Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

"eRacer? Wat is dat nou weer?", was mijn eerste reactie bij het openen van het zojuist in mijn brievenbus gedropte pakketje. Dat gebeurt me niet vaak, dat ik nog nooit van een titel gehoord heb. Na enig rondsurfen op het web kwam ik ook nauwelijks andere reviews van deze racer tegen. Zelfs nieuwsberichten waren lastig te vinden in de grote databases van game-sites. Deze game lijkt dan ook gedoemd om te mislukken, maar of dat terecht is?

Na de 300 MB grote installatie doorgeworsteld te hebben komen we bij de intro aan. Een aardige intro met prerendered in-game materiaal. Nog niets aan de hand dus. Het menuutje volgt, ook nog niets verkeerds aan. Ik kies voor een potje time-trial zodat ik op mijn gemak alles kan bekijken. Bij het kiezen van een wagen en een track viel me het eerste minpuntje op. De wagens zijn wel gebaseerd op bestaande auto's, maar hoofdzakelijk uit de duim gezogen. Hetzelfde geldt voor de tracks die niet voor circuits door kunnen gaan. Je rijdt door een opslagplaats, afgezette steden etcetera. Dit hoeft geen nadeel te zijn, maar benadrukt gelijk de arcade sfeer die het spel uitstraalt.

Arcade sfeer of niet, het spel heeft wel een time trial optie en vol spanning start ik de time trial. Na plankgas ervandoor te gaan komt de eerste bocht. In de bocht zelf sta ik boven op de rem en...*boink*...ik kom tegen de muur tot stilstand. Deze arcade racer is dus niet helemaal arcade. ABS is niet ingebouwd, waardoor remmen en sturen niet samen gaan. De volgende bocht doen we het dus anders. Ah, een scherpe bocht, die nemen we met de handrem. En ja hoor, met piepende banden komen we tot stilstand, helaas wel achterstevoren. Deze handeling is dus alleen handig bij haarspeldbochten, maar die zijn gelukkig ook aanwezig. Zoals je mi chien al gemerkt hebt is de besturing van deze game toch nog vrij realistisch. Het is geen Colin McRae Rally 2.0, maar voelt toch heerlijk aan. Voor een bocht geef je een ruk aan het stuur en trap je vol de rem in. De wagen slipt door en wanneer je weer asfalt voor je neus ziet zit je in de bocht. Trap het gaspedaal in en je voelt de grip weer. Het principe achter driften, en dat werkt ook hier. Na een tijdje scheuren begon ik het aardig onder de knie te krijgen en is het zeer lekker racen.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou