Fantasy Life heeft geen haast. De game was eerst in ontwikkeling voor de DS, verschoof vervolgens naar de 3DS, verscheen eind 2012 in Japan en kwam vorige maand de Europese winkels binnen slenteren. Weet je wie ook geen haast zouden moeten hebben? Mensen met Fantasy Life in hun 3DS.
Dat klinkt mi chien negatief, maar geen haast hebben is e entieel om van Fantasy Life te kunnen genieten. Zie het als een rpg-versie van Animal Cro ing. Er is gigantisch veel te doen en er zit geen tijdlimiet in je nek te hijgen. Zoals het een rpg betaamt staat de wereld op het spel, dit keer dankzij een onheilspellende maan, maar dood en verdoemenis wachten wel tot jij klaar bent met het bouwen van een palmhouten eettafel of het naaien van die fabuleuze prinsenjurk.
Bazen en beunhazen
Fantasy Life begint heel eenvoudig met het kiezen van een baan. De in totaal twaalf banen vallen te verdelen in drie groepen: de verzamelaars, de vechters en de makers. Van paladijn tot timmerman en van mijner tot alchemist, voor ieder wat wils. En als het niet bevalt, hop je eenvoudig naar de volgende job. Je hoeft de vaardigheden die je bij je vorige vak hebt geleerd ook niet op te geven; je kunt dus gerust door het leven gaan als een magiër die bijbeunt als vi ende kok.
Bij elk vak komt een trucje kijken. Het creëren van nieuwe voorwerpen gaat met een minigame waarbij je op de juiste manier op de A-knop moet drukken. Simpel, maar kort genoeg om het leuk te houden. Ook bij andere beroepen wordt de A-knop volop gebruikt. Op bomen hak je in alsof het monsters zijn: als hun HP op is vallen ze om. Vechten gaat al net zo moeilijk zonder de A-knop: alle standaardaanvallen zijn hiermee verbonden. Daarnaast heeft elke baan speciale acties die verbonden zijn aan de X-knop. Het is allemaal eenvoudiger dan eenvoudig, maar laagdrempeligheid siert deze game.
De game telt drie steden, die als hub dienen, allerlei weggestopte grotten en oude bo en, en een grote grasvlakte. Natuurlijk kom je langs de verplichte nummertjes zoals een besneeuwde berg, een vulkaan en een woestijn. De game is compact in vergelijking met bijvoorbeeld Skyrim of Xenoblade Chronicles, maar is zo ingericht dat nieuwe gebieden hun geheimen zelden direct prijsgeven. Vaak zijn de optionele bazen nog te sterk, is materiaal te lastig om te verzamelen met je huidige vakkennis, of staat er gewoon een plotblokkade in de weg. Reken maar dat je talloze keren door dezelfde gebieden moet rennen om weer net een beetje verder te komen. Je hebt wat fantasie van jezelf nodig om dat vermakelijk te houden.
Leven tijl
De grote hoeveelheid content zal voor veel spelers een valkuil vormen. Het brave fantasieverhaaltje gevuld met koppige draken en nobele piraten kan binnen een uurtje of twintig uitgespeeld worden, maar dan zijn er nog honderden – néé, mogelijk zelfs duizenden! – queesten en opdrachten om te voltooien. Perfectionisten kunnen beter hard wegrennen en niet achterom kijken.
Zodra je Fantasy Life als werk gaat zien, ebt de lol snel weg, maar het is dan ook niet de bedoeling dat je de game speelt met een einddoel in gedachten. Dit is het soort spel dat onderdeel wil uitmaken van je leven tijl. Het wil de game zijn die je elke avond voor het slapen gaan een uurtje speelt, de titel die steevast in de trein opgestart wordt. Fantasy Life is op geen enkel vlak echt bijzonder of diepgaand, maar het is een fijne game om mee te ontspannen.
