Heroes of Normandie valt nog het beste te omschrijven als een turn-based strategiespel met kaarten en dobbelstenen. De afmeting van de speelvelden en de lengte van de spelrondes zorgen voor een hoog tempo, de dobbelste(n)en voor het nodige geluk en de opzet van de het spel voor voldoende diepgang. Wat Heroes of Normandie de ideale strategiegame voor een verloren uurtje maakt, terwijl de game ook makkelijk een zondagavondje kan vullen. Mits je houdt van een beetje platte humor, een snufje frustratie en korreltje denkwerk.
De game kent in zijn basis een herkenbare structuur van eenheden kiezen, aanvallen en verplaatsen – oftewel een Order-, Activation- en een Supply-fase. In de Order-fase bepaal je welke eenheden je de aankomende beurt gaat verplaatsen, omdat je niet al jouw eenheden mag verplaatsen. In de Activation-fase mag je, afwi elend met je tegenstander, je gekozen eenheden een actie laten uitvoeren (direct en indirect schieten, bewegen e.d.). In de laatste fase, de Supply-fase, mag je alle eenheden die je in de twee vorige fases niet hebt gebruikt alsnog verplaatsen.
Gaan met die banaan
De game krijgt wat extra gelaagdheid mee door een paar handige gameplaymechanieken. Zo krijgt de tegenstander wel te zien welke eenheden je hebt gekozen in de Order-fase, maar wijs je ook één nep-order toe. Hierdoor weet de tegenstander nooit exact welke eenheden je daadwerkelijk gaat gebruiken en op welk moment je dat doet. Daarnaast verplaatst na iedere beurt het initiatief van de ene naar de andere speler, waardoor je in de Supply-fase slim moet handelen om niet direct in je volgende beurt belangrijke eenheden te verliezen.
Je eenheden worden overigens weergegeven als platte, vierkante kaarten op een speelveld dat op zijn beurt weer is onderverdeeld in een grid met vierkanten. Net zoals in het bordspel verplaats je jouw eenheden van vakje naar vakje, en bepaalt de positie, de afstand en zaken zoals obstakels op het speelveld of je de tegenstander pijn kunt doen. In feite kun je namelijk altijd op een tegenstander schieten, echter bepalen de omstandigheden hoeveel kans je hebt op een succesvol schot. Een worp met de dobbelsteen bepaalt dan uiteindelijk of je al dan niet je tegenstander raakt.
Tot zover de (onvolledige) uitleg. Voor Heroes of Normandie geldt vooral dat je gewoon moet beginnen met de campagne nadat je de eerste tutorial hebt gespeeld. De tutorials zorgen er slechts voor dat je begrijpt hoe de basis werkt; onderdelen die er echt toe doen, zoals de kans van slagen van een aanval en de sterkte en zwakte van een eenheid, leer je pas bij een sprong in het diepe.
Wat betreft tactiek en strategie lijkt de game zeer zeker op een gewone strategiegame voor de pc en Heroes of Normandie speelt dan ook makkelijk weg. Je eenheden zijn kwetsbaar zonder dekking, indirect vuur zorgt voor meer succe en en tanks zijn altijd eenheden om rekening mee te houden. De basis van een succesvolle aanval bestaat gewoon uit goed plannen en zetten vooruit denken. De game laat zich verder spelen zonder dat je daarvoor een heel boekwerk aan uitleg door moet spitten, waardoor je jezelf al vrij snel kan focu en op waar het om draait: namelijk je eenheden goed positioneren en op het juiste moment de juiste acties uitvoeren. In die zin is Heroes of Normandie een prima game om even je hersens te laten kraken.
Van makkelijk naar moeilijk
De balans in de moeilijkheidsgraad voelt goed, waarbij het ene level wat meer denkwerk vereist dan het andere. Bovendien hoef je in de standaard campagnes bijvoorbeeld geen rekening te houden met gesneuvelde eenheden. Die kosten, naast wat minpunten op je score, helemaal niets. Zo kun je zonder al teveel problemen zwakkere eenheden opofferen om zodoende je sterkere eenheden een betere uitgangspositie te verschaffen. Kies je voor de roguelike campagnes (er zijn er twee) dan mag je de borst natmaken, want dan verandert Heroes of Normadie van een lekker luchtige strategiegame in een brute hersenkraker waarvan het einde onmogelijk te halen lijkt.
Die mi ion impo ible is vooral te danken aan de dobbelsteen. De gevreesde dobbelsteen van Heroes of Normandie. Te veel hangt in de game af van het aantal ogen dat je gooit, waardoor je zelfs met een feilloze tactiek alsnog het onderspit kan delven. Eigenlijk weet je al na twee beurten of je het einde gaat halen, want dan ben jij, of je tegenstander, vaak al een aantal belangrijke eenheden kwijt. Dat ligt vooral aan het feit dat je meestal maar één dobbelsteen moet gooien, waardoor kans een te grote factor uitoefent op je verder prima uitgedachte tactiek. En dat je een zorgvuldig uitgevoerde aanval na twee of drie mindere worpen op je buik kunt schrijven, waardoor frustratie al snel op de loer ligt.
Frustratie die vervolgens ook een beetje in de hand wordt gewerkt door onduidelijke info op de eenheidkaarten en de omgeving zelf. Wanneer je uiteindelijk een aanval plaatst komt die info wel naar voren; op het eerste gezicht is er weinig zichtbaar. Hierdoor ben je net iets te vaak aan het klikken op de omgeving en de kaarten om te zien wat de eigenschappen van het object of de eenheid zijn. Het haalt de vaart uit het spel en gaat ten koste van de speelbaarheid.
Heroes of Normandie is daarmee een vermakelijke strategie/puzzel-game die nog wat fine e mist. Geluk en gebrek aan info halen zo een verder prima concept een beetje onderuit. Toch blijft Heroes of Normandie een originele game die zijn aanschaf zeker waard is, dankzij het totaalpakket van verfri ende spelmechanieken, visuele stijl en voldoende uitdaging.
Heroes of Normandie is verkrijgbaar op Steam voor 27,99 euro en ook op iOS voor iPad.