Terwijl hij zijn lichaam aan alle kanten voelt zeuren, moet de man toch de warme auto verlaten. Gelukkig is hij dichtbij zijn bestemming gestrand. Zodra hij het kleine dorpje bereikt blijkt de enige persoon die hij daar kent vermoord te zijn. Het is aan de speler om uit te zoeken wat hier gebeurd is. Wat volgt is een adventuregame dat zichzelf presenteert als de volgende Firewatch of Everybody’s Gone to the Rapture. Toch zit er net wat meer achter Kona verscholen.
Geen walking simulator
Want ‘walking simulators’ draaien voornamelijk om rondlopend het verhaal beleven, zonder gevaar voor eigen leven. Kona voelt meer als een traditionele adventuregame. Dit betekent op alle locaties elke centimeter uitpluizen en naar voorwerpen zoeken die je op een andere plek in de game weer kunt gebruiken. Ook moet je puzzeltjes oplo en, heb je een uitgebreide inventaris en reis je regelmatig heen en weer om eerder bezochte locaties opnieuw te bekijken.
Voor Kona hebben de makers ook goed afgekeken bij de populaire survivalgames op de markt. De detective heeft namelijk drie metertjes die je als speler in de gaten moet houden: leven, hitte en stre . Deze kun je bijvullen door bijvoorbeeld een vuurtje te stoken of een sigaret op te steken. Hier heb je dan wel de juiste items voor nodig. Dit craften kan in andere games al snel als onnodige rompslomp voelen, maar dat is in Kona gelukkig niet het geval. Sterker nog: het voegt iets e entieels toe. Deze survivalgameplay maakt de sfeer namelijk nog drukkender.
Sfeervol
De kracht van Kona zit in de locatie en hoe jij je daar constant ongemakkelijk voelt. De sneeuwstorm zorgt al voor slecht zicht, maar dat je grotendeels door dichtbegroeide bo en strompelt waarin alles op elkaar lijkt helpt ook niet. Als het later in de game ook nog eens donker wordt, heb je enkel nog het licht van een matige zaklamp om te helpen in je zoektochten. Je leeft zo van huis naar huis, van kachel naar kachel om warm te blijven en je voortgang op te slaan. Naar buiten gaan voelt steeds gevaarlijker, maar toch daagt de game je uit om telkens je comfortabele plek achter te laten om verder te geraken.
De bijtende kou vormt niet alleen een uitdaging, er lopen ook wolven rond. Je weet nooit wanneer ze plots opduiken. Je komt er daarnaast ook snel achter dat er iets bovennatuurlijks in dit dorp aan de hand is en dat onbekende maakt het leven buiten nog spannender. Hierdoor ben je altijd op je hoede. Was dat een wapperende boom, of iets anders? Waarom brandt er een licht in dat huis als dit hele dorp verlaten is? Waar waren deze mensen zo bang voor?
Jammer van het verhaal
De game is ontwikkeld via Early Acce op Steam, zodat spelers vroege versies konden spelen om feedback te geven. Dit heeft er echter niet voor gezorgd dat de game op technisch vlak lekker draait. Voornamelijk de framerate, plotselinge laadmomenten als je rondloopt en enkele bugs zijn storend. Dit is zonde, omdat je jezelf hierdoor minder snel verliest in de ervaring.
Jammer genoeg weet ook het verhaal zich niet te meten met de sfeer. De verteller doet zijn best en past, ondanks dat niet elke zin raak is, perfect bij de tijdsperiode en de sfeer. Hoe de personages zich echter met elkaar verhouden en uiteindelijk samenkomen is niets meer dan matig. Kona komt dus voornamelijk goed uit de verf als een Canada-simulator. Denk aan Fargo, maar dan zonder de leuke dialogen. Vecht tegen de erbarmelijke omstandigheden om koste wat het kost het raadsel op te lo en. De oplo ing is helaas niet de moeite waard, maar de reis er naartoe wel.
Deze recensie is gebaseerd op de PlayStation 4-versie van Kona. De game is ook verkrijgbaar voor pc.