Nadat Gran Turismo 4 een lange tijd is uitgesteld, en na de belofte van zoveel dingen die in de game zouden zitten, is de verwachting van vele gamers naar extreme hoogtes gestegen. En hoewel “in het verleden behaalde resultaten geen garantie voor de toekomst” zijn, kan het gezien de reputatie van ontwikkelaar Polyphony bijna niet anders dan dat Gran Turismo 4 wederom een hit wordt. Maar is het ook werkelijk de game geworden die iedereen verwacht? Wij scheurden het virtuele circuit op om het voor je uit te zoeken.
Het eerste wat opvalt, is hoe omvangrijk de game is. Het is werkelijk moeilijk niet geïntimideerd te zijn door het grote aantal opties waaruit te kiezen is. Het begint al net na het opstarten. Na de indrukwekkende intro, moet er meteen een scala aan opties ingesteld worden. Dit varieert van de weergave van de snelheidsmeter in kilometers of mijlen per uur, tot de manier waarop de replay moet worden weergegeven. Alles kan van te voren worden ingesteld en het getuigd meteen al van een oog voor detail dat we in de rest van de game ook terug zullen zien.
Wanneer eenmaal alles ingesteld is komen we op vertrouwd terrein. De aloude keuze tu en Arcade-modus en Gran Turismo-modus. Net als in de voorgaande games in de Gran Turismo reeks, geeft Arcade je de kans om even snel in een auto te stappen en een race te beginnen tegen vijf tegenstanders. Daarnaast is er ook nog de keuze te maken uit een Timetrial optie, de mogelijkheid om in splitscreen tegen een ander te racen en om via een LAN-connectie tegen vijf anderen te racen. De mogelijkheid tot online racen ontbreekt hier en dit is een jammerlijk gemis voor Gran Turismo 4.
Iets wat veranderd is ten opzichte van Gran Turismo 3, is dat er geen mogelijkheid is circuits en auto's te verdienen in Arcade. Deze zullen door enkel in de Gran Turismo-modus na verloop van tijd vrij te spelen zijn. Gelukkig is meteen al een redelijk scala aan auto's en circuits beschikbaar en er kan zelfs meteen geracet worden op het huzarenstukje van Gran Turismo 4; de Nürburgring Nordschleife. Voor een race kunnen in deze mode ook een aantal opties ingesteld worden, zoals de sterkte van de A.I. en een beperkt aantal instellingen aan de auto. Op deze manier kun je het jezelf zo moeilijk maken als je wilt. Het weggedrag van je auto is in deze modus altijd wat meer vergeeflijk dan in de Gran Turismo-modus.
De Gran Turismo-modus is waar de meeste gamers een lange tijd door zullen brengen. De Gran Turismo mode is het realistische gedeelte van Gran Turismo 4, waar het hoofddoel is om geld te verdienen om nieuwe auto's te kopen. Dit doe je door zoveel mogelijk van de aanwezige races te rijden. Wederom is de schaal van de game hier te voelen. Wanneer het hoofdmenu voor het eerst tevoorschijn kwam, wist ik gewoonweg niet waar te beginnen. Het menu in de Gran Turismo-modus is het best te beschrijven als een soort van abstracte landkaart, waar alle hoofdopties van de game aanwezig zijn. Zo is te kiezen uit een groot aantal autodealers, die zijn ingedeeld naar nationaliteit. Ook is er een drietal tweedehands autodealers, waarbij auto's zijn te kopen die ingedeeld zijn in drie tijdperken, zijnde de jaren '80, begin jaren '90 en eind jaren '90. Dit zijn de dealers waar je als beginner je auto's moet halen, want bij aanvang van het spel zul je de beschikking hebben over maar 10.000 credits. Een bedrag dat alleen voldoende is voor een tweedehands model.
Een groot deel van de dik 700 auto's die Gran Turismo 4 rijk is, zal dus eerst onbereikbaar blijven. Zeker als je nagaat dat er auto's te koop zijn voor 4,5 miljoen credits. Een leuke toevoeging is echter de mogelijkheid om 100.000 credits te importeren met behulp van de savegame van GT3. Deze extra pegels zorgen er meteen voor dat de wat duurdere auto's tot je beschikking komen te staan.Met Gran Turismo 4 weet Sony een racegame op de markt te brengen die zowel op kwantitatief als kwalitatief gebied zijn weerga niet kent. Alleen al door de enorme hoeveelheid beschikbare auto's, met elk hun karakteristieke rijeigenschappen, zal de game velen nog lange tijd bezig houden. Er zijn echter een aantal negatieve aspecten die eigenlijk niet thuishoren in een game die met een dergelijk perfectionistisch detail als deze is gemaakt. Zo is de A.I. werkelijk ondermaats en hoort deze niet thuis in een kwaliteitsgame als dit. Een aantal andere kleine dingetjes geven soms net de indruk dat een game van dit formaat net wat te veel is geweest voor Polyphony.