De blonde superheldin is alles kwijt wat haar lief is. Ze werd uit haar geboortedorp weggetrokken door een soort superstorm, die haar naar een andere realiteit heeft getransporteerd. Kat wordt wakker in een arm mijndorpje, zonder bezittingen, zonder haar magische kat Dusty, en dus ook zonder haar krachten. Alleen Syd, die luie politieagent uit het eerste deel, is met Kat meegegaan. De twee worden opgevangen door de lokale bevolking, maar moeten wel hard werken om de kost te verdienen. Het dorpje teert op de inkomsten van hun mijnen, waarin ze erts uit gloeiende stenen halen. Als nieuweling wordt Kat vooral beschimpt en zonder eten weggestuurd, maar dat verandert snel.
Vlieg met me mee...
Als onze heldin geheel onbaatzuchtig op zoek gaat naar een vermist persoon, vindt ze Dusty terug. Met haar heroverde krachten is ze ineens een superster in mijnen en houdt ze de bevolking uit de klauwen van de Nevi, de duistere wezens die we kennen uit het origineel. En ja, haar krachten voelen nog net zo sensationeel als op de Vita. Met één druk op de knop negeert Kat de zwaartekracht en zweeft ze in de ruimte. Je richt welke kant je op wilt (met je pookje, óf door je controller op en neer te bewegen) en de zwaartekracht trekt je ineens die kant op, waardoor je heerlijk snel door de lucht vliegt. Natuurlijk is het ‘t mooist als die zweefvlucht eindigt met een flinke trap tegen een vijand aan, maar alleen al het navigeren voelt op deze manier fantastisch aan.
De besturing werkt niet altijd mee - net als in het eerste deel. Omdat je niet een klein stukje kunt vliegen als je in de lucht hangt, en dan louter op volle snelheid vooruit vliegt, is het moeilijk om precies te navigeren. Het kan een hele klus zijn om op een klein platform te landen. Ook blijft Kat soms pardoes haken aan een muur. Bovendien werkt ook de camera niet continu mee: vooral tijdens drukke gevechten in kleine ruimtes is het moeilijk om je vijanden in het zicht te houden.
Andere imperfecties van het origineel worden veel beter weggepoetst. De langdurige en wat eentonige gevechten zijn bijvoorbeeld verdwenen. Er zijn nog wel grote bazen om te verslaan, maar die gevechten zijn niet meer zo langgerekt. Het vechten voelt een stukje vloeiender en de gescripte knokpartijen zijn wat meer gefocust. Omdat ze korter zijn en wat simpeler in elkaar steken, is de game wel een tikkeltje makkelijker geworden. De meeste gevechten kom je zonder kleerscheuren door, tenzij je per ongeluk aan een muur blijft kleven of de camera je tegenwerkt.
Spannend, schitterend, stralend
Een van de grootste kritieken op het origineel was dat de omgeving nogal leeg aanvoelde en dat ze eigenlijk te klein was om veel plezier in te beleven. Na een uurtje spelen in dit vervolg laat je het grauwige mijndorpje al achter je en meer je aan in de grote stad. Dat is wanneer de game pas echt begint. De stad is een visuele prestatie van jewelste: kleurrijk en vol leven, met drukbezochte marktkraampjes, politieagenten op patrouille en constant overvliegende schepen en luchtscooters. We kunnen sowieso niet genoeg benadrukken hoe mooi de omgevingen van Gravity Rush 2 zijn. De game ziet er geweldig uit, met een prachtige cel-shadedachtige tekenstijl vol strakke maar toch speelse lijnen.
Bovendien is er veel te zien op de verzameling zwevende eilanden, van de centrale stad naar de arme sloppenwijk daaronder en de rijke buurt vol snobs die hoog in de lucht zweeft. Elke omgeving ziet er anders uit: de armen wonen in stoffige hutjes terwijl de rijken der aarde gigantische villa's tot hun beschikking hebben.
Die tegenstellingen tu en arm en rijk zijn ook de fundering van het verhaal. Kat merkt al snel dat haar nieuwe dorpsgenoten worden onderdrukt door een handelaar die ze afperst voor hun erts. Maar ook die handelaar heeft het niet makkelijk in een land waar de rijken het voor het zeggen hebben en een grote mond je in diepe problemen kan brengen. Kat probeert de balans een beetje te herstellen en het op te nemen voor de allerarmsten die niets hebben en ook geen perspectief hebben op een normaal leven. Het wordt allemaal niet met heel veel diepgang verteld, maar het is een aardige kapstok om de avonturen van Kat aan op te hangen. Het verhaal wordt bovendien verteld in een leuke stripboekstijl.
Wonder na wonder
Met name opvallend is de lengte van dat avontuur. Het verhaal dat we net beschreven is eigenlijk alleen de eerste helft. Met alleen het verhaal ben je zonder dollen zeker vijftien tot twintig uur zoet. Toch voelt dat niet te lang omdat de game je mondjesmaat nieuwe vaardigheden geeft om mee te experimenteren. Natuurlijk keren oude favorieten als de Gravity Slide terug, waarmee je op volle snelheid over de grond glijdt. Maar je krijgt ook nieuwe vormen van zwaartekracht om mee te spelen. Zo kun je jezelf extra licht maken, waardoor je veel hoger kunt springen en sneller kunt aanvallen, maar ook extra zwaar, zodat je sneller daalt en je klappen harder aankomen.
De game gaat alleen wel trekken als je jezelf voorneemt om alle zijmi ies te doen. De meeste daarvan voelen ongeïnspireerd aan en dienen vooral als filler, iets wat de game absoluut niet nodig heeft. De mi ies zijn meestal vrij lang, maar bieden weinig uitdaging en zijn soms ronduit frustrerend. Zo krijg je meer dan eens de opdracht om een bepaald personage of een voorwerp te zoeken, zonder duidelijke hint wat je moet doen. Het is zoeken naar een speld in een hooiberg, en uiteindelijk vlieg je maar wat rond totdat Kat roept dat ze iets ziet en er eindelijk een marker op het scherm verschijnt. Ook een handjevol van de verhaalmi ies zijn een tikje frustrerend: denk aan de standaard stealth-mi ies, die niet echt goed zijn te combineren met actievolle gameplay, en mi ies waarin je iemand ongezien moet achtervolgen.
Een nieuw begin
De stad zit verder gelukkig vol met leuke afleidingen. Er zijn veel kleine mi ies waarin je bijvoorbeeld in twee minuten zoveel mogelijk vijanden moet verslaan, of zo snel mogelijk een parcours moet afleggen. Die zogeheten challenges zijn vooral leuk vanwege de bijbehorende leaderboards. Ook beschik je over een fotocamera waarmee je de prachtige omgevingen kunt vastleggen. Die foto's kun je uploaden om te laten beoordelen door andere spelers, en als zij ‘m leuk vinden kun je allerlei extraatjes verdienen. Maar je kunt je fotoskills ook voor een goed doel inzetten, door een kiekje te maken van een schatkist en die als hint naar een willekeurige speler te sturen.
Het is fantastisch om Kat weer in actie te zien, dit keer op het grote scherm en in een adembenemende wereld. Kleine maar belangrijke kritiekpunten zijn er zeker, met name met betrekking tot de tegenstribbelende besturing en enkele ongeïnspireerde zijmi ies. Maar man, wat voelt het goed om op volle snelheid boven de stad te razen, plotseling te stoppen en Kat naar de grond te laten vallen, precies waar je haar wilde hebben (geen zorgen, een val van grote hoogte doet haar geen pijn). Een perfecte landing, exact wat Japan Studio met Gravity Rush 2 heeft geflikt.