Het woordje Import in de titel van het spel duidt op geïmporteerdeauto’s. Nu importeren we in Nederland praktisch elke auto, maar datwordt niet bedoeld. Men doelt hier namelijk uitsluitend op de auto’sdie vanuit Japan naar de VS worden verscheept en dan uitsluitend van demerken Ni an, Mitsubitsi, Toyota, Mazda en Subaru. Het woordje Tunerduidt erop dat je de auto’s van deze vijf merken naar hartelust kuntverbouwen en versleutelen. Challenge duidt op hetgeen waar hetuiteindelijk allemaal om draait: uitdagende races over de snelwegenrond Tokyo! Althans, dat is de premi e.
De hoofdmoot van Import Tuner Challenge vormt de Quest Mode, waarin jestapje voor stapje een simpele auto uitbouwt tot een waar racemonster,terwijl je het opneemt tegen steeds sterker wordende tegenstanders.Deze tegenstanders ontmoet je op de snelweg of in de parkeergarage. Inde parkeergarage staat een beperkt aantal tegenstanders opgesteld enkun je ook informatie inwinnen over je concurrenten, wat je overigensniet veel zult doen. Op de snelweg dien je met lichtsignalentegenstanders die je achterop komt, uit te dagen. Daarna zal de racedirect beginnen.
Tijdens zo’n race is het de bedoeling om de SP-meter, zeg maar demotivatie, van je tegenstander zo snel mogelijk leeg te racen. DeSP-meter neemt af wanneer je ver voorligt op een tegenstander ofwanneer de tegenstander ergens tegenaan botst, bijvoorbeeld tegen eensporadische tegenligger, een vangrail en eigenlijk vooral tegen jezelf.Je hebt zelf overigens ook een SP-meter, die precies op dezelfde manieromlaag gaat. Sturen via de vangrail, iets wat in Burnout nog een primatactiek kan zijn, is hierdoor niet aan te bevelen.
Wanneer je een race wint krijg je punten, die je kunt gebruiken omoverdag aan je auto te sleutelen. Je kunt je wagen zowel op technischals visueel vlak verbeteren. Een nieuwe motor, versnellingsbak, remmen,nieuwe bumpers, spoilers en een gat in je motorklep, het behoortallemaal tot de mogelijkheden. Ook qua kleurtjes en stikkers is erkeuze te over. Naast nieuwe onderdelen kun je ook je verschillendeonderdelen vrij nauwkeurig afstellen, als is het racegedrag dermatearcade dat het weinig zoden aan de dijk zet. Het is niet zo dat jewagen met een verkeerde instelling onbestuurbaar wordt.
Naast deze ‘SP-races’ is er eigenlijk maar één andere soort race inImport Tuner Challenge, en dat is de ‘Time Attack’. Hierbij is het debedoeling om eerder dan je tegenstander op een bepaald vast punt aan tekomen. In het grootste deel van de races rijd je maar tegen éénopponent. Slechts sporadisch dient een andere coureur zich tijdens derace aan. Wanneer je alle coureurs van een vijandig raceteam verslagenhebt, moet je het opnemen tegen hun leider. Heb je meerdere leidersverslagen dan is het tijd voor een bo fight, een race tegen eenzogenaamd extra sterke opponent. Zelfs deze bo fights houden vast aande standaard opzet van ‘SP-races’ en zijn veelal met dezelfde eenvoudte verslaan als de sterkere normale tegenstanders.
Het gebrek aan variatie in racemodes wordt niet echt geholpen door deparcours waarop je mag racen. Je racet uitsluitend, enkel en alleen opsnelwegen. Asfalt is de enige ondergrond en beton en vangrail de enigebarrière die voorkomt dat je van het asfalt af raakt. De hoeveelheidsnelweg waarover je mag scheuren, is ook nog eens erg beperkt, waardoorje op een gegeven moment elke bocht kunt dromen. Het lelijkste van alhet beton in de game zijn de tunnels, die elke vijf seconde hetzelfdepatroontje herhalen en die zo uit een Playstation 1 game hadden kunnenkomen. Ontwikkelaar Genki, we zijn inmiddels twee generaties verder!
Verder is Import Tuner Challenge grafisch overigens niet afschuwelijk,maar het ‘next-gen’-aspect komt hoogstens tot uitdrukking in deresolutie. Alles wat je ziet zou prima op de gewone Xbox, of mi chienzelfs op de Playstation 2, mogelijk moeten zijn. De auto’s zien er noghet mooist uit, maar het is bij verre geen Project Gotham Racing 3 ofTest Drive Unlimited. De spelopbouw, de menu’s, de relatief langelaadtijden, alles in het spel geeft je een ‘current-gen’ gevoel. Als erook een Playstation 2-versie was geweest, had ons dat niets verbaasd.
Import Tuner Challenge is overigens ook via Xbox Live speelbaar, maarop de meest gangbare tijdstippen voor Nederlandse begrippen, was ergeen kip online te vinden. Na een kwartiertje wachten diende iemandzich aan om tegen me te racen, iemand met veel meer ervaring dan ik, en binnenenkele seconden was hij alweer uit het zicht. De kans dat jetegenstanders vindt die bij je pa en, is met zo’n dun gezaaidecommunity erg klein. Splitscreen, voor maximaal twee spelers, blijktqua multiplayer toch de beste keuze.