LawBreakers is een competitieve arenashooter. In plaats van wapens die over de map verspreid liggen, kies je voorafgaand uit een van negen Heroes, wiens wapens en speelstijl behoorlijk divers zijn en allen excelleren in het doen van snelle en veel schade. De game is beschikbaar voor PlayStation 4 en pc. In het geval van keuze raden wij de pc-versie aan. Op de pc is de game het best geoptimaliseerd, op de PlayStation 4 valt er wel wat op laadtijden van games en textures wel wat aan te merken. Bovendien, snelle shooters spelen gewoon beter met een muis en toetsenbord.
Edgy stijl
LawBreakers heeft momenteel echter op alle platformen moeite om consumenten te overtuigen. De game trekt weinig bekijks op Twitch en verkoopcijfers liggen laag. Nu is stijl niet los te koppelen van smaak, maar wij denken dat LawBreakers een groter publiek had bereikt zonder de lullige en nietszeggende naam, de edgy stijl met te weinig zelfspot en negen generieke personages die echt ontzettend afsteken bij de concurrentie. Om over de pijnlijke oneliners nog maar te zwijgen.
Specifiek die stijl hoort een beetje bij het werk van Cliff Bleszinsky, die samen met de Nederlandse Arjan Bru ee de studio Bo Key heeft opgericht om aan LawBreakers te werken. Zijn vorige games, Unreal Tournament en Gears of War, hadden in de tijdsgeest van toen een eigen smoelwerk. De stijl van LawBreakers is daarentegen generiek. De gelijkende personages en hun oneliners zijn allen van het kaliber ‘ik ben boos, ik ga boze dingen doen’. Ze vertonen verder weinig karaktertrekjes.
Nu is LawBreakers zichzelf daar wel een beetje van bewust, de pratende bal in de Uplink-modus (met de stem van Justin Roiland uit de serie Rick & Morty) is daar een goed voorbeeld van, maar juist zulke zelfspot had de game best iets meer mogen uitbuiten. Ook de lore is helemaal zo slecht niet, maar is net als in Overwatch verstopt in de krochten van de game. In combinatie met de generieke stijl werkt dat waarschijnlijk niet in het voordeel van LawBreakers.
Bevredigend
Hoewel het bovenstaande mogelijk debet is aan de moeizame verkopen, is LawBreakers wel degelijk een game die het verdiend om gespeeld te worden. LawBreakers weet zich inhoudelijk te onderscheiden van de moordende concurrentie met razendsnelle gameplay die leunt op individuele kwaliteiten. Omdat het elementen uit andere hero-shooters leent, zoals Heroes zelf maar ook hun (Ultimate) vaardigheden, is ook het geringe samenspel dat de modi vereisen verra end bevredigend.
Zelf schermt LawBreakers graag met het feit dat de map in het centrum bestaan uit grote arena’s zonder zwaartekracht. Het maakt dat je in de maps, waar het midden vaak ook het centrum van de actie is, van iedere richting beschoten kan worden. Het navigeren in zo’n zero g-arena is een beetje vergelijkbaar met zwemmen, het voelt raar. Gelukkig kun je met de geweren van de al zo mobiele personages over de schouder schieten en ze zo gebruiken als stuwraket.
Dat betekent overigens ook dat je dus mensen kunt doodschieten zonder ze aan te kijken. Het moment dat dát ons lukte, was mooi, en LawBreakers zit vol van zulke momenten. De game is razendsnel en de personages zijn daarop toegespitst. Ze beschikken ieder over een klein arsenaal aan unieke vaardigheden waarmee ze gecombineerd de meest waanzinnige dingen kunnen uithalen. Het maakt de personages verschrikkelijk mobiel en in sommige gevallen een absolute crime om ze te raken, maar het maakt ook dat je je kunt specialiseren in speelstijlen en zelfs combo’s.
A a ins zweep
Het zou lang duren die speelstijlen een voor een uit te lichten, maar onze favoriet, de A a in, is veelzeggend voor de charmes van het huidige arsenaal aan Heroes. Ze beschikt over twee zwaarden waardoor ze dichtbij haar doelwitten moet komen om schade te doen. Gelukkig beschikt ze ook over een soort zweep waarmee ze zichzelf naar objecten en mensen toe kan trekken. De zweep gebruik je ook om als Nathan Drake door het level te vliegen. Als A a in hoef je daadwerkelijk de grond niet te raken als je dat niet wilt.
Met name in de ruimte met minder zwaartekracht ontpopt zich met A a in hele leuke zwier-en-zwaai-gameplay. In de modi, allemaal varianten op welbekende modi als King of the Hill, Domination en Uplink (een Team Deathmatch-modus ontbreekt), maakt dat haar heel goed in het overnemen van objectives, maar het moorden is oprecht lastig. Pas na uren spelen sloegen wij erin om de la o te gebruiken om ons naar doelwitten toe te trekken. Met de combo van drie zwaardslagen die volgt weten we inmiddels duels in ons voordeel te besli en.
Oefening baart kunst, want LawBreakers is moeilijk. Richtwerk en snel handelen is van groot belang. Alle helden beschikken over meerdere geweren, hetgeen het aanlokkelijk maakt snel naar het secundaire wapen te wi elen als het primaire wapen herladen moet worden. Het omgaan met de gebieden met minder zwaartekracht is in die zin van ondergeschikt belang: het is in LawBreakers vooral zaak dat je snel en effectief handelt, dan overleef je het wel. De skill gap, het verschil tu en spelers die goed en slecht zijn, is gigantisch.
Lekker gaan
In LawBreakers kunnen de kwaliteiten van het individu een gebrek aan samenwerking maskeren. De vergelijking met Overwatch is in die zin lui, want daar draait alles om het team. LawBreakers is veel meer een game voor mensen die zelf ‘lekker willen gaan’. En dat kan, want de uiteenlopende personages, de kleine tot middelgrote maps en vijf standaardmodi geven spelers alle ruimte om speelstijlen te combineren tot een effectieve moordmachine.
Daarbij vergeet de game niet dat samenwerken uiteindelijk belangrijk is. Want ja, je zult dat punt of die carrier van de bal toch echt moeten verdedigen, wil er gescoord worden. In die zin is LawBreakers een geslaagde samensmelting van de kla ieke arenashooter met de nieuwerwetse hero-shooter, oftewel de belangen van het individu versus die van het team. Het is enkel jammer dat de stijl geen blijk van zoveel inhoud geeft en dat de game met maar negen heroes, acht maps en vijf basale modi niet bepaald overloopt in content.
LawBreakers is nu verkrijgbaar voor pc en PlayStation 4. Voor deze recensie is de game ook even getest op de pc, maar vooral op een PlayStation 4 Pro gespeeld.