgevoerd spel. Het voornaamste minpunt is de levensduur. In een uur of zes kun je de verhaallijn doorgespeeld hebben waarna er alleen de uitdaging overblijft om hogere scores te behalen. Daarnaast kun je in de multiplayermodus alleen Bloodbath-challenges spelen, waardoor dit ook geen echte verrijking is van de game. Los hiervan hoort MadWorld door zijn gameplay en presentatie zeker thuis in het rijtje kla iekers op de Wii. Voor Wii-bezitters die naar bloed hebben verlangd zal deze game zeker niet teleurstellen.