Lord of the Rings: Conquest | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Star Wars-fans zijn niet langer demeest fanatieke fans van een filmfranchise. Deze rol is overgenomendoor de fans van The Lord of the Rings-reeks, zo ondervond ik tijdenshet spelen van Lord of the Rings: Conquest. Vol overgave verplaatsenze zich in hun fantasy-personage en laten ze luidkeels horen dat zijde grootste fans zijn. Met eerst de Star War Battlefront-games en nuLord of the Rings: Conquest weet ontwikkelaar Pandemic hundoelgroepen wel uit te kiezen. Fans die alles van de franchisedankbaar opsmikkelen, vormen echter nog geen vrijbrief voor het makenvan slechte games. Hoewel Lord of the Rings: Conquestzich sterk op de multiplayer richt, heeft het ook eensingleplayercampagne van zestien mi ies die zowel alleen als in coöpte spelen is. Elk van deze mi ies speelt zich af op kenmerkendelocaties uit de filmtrilogie. Omdat elk van deze locaties opverschillende momenten in de films voorkomen, krijg je jammer genoegnooit het gevoel dat er samenhang zit in het verhaal. Praktisch allebelangrijke personages uit de Lord of the Rings-reeks zijn speelbaar,waaronder de slechterik Sauron. Deze mogelijkheid wordt je echteralleen gegeven op bepaalde sleutelmomenten in de mi ies.

Ditgemis wordt enigszins goedgemaakt door een aantal originele mi ies.De laatste acht mi ies kunnen namelijk als slechterik wordengespeeld nadat Frodo heeft gefaald de ring te vernietigen. Denkbijvoorbeeld aan het visioen waarin Frodo de Gouw in vuur en vlamziet staan. Ditmaal is zijn angst bewaarheid en krijg je de kans omals Sauron himself de Hobbits af te slachten. Inhoudelijkbestaan de mi ies vooral uit het aanvallen of het verdedigen van eengebied. De uitvoering hiervan doet soms sterk denken aan de onlineportie van de game. Je komt geregeld door de vijand ingenomen puntentegen die moeten worden veroverd. Heb je dit gedaan, dan wordt eennieuwe doelstelling geïntroduceerd. Aan het einde van een level magje vaak met een legendarische strijder naar keuze het gevecht aangaanmet Sauron of Saruman.

Buiten deze momenten om moet je hetdoen met anonieme strijders die worden onderverdeeld in vier kla en.Elk van deze kla en heeft zijn eigen zwakheden en sterktes. DeWarrior-kla e is sterk gefocust op melee-aanvallen en vooralgoed in hectische gevechten. De Archer kan met pijl en boog grotereafstanden overbruggen, waardoor het mogelijk is afstand te houden vanhet strijdgewoel. De lage weerstand tegen aanvallen en zwakkemelee-aanvallen maken deze kla e ongeschikt voor gevechten opkorte afstand. Een Mage vertrouwt op zijn magie en is alsmanusje-van-alles te gebruiken. Melee, magie en de mogelijkheid omvrienden te helen, maken het een goede ondersteunde kla e. Alslaatste is er de Scout, die door z'n stealth-capaciteitengeschikt is om te infiltreren in vijandelijk gebied.

Deverschillende kla en mogen op papier uitnodigen tot uiteenlopendespeelstijlen, in de praktijk voelt het allemaal hetzelfde. Of je eenork nu met een pijl beschiet of met een zwaard slaat, de animatiesvan de stervende ork zien er allemaal hetzelfde uit. Bovendien voeltgeen van de aanvallen echt gewichtig. Je slaat vaak maar wat in hetrond terwijl je zonder weerstand door je vijanden hakt. Als een watsterkere tegenstander in de tegenaanval gaat, resulteert dat in tweemet zwaarden rondzwaaiende poppetjes waarvan degene wint die heteerste iemand raakt. Een vertraging in combo-bewegingen zorgt erbovendien voor dat een aanval niet kan worden gestopt. Dit heeft alsgevolg dat een aanval van een vijand niet kan worden geblokkeerdtijdens een combo. Dit alles zorgt ervoor dat je snel gefrustreerdraakten en nooit echt betrokken wordt bij de wereld die op het schermwordt weergegeven. Je verwacht bij het horen van de naam Lord of theRings toch een mate van geliktheid die je bij het spelen van dezegame niet ziet.

Een grote tegenvaller is dat ook de bekendeLord of the Rings-personages grotendeels in de vier bestaande kla envallen, inclusief het repertoire aan aanvallen. De variatie isbehalve een toename in kracht dus puur cosmetisch. De mogelijkheid omin de huid van deze personages een aantal legendarische gevechten tespelen, is eigenlijk het enige wat ze de moeite waard maakt. Wel leukis de mogelijkheid in de huid te kruipen van de gigantische Ent,Oliphant en Balrog. In tegenstelling tot de andere personages hebbendeze allemaal wel hun eigen aanvallen. Het is een verademing omtu en de zich herhalende veldslagen door op grote schaal huis temogen houden en ma a's vijanden over de kling te jagen. Het kunnenafslachten van kleine Hobbits zorgt ervoor dat het besturen van deduivelse Balrog voor nog meer voldoening zorgt. Het is jammer datdeze momenten sporadisch voorkomen.

De vier kla en komen inde verschillende online modes meer tot hun recht, zeker als je met demaximaal acht spelers in je team samenwerkt. Met een Mage en Archerin een ondersteunende rol en de Warrior en Scout in een aanvallenderol kan een groepje van drie of vier spelers al snel de overhandkrijgen. Als je twee goed samenwerkende teams tegenover elkaar zetresulteert het al snel in een enerverend gevecht. Ik zeg 'als', wanthet is een uitzondering dat er wordt samengewerkt. De meeste onlinese ies resulteren in een hak-erop-los-orgie waarin bepaalde kla eneen oneerlijk voordeel hebben. Net als in Star Wars Battlefront ishet in Lord of the Rings: Conquest mogelijk om ook online met dehelden uit de filmreeks te spelen. In Hero Deathmatch is uitsluitendmet de hoofdpersonages uit de films te spelen. In de andere modes,zoals Team Deathmatch en Capture the Ring (capture the flagmet een ring) speel je vooral met je anonieme strijders. Om hetgeheel wat spannender te maken krijgt de beste speler de keuze om tespelen met een van de helden uit de films. In de Conquest-modus ishet zaak om diverse punten op de map te veroveren, een aspect waarook Star Wars Battlefront omheen is gebouwd.

Een op het eerste gezicht leuke toevoeging is de mogelijkheid om in een select aantal maps op mounts te rijden. Kleinere mounts, zoals paarden en wargs zijn vooral bedoeld om snel van het ene punt van een map naar een andere te komen. Verder kan de gedaante worden aangenomen van een troll als je aan de zijde van het kwaad strijd, of een ent als je aan de goede kant staat. Grote mounts als een Oliphant of Balrog klinken verder zeer aantrekkelijk om te kunnen besturen, maar als je nagaat dat je praktisch nooit de kans krijgt eentje besturen, valt deze optie vooral teleur.

Pandemic heeftgoed gebruik gemaakt de filmbeelden uit de trilogie. Met de beeldenwordt een uitgebreide introductie gegeven voorafgaand aan de los aanelkaar hangende mi ies. Hugo Weaving (Elrond) zorgt met de warmetonen van zijn stem voor een sfeervolle vertelling van het verhaal.De geliktheid van dit alles vormt jammer genoeg een sterk contrastmet het audiovisuele aspect van de omgevingen. Het is niet dat het erbijster slecht uitziet, maar het oogt in vergelijking tot andere opmultiplayer gerichte games ietwat gedateerd aan. De stemmen van depersonages laten ook geen blijvende indruk achter.

De mensendie zich afvragen hoe gameplay uit de Star Wars Battlefront zichvertaalt naar een franchise als The Lord of the Rings heeft met Lordof the Rings: Conquest het antwoord gekregen. Waar Battlefront nogeen vermakelijke game was, heeft Conquest weinig in huis om teblijven boeien. Op bijna elk punt wordt duidelijk dat de game hetlaagje vernis mist die de filmtrilogie doet verwachten. Demogelijkheid om de slechteriken te kunnen spelen, maakt de game nogeen beetje de moeite waard. Online is, voor kortere tijd, ook welenig vertier te beleven. Het zal echter niet lang duren voordatalleen een select groepje die-hard fans de game blijft spelen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou