Everybody's Golf: World Tour (PS3) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Als we de titel Everybody's Golf mogen geloven is golf niet alleen geschikt voor de elitaire mens. Met zijn vrolijke visuele stijl en deuntjes probeert de game een zo groot mogelijke doelgroep aan te spreken. Echter, de gameplay gaat dieper dan het uiterlijk doet impliceren. Hebben we hier  met een hardcore golfgame te maken?

Everbody's Golf: World Tour is vrolijker dan een kind in een snoepwinkel. Net als de voorgaande delen is het spel zo zoetsappig vormgegeven  dat het glazuur van je tanden afspringt. Zo mag je van geluk spreken wanneer je je benen niet breekt over de talloze blije dieren die over de green huppellen. Ook de manier waarop je caddie over het veld heen sprint, de typische muziekjes en kinderlijke stemmetjes  dragen bij aan het overdreven vrolijke karakter van het spel. Nu heb ik altijd al een beetje moeite gehad met té vrolijke games (Ron is immers stoer –red), dus voor mij was Everybody's Golf een gevalletje van 'even door de zure appel heen bijten'. Wanneer je niet gewend bent aan een koddig Japanse vormgeving dan kun je deze titel mi chien beter in de schappen laten liggen, zelfs als enorme golffan. Al mis je dan tegelijk wel een uitstekend golfspel.

Maar zoals bekend kan uiterlijk mislijden. Achter het haast kinderlijke uiterlijk van Everybody's Golf schuilt namelijk alles behalve gemakkelijke gameplay. Een vergelijking met de Tiger Woods-serie is niet eens zo vergezocht. Er zijn twee manieren om je bal over het golfveld heen te jagen: de traditionele en de geavanceerde modus. De traditionele modus is een simpele voortzetting van het systeem dat we al jaren kennen van andere golfspelletjes. Wanneer je slaat loopt onderaan op je scherm loopt een metertje mee en door op het juiste moment te drukken geef je de bal zo veel mogelijk snelheid en hoogte mee. Bij de geavanceerde modus is het balkje weg en moet je aan de bewegingen van je personage afleiden wanneer het juiste moment om te slaan is aangebroken. Dit is op zich een leuke afwi eling op het normale balkjesgedoe, ware het niet dat het soms nogal onduidelijk is en het lijkt alsof je te weinig invloed hebt op de snelheid. Qua gameplay is Everybody's Golf verra end verslavend. In principe doe je niets anders dan telkens opnieuw een balletje richting een holletje slaan, maar het bevredigende gevoel dat een birdie losmaakt maakt veel, zoniet alles, goed.

Everybody's Golf: World Tour heeft een singleplayermode waarbij je naarmate je speelt nieuwe personages, caddies en voorwerpen ontgrendelt. Ieder personage heeft zijn eigen plus- en minpunten, al zul je wel wat golfkennis moeten hebben om deze te begrijpen. Er wordt namelijk veel gesmeten met golftermen die voor de niet-golfende medemens nauwelijks begrijpbaar zijn. Ook dit duidt weer op de toch vrij serieuze aanpak die Everybody's Golf probeert te kenmerkt en die zo contrasteert met het uiterlijk. Aan het eind van elk succesvol afgesloten golftoernooi stijgt je 'VS-meter'. Wanneer deze vol is zul je het op moeten nemen tegen één ander personage. Je bent dan beide tegelijk aanwezig op de green waarbij je omstebeurt aan slag komt.  Win je deze golfoorlog (hahaha!) dan stijg je in rang en kun je meedoen aan een moeilijkere golfcup.

De multiplayermodus vond ik op sommige punten iets minder geslaagd.  Je speelt in principe voor jezelf terwijl de scores van de andere spelers worden bijgehouden totdat het toernooi is afgelopen. De winnaar zal dan een virtueel vreugdedansje doen terwijl een enthousiast klappend publiek  het bloed onder de nagels van de verliezers vandaan haalt. Hoezo kindvriendelijk? Het is zeker een leuke afwi eling op de singleplayer, maar in principe merk je weinig verschillen tu en deze twee modi omdat je geen directe interactie hebt met je tegenspelers. Voordat je in de multiplayermode aan het golfen toekomt, wordt iedereen verzameld in een lobby. Hier kun je rondlopen, van trapleuningen afglijden, gezellig met elkaar dansen of handjeklap spelen. Ik hield het precies dertig seconden uit in deze zogeheten 'lobby', een enigszins zinloze toevoeging. Wanneer ik wil bijkletsen ga ik wel naar Habbo Hotel.

 

Het is vreemd dat Everybody's Golf aanvoelt als een Tiger Woods-game. Met zijn kinderlijke uiterlijk wekt de game de indruk alsof hij voor everybody geschikt is, maar ik zie mijn kleine nichtje – ondanks de easy-modus – dit spel absoluut niet spelen. Daarvoor voelt de gameplay veel te hardcore aan en zijn de vele statistieken en diagrammatjes op het scherm te ingewikkeld. Het lijkt alsof de game zelf niet echt weet wat het wil zijn, maar het kan ook een cultureel probleem zijn. In Japan is de serie namelijk een geweldig succes. Het Japanse publiek is waarschijnlijk toleranter tegenover de overdaad aan kleur en de vrolijke poppetjes.  Veel Westerse gamers hebben daar geen boodschap aan. En dat is best jammer, want qua gameplay doet de game absoluut niet onder voor andere hardcore golfgames. Het is zelfs aardig verslavend, en dat is best een prestatie voor een simpele golfgame.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou