Killer Instinct voelt zeker niet ouderwets aan, maar dat wil helaas niet zeggen dat het zich ook kan meten met grootheden zoals Soul Calibur V of Street Fighter IV. Deze fighter is bovendien vooral een verdedigingsgame, waar vaardigheden zich vertalen in het gebruik van de combobreaker. Dat geeft Killer Instinct weliswaar een eigen gevoel, maar er is genoeg op aan te merken.

Combo galore

Killer Instinct draait om het maken van combo’s. Dat gaat altijd volgens een simpele formule. Eerst probeer je de verdediging van de tegenstander te doorbreken, waarna je je combo inzet met een zwakke aanval en vervolgens een speciale move eruit gooit. Dit riedeltje kun je aan elkaar blijven rijgen totdat je een fout maakt, de limiet bereikt of een ultieme speciale move uitvoert.

Killer Instinct

Degene die de meeste combo’s maakt wint. Hoezeer dat ook zorgt voor onderhoudende en energieke gevechten, het gebrek aan tactische variatie zorgt er toch voor dat gevechten op den duur gaan vervelen. Omdat je de weinige moves vrij snel door hebt en de input van speciale aanvallen zeer vergeeflijk is, gooi je binnen een mum van tijd al een flink aantal combo’s uit je controller. Enerzijds maakt dat het vechtsysteem toegankelijk, anderzijds is het aanvallen weinig uitdagend.

Gevechten vervallen daarnaast vrijwel altijd in het om de beurt uitvoeren van dezelfde comboformule. Het maakt daarbij vrij weinig uit welk personage je kiest, gezien het combosysteem hetzelfde blijft. De onderlinge kwaliteiten, zoals dat Glacius’ aanvallen vooral handig van een afstand zijn en Sabrewulf juist snel is, voegen daar relatief weinig aan toe.

De combo breaker voegt daarentegen wel een hoop diepgang en uitdaging toe aan het vrij eenvoudige systeem. Deze verdedigingsbeweging vereist niet alleen timing, maar vooral inzicht en inschattingsvermogen. Je kunt een combo van de tegenstander namelijk alleen maar doorbreken als je weet wat voor soort aanval hij gaat uitvoeren. Het verschil tussen slechte, goede en uitzonderlijke spelers zit hem dan ook vooral in de beheersing van verdedigende moves en veel minder in aanvallen. Daardoor wordt Killer Instinct na een aantal uren vooral een verkapte mindgame. De potentie voor een fighter waar je veel tijd in kunt steken om alle moves naar de hand te zetten is er, maar uiteindelijk kent het combosysteem weinig uitdaging en variatie.  

Killer Instinct

Nog niet af

Je kunt Killer Instinct gratis downloaden en dan beschik je over Jago. Alhoewel hij de meest toegankelijke vechter is en veel weg heeft van Street Fighter’s mascotte Ryu, is het niet heel spannend om alleen met Jago tegen een andere Jago te vechten. Het kost 20 euro om over de andere vijf personages te beschikken en dan krijg je er later ook nog twee andere bij. In totaal zijn er dus maar een schamele acht personages en dat is voor een vechtgame echt te weinig. Ook zijn er maar zes stages, die qua sfeer en uitstraling weinig extra’s toevoegen. Grafisch straalt Killer Instinct overigens sowieso geen next gen-allure uit. Daarvoor mist het te veel detail en bevat het een te inspiratieloos design.

Qua modi hoef je ook niet veel te verwachten. De Dojo-modus, een soort tutorial, is fantastisch om de kneepjes van het vechtsysteem te leren, maar er zijn erbarmelijk weinig modes om je vechtvaardigheden te laten zien. Er is een versus- en survialmodus en je kunt online ranked en unranked matches spelen. Er is geen arcademodus en ook geen verhaalmode. Daarvoor moet je helaas wachten tot een latere datum en dan is het misschien al wel te laat.