Gemini Rue | Gamer.nl

Gemini Rue | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Gemini Rue is grotendeels het werk van één man. De student Joshua Nuernberger nam zowel het verhaal, het spelontwerp en animaties als het programmeerwerk en de graphics op zich. Toch slaagt hij er in zijn eentje in een ijzersterk avonturenspel neer te zetten. Gemini Rue laat het qua omvang en productiewaarden mi chien afweten de grotere spelers in het genre, maar juist doordat het een kort en bondig verhaal vertelt met een beperkt aantal locaties, personages en voorwerpen, laat het een veel diepere indruk achter.

De wereld in Gemini Rue stemt niet bepaald vrolijk. De criminele Boryokudan hebben de macht in het Gemini-stelsel en bieden de burgers weinig vrijheid. Iedereen die zich niet aan de regels houdt wordt heropgevoed en getraind, maar niet voordat hun geheugen gewist wordt en mensen hun identiteit verliezen. Gemini Rue vertelt in deze wereld een verhaal vanuit twee perspectieven. Het ene perspectief draait om Azriel Odin, een ex-Boryokudan die op zoek is naar zijn verdwenen broer, de andere kant van het verhaal draait om Delta-Six, één van de mensen wiens geheugen gewist is en in een geheime basis heropgevoed wordt.

De zoektocht naar de eigen identiteit en de strijd tegen onderdrukking zijn de centrale thema’s in Gemini Rue. Het spel stelt zich met name richting het einde, mi chien iets te letterlijk, filosofische vragen over wie we eigenlijk zijn. Worden we gevormd door onze omgeving, of zit in ons allemaal van tevoren al ingebakken of we een goed of slecht mens zullen worden?

Retro-mozaïek

In alles is Gemini Rue een ode aan de hoogtijdagen van de adventuregame, de periode na de vaak ondoorgrondelijke tekstadventures maar voor die van de full motion video en Myst-achtige games. Een sterk verhaal, goed doordachte personages en een pa ende sfeer kenmerken deze games en dus ook Gemini Rue. De visuele stijl is ook helemaal conform die periode, zodanig zelfs dat er geen effecten worden gebruikt die destijds ook niet mogelijk waren. In de gebruikersinterface, de opbouw van de puzzels en de subtiele hints die het spel geeft, merk je echter wel dat het spel ook veel heeft geleerd van de games die na die periode kwamen.

De resolutie is beperkt tot 320 bij 200 pixels, de resolutie waar velen van ons mee zijn opgegroeid maar die op een hedendaags 24” scherm toch op een mozaïekwerkje begint te lijken. Dat neemt niet weg dat de achtergronden prachtig zijn getekend en ingekleurd. De treurige regen op de planeet Barracus komt aan alsof het op je eigen hoofd klettert, terwijl de witte muren waarbinnen Delta-Six zich begeeft een vervreemdende afstand scheppen.

Gefocust

Gemini Rue is een bijzonder gefocuste adventuregame waarbij het verhaal overduidelijk de leidraad vormt. Elke puzzel en elke conversatie staat geheel in dienst van het verhaal. Personages wijden niet onnodig uit over hun hele hebben en houwen, een valkuil waar veel andere games in dit genre wel in trappen. De beperkte middelen van slechts één ontwerper worden zeer efficiënt ingezet. Elk voorwerp heeft zijn doel en wordt vaak meerdere keren gebruikt en ook elke locatie wordt regelmatig opnieuw bezocht. De wereld voelt hierdoor soms wat klein en gekunsteld, maar tegelijk overweldigt het spel je niet met een overdaad aan locaties.  

Naast het gebruiken van voorwerpen heb je vier acties ter beschikking, die gekoppeld zijn aan de lichaamsdelen hand, mond, oog en voet. Deze indeling beperkt de hoeveelheid opties behoorlijk, omdat de hand bijvoorbeeld gebruikt wordt voor zowel dingen oprapen als gebruiken, terwijl het oog niet alleen dient om voorwerpen te bekijken, maar ook om deuren met oogscanners te activeren. De voet is een bijzondere mogelijkheid die je lekker tegen dingen aan laat trappen. Tegen kapotte apparaten of tegen dingen die te vies zijn om met de handen aan te pakken. De beperkte mogelijkheden zorgen ervoor dat de puzzels nooit heel lastig zijn, maar tegelijk zijn de oplo ingen ook niet zo voor de hand liggend dat het triviaal wordt.

De focus van Gemini Rue heeft ook een nadeel: het spel is bijzonder snel voorbij. Na een vijftal uurtjes en een niet geheel bevredigend einde kijk je naar de aftiteling. Wat dan nog rest is het ontwikkelaarscommentaar, wat intere ante inzichten geeft over de opbouw van scènes en puzzels. Helaas moet je voor dat commentaar het hele spel opnieuw spelen: het is niet mogelijk om vanaf een oude savegame het commentaar toe te voegen.

Gemini Rue is te downloaden voor $14,99 vanaf de site van de ontwikkelaar.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou