Een leuke treinensimin de stijl van Railroad Tycoon leent zich in principe uitstekend voor deNintendo DS. Rails leggen, goederen vervoeren, winst maken en tu endoorgenieten van de rondtuffende treintjes over je zelf aangelegde spoorwegimperium.En dat alles terwijl je zelf ook nog eens in de trein zit. “Kijk conducteur! Ikkan wat ProRail niet kan, treintjes laten rijden!”, riep ik ten hoogte vanAlmelo. Al zijn de makers van Lionel Trains on Track minstens zo incompetenteprogrammeurs als het bedrijf dat de beveiliging in Almelo heeft geregeld. Want wie had gehoopt dat Lionel Trains on Track een leuketreinsim zou worden, komt bedrogen uit. Het spel is een teleurstelling van deeerste tot de laatste bit. Het spel is weliswaar pas ontwikkeld, maar is quainterfacedesign, diepgang, graphics en afwerking blijven steken op het niveauvan de games eind jaren tachtig. De opzet is niet veel anders dan die vanRailroad Tycoon. Je bouwt rails, laat treinen rijden, verdient geld, onderzoektnieuwe treinen, breidt je stad uit en verdient nog meer geld. Maar voor hetzover is, heb je het spel allang aan de kant geschoven.Lionel Trains on Track biedt geen enkele vorm van speluitlegen gooit je direct voor de leeuwen. Er is weliswaar een ‘campagne mode’, dieals een soort van tutorial moet dienen, maar meer dan je mi iedoelen wordt jeniet verteld. Al prutsend krijg je de interface op den duur onder de knie, maargebruikersvriendelijk is het zeker niet. Ook de handleiding biedt weinig soelaas:er staat wel in welke knoppen er zijn, maar niet wat ze doen. “On theright hand side there are four buttons for the track building: Build Tracks,Bulldoze, Checkmark and Cancel”. Punt. Ja, dat had ik al gezien,maar wat doen ze? Eenmaal de besturing onder de knie is komen de andere euvelsvan de interface aan het licht. Alles in het spel gaat namelijk zeeromslachtig. Om te zien welke goederen een trein bij zich heeft, moet je persevia de treinenlijst in het cargomenu naar de specifieke trein navigeren. Op detrein klikken in het touch screen heeft geen effect. Bij het inladen van degoederen kun je wel zien wat de vraag is in de stad waar je goederen naar toewil brengen, maar niet wat het aanbod is in je huidige stad. Het spel geeft weleen indicatie van de prijs die je ervoor vangt, maar biedt geen waarschuwingdat er geen goederen op voorraad zijn.Bepaalde goederen kunnen namelijk alleen gemaakt worden alsje een Supply Chain opzet. Dit houdt in dat je eerst een bepaald materiaal moetafleveren, voordat een ander materiaal beschikbaar is in de stad. Het irritantehierbij is dat je persé de hele Supply Chain met één trein af moet lopen en datje direct na het afleveren van het ene materiaal, het volgende product op moetpakken. Er ontstaat dus geen voorraad in de stad van het tu enproduct. Dit wasvoor de ontwikkelaar waarschijnlijk te veel programmeerwerk. Het hele spelhangt eigenlijk van dat soort onduidelijkheden aan elkaar. Nergens geeft hetspel netjes feedback op je handelingen, je ziet je geldstroom diep in het roodbelanden maar krijgt geen advies hoe je het beter moet doen. Met louterpersonen en vracht vervoeren is het onmogelijk om rendabel te blijven rijden,zelfs in de beginfase. En dan is er nog het wachten. Lionel Trains on Track istraag, zeer traag. Zelfs in de hoogste versnelling. Zo was er een mi iewaarbij ik op het eind 600 dollar binnen moest halen. Ik zat op 400 en elkeminuut ging ik er gemiddeld zo’n 10 dollar op vooruit. Het risico dat ik meteen nieuw treintje in een negatieve spiraal zou belanden was me te groot ennadat ik mijn DS twintig minuten aan de kant had gelegd om zijn ding te doen,was de mi ie volbracht! Wat een geweldige gameplay.Alsof al het bovenstaande nog niet rampzalig genoeg was, iser ook nog de aankleding van het spel die qua saaiheid menig zakelijkeapplicatie overtreft. De wereld bestaat uit een raster met steeds dezelfdegroene vierkantjes. Je hebt twee zoomniveau’s, waarbij de treinen helemaaluitgezoomd worden weergegeven als rondrijdende zeepjes. Ingezoomd zijn hetrechthoekige balkjes waar nog enigszins een trein in te herkennen valt, maar deanimaties zijn erg karig. Geen mooie rookpluimen op een stoomtrein, maar vooraltreinen die grote moeite hebben het spoor te volgen. Vooral in bochten raken dewagons soms ver verwijderd van de locomotief en lijkt het net of de treinennaast het spoor rijden.