Ondanks het enorme succes van de televisieserie 'Boer zoekt vrouw' lijkt het eeuwenoude agrariërschap langzaam maar zeker te verdwijnen uit onze gecultiveerde samenleving. Toch is het nog steeds een droom van velen onder ons om zelfvoorzienend te zijn en de hele dag rond te slenteren in een weidse natuuromgeving vol dieren, planten en boerinnetjes.
Harvest Moon: Magical Melody is een Gamecube-spel uit 2006, dat het daglicht in Europa helaas nooit heeft gezien. Doordat het spel vrijwel letterlijk is overgezet naar de Nintendo Wii kunnen wij echter toch nog genieten van dit aparte spel. Toch is deze titel niet voor iedereen weggelegd. Harvest Moon is namelijk typisch zo'n serie die je ofwel geweldig vindt, ofwel verafschuwt. Magical Melody is dan ook alleen geschikt voor liefhebbers van aandoenlijke simulaties van arbeidsintensieve beroepen in kleurrijke spelomgevingen.
Net als in de voorgaande delen kruip je ook in Magical Melody in de huid van een aspirant boer. Je hebt een klein huisje met een aangrenzend lapje grond gekocht in het dorpje Flower Bud om daar je grote droom te verwezenlijken: een eigen boerderijtje beheren. Echter, ondanks dat het allemaal zeer pittoresk klinkt, komt er toch wat meer bij kijken dan hier en daar een koetje melken. Als boer dien je namelijk deel te nemen aan lokale feestevenementen, je planten en vee te verzorgen en een leuk herderinnetje te zoeken.
Wanneer je daarnaast verneemt dat er iets vreemds aan de hand is in dit kleinschalige dorpje, weet je dat er de komende maanden hard gewerkt zal moeten worden. Nog voordat je in Flower Bud kwam wonen, is de godin van de oogst namelijk in steen veranderd. Deze transformatie kwam voort uit het ongeloof van vrijwel het hele dorpje wat betreft haar bestaan. Hierdoor is haar energie langzaam weggestroomd en kan ze geen enkele invloed meer uitoefenen op de oogst. Om haar te bevrijden van deze erbarmelijke situatie verschijnen enkele oogstelfjes in je droom, die je de ernst van de zaak duidelijk maken. Ze doordringen je van het gegeven dat jij de uitverkorene bent om haar te redden. De enige manier om haar te ontdoen van het stenen laagje is door een vijftigtal muzieknoten te verzamelen. Deze verloren noten verkrijg je onder andere door opdrachtjes te volbrengen, wedstrijden te winnen en afgelegen plaatsen te bezoeken.
Ondanks dat het verhaal een goede poging is om iets leuks toe te voegen aan het alom bekende spelprincipe, is het niet intere ant genoeg om volledig te doorlopen. De opdrachten zijn vervelend, saai en tijdrovend. Daarnaast wil je geen uitgestippeld pad bewandelen als je een spel als dit speelt. Een Harvest Moon-game koop je louter als je houdt van het onderhouden en uitbreiden van een groeiende boerderij. Dit verwezenlijk je door dagelijks terugkerende activiteiten te volbrengen. Deze activiteiten variëren van het oogsten van je land tot het verkopen van zelfgemaakte producten. Ze zijn uit te voeren door eenvoudige handelingen te verrichten, zoals het bewateren van je aardappelen en het kappen van in de weg staande boompjes. Elke handeling is uit te voeren met een simpele druk op de actieknop of door met je Wii-Mote te zwaaien. Daarnaast is het speelvlak verdeeld in verschillende vakjes, wat ervoor zorgt dat je precies weet op welk plekje een bepaald gewas groeit. Door deze twee aspecten ligt de moeilijkheidsgraad wel erg laag. Vrijwel iedereen is dan ook in staat een goedlopende boerderij op te zetten.
Leuk is het gegeven dat je zelf de keuze kunt maken op welk gebied je jezelf wilt specialiseren. Aan het begin van het spel dien je namelijk te besli en waar je wilt wonen. Elke plek kent een eigen grondsoort en omgeving, waardoor het slim is je goed te bedenken waar je het zwaartepunt van je bedrijfje wilt leggen. Een boerderij in het midden van de stad bouwen om er vervolgens een groots akkerveld aan te leggen is dan ook zo goed als onmogelijk. Persoonlijk koos ik voor een huisje aan de rivier. Zodoende was ik vooral bezig met het vangen van vi en en het onderhouden van het vee (het land was immers niet goed genoeg voor intensieve akkerbouw).
Als je na het lezen van bovenstaande alinea's denkt dat je na een lange speelse ie een bloeiende boerderij hebt opgebouwd, kom je echter bedrogen uit. Je vorderingen in Magical Melody verlopen namelijk erg gestaag. Natuurlijk is dit geen enkel probleem voor mensen met zeeën van tijd, maar de gemiddelde speler zal er vrij lang over doen voordat er een noemswaardige boerderij opgebouwd is. En laat het spel nu net best tot zijn recht komen als je kunt concurreren met de omliggende boerderijen. Dan kun je namelijk je prestaties vergelijken met lokale boeren en is het mogelijk met je zuurverdiende geld nieuwe stukken grond en extravagante dieren aan te schaffen.
De grafische stijl van Magical Melody is aandoenlijk. De omgevingen zijn kleurrijk en de personages ogen vredelievend. Desondanks stelt het spel op het gebied van graphics behoorlijk teleur. Het ziet er allemaal zeer gedateerd uit en ontstijgt op dit vlak de gemiddelde Gamecube-titel nauwelijks. Ook het geluid is niet bovenmatig. De soundtrack kent slechts een handjevol verschillende melodieën, die al snel beginnen te irriteren. De geluidseffecten klinken daarnaast zeer simplistisch en ongeïnspireerd. Ook is het jammer dat er, geheel in de stijl van Nintendo, geen gesproken tekst aanwezig. Alle conversaties worden dus gewoon weergegeven door middel van ellenlange lappen tekst. Deze oubollige weergave wekt weliswaar de nodige nostalgische gevoelens op, maar is toch echt niet meer van deze tijd.