Jacka The Game.Oftewel, een spel gebaseerd op een groep compleet geschifte volwa en mannendie zichzelf en anderen de meest gruwelijke, ranzige en compleet beschamendedingen aan doen, in dienst van het vercommercialiseerde leedvermaak. Eenvijfendertig tal minigames geïnspireerd op de knotsgekken stunts en ranzigekapriolen zoals Johnny Knoxville, Steve-O en de andere mannen van Jacka zeregelmatig op MTV en in de bioscoop vertonen. En vraag is echter, vertaaltleedvermaak zich wel naar digitale personages? Voor we die vraag beantwoorden, eerst een kort resumé vanwat het spel zoal behelst. Zoals gezegd, 35 verschillende minigames en watmoeten de makers een plezier hebben gehad om die te verzinnen. Een greep uitwat je zoal te wachten staat: poep opvangen met een paraplu, in ondergoeddansen in een elektronica winkel, golfen met granaten, een peperdure bolide totgort slaan, eieren uitkotsen, met een koelkast van een sneeuwhelling af racen,met botsautootjes racen op het dak van een wolkenkrabber en in een vuilnisbakdoor de straten van San Francisco rollen. De minigames zijn in twee categorieënin te delen: de minigames waarin je alleen een bepaalde score of tijd neer moetzetten en de minigames waarin een aantal zeer diverse doelen behaald moeten worden.Deze doelen zijn geheel in lijn met het televisieprogramma verzonnen en draaienniet alleen om het succesvol afronden van de stunts, maar vaak ook omspectaculaire acties, veel ravage en een pijnlijke afloop. De singleplayer campagne, met een heuse verhaallijn waarinde regi eur van Jacka in het ziekenhuis belandt en jij de touwtjes in handenkrijgt, laat je zeven afleveringen maken waarbij telkens een bepaald budget bijelkaar geraapt dient te worden. Per aflevering zijn er vijf verschillende stuntsen hoe beter je die minigames speelt, hoe meer geld er binnen komt. Heb je hetquotum bereikt, dan mag je verder naar de volgende aflevering. Tu en deafleveringen door zorgen filmpjes met puberale humor ervoor dat je op de hoogteblijft van de minimale ontwikkelingen in het verhaal. Progre ie maak jeoverigens vrij snel, want de bedragen die je moet behalen zijn vaak al met drievan de vijf minigames bereikt. Hierdoor valt het nut van de verschillendedoelen in de stunts helaas een beetje weg, omdat je niet gedwongen wordteerdere stunts opnieuw te proberen om alsnog doelen te halen die je eerder hebtlaten zitten. Maar om terug te komen op de vraag uit de inleiding:vertaalt leedvermaak zich naar een game? Niet echt eigenlijk, of in iedergeval, niet in het geval van Jacka The Game. De minigames zijn weliswaarleuk, maar niet zozeer om wat er uitgebeeld wordt. Het kotsen in het spel isniet ranzig en zelfs de meest pijnlijke afgang voelt als een schaafwondje. Devele botbreuken en facturen die je zogenaamd hebt opgelopen, komen totaal nietaan. Mi chien komt dit doordat je nadat je bent terecht gekomen, vrij snel totstilstand komt, in plaats van dat je nog even lekker doorstuitert. Zelfswanneer er nog een auto over je heen walst, wordt je hooguit opzij geschoven inplaats van dat je tegen weer een andere muur wordt aangeplet. Het gebrek aanbloed speelt wellicht ook een rol. Het gebrek aan echt leedvermaak is echter niet direct eenprobleem. De minigames op zich zijn onderhoudend genoeg om je enkele uurtjeszoet te houden met de singleplayercampagne en wie weet dat je het spel ook eensuit de kast haalt voor de multiplayermode, die tot vier spelers als een soortvan partygame te spelen is. En danhoudt het qua levensduur wel op met Jacka . Je kunt van elke minigame nog eenaparte versie vrijspelen voor de ChallengeMode, met nieuwe uitdagingen. Het geld wat je daarbij verdient, kun je weerbesteden aan allerlei extra prullaria, waaronder een aantal filmpjes uit deserie. Zo kun je bewonderen hoe een goudvis wordt doorgeslikt en levend en welwordt uitgekotst. Persoonlijk vond ik aan dat ene filmpje ranziger, grover enspectaculairder, dan de rest van het spel bij elkaar. Want vergeleken met het echteJacka , is Jacka the Game toch vooral voor de lieverdjes.