Wie een hack-and-slash RPG wilde spelen op dePSP, was vooralsnog altijd aangewezen op de Untold Legends-reeks van SonyOnline Entertainment. Hoewel deze games toch zeker wat uurtjes vermaak wistente bieden, schoten ze uiteindelijk tekort op het gebied van uitdaging, diepgangen variatie. 2K Games zag hier een gat in markt en besloot de populaire DungeonSiege-reeks naar de PSP te converteren. De kersverse ontwikkelaar SupervillainStudios werd op deze job gezet en het eindresultaat mag er wezen!Dungeon Siege: Throne of Agony leunt opvallend nauw aan bijwat we van de reeks gewend zijn voor de PC. Het spel draait voornamelijk om hethakken, het stijgen in niveau en je personage continu uitrusten met nieuwe,betere voorwerpen. Hoewel er wel sprake is van hoofd- en subquests en er somsparallelle verhaallijntjes ontstaan, is het geenszins een diepgaande RPG meteen briljant verhaal. Je bent simpelweg iemand die aanspoelt op het strand enhet kwaad in de voor hem onbekende wereld, wel even uit de weg wil helpen. Tochvalt er door middel van de boeken die je in het spel vindt aardig wat te lerenover de achtergrond van de wereld waarin Dungeon Siege: Throne of Agony zichsitueert. Toch zijn er ook een aantal opmerkelijke verschillen tu ende Dungeon Siege spellen voor de PC en de PSP. Zo maakt Throne of Agony geengebruik van de kla ieke point-and-click interface,maar bestuur je je personage rechtstreeks met de linker analoge stick.Aanvallen voer je uit met de knoppen aan de rechterkant. Je hebt één standaardaanval,de overige knoppen kun je mappen op een speciale aanval naar keuze. Ook kan derechter trigger gebruikt worden als een shiftknop, zodat je nog eens dubbelzoveel speciale mogelijkheden onder deze knoppen kunt herbergen. De linkertrigger wordt gebruikt om direct een healthpotion te consumeren, wat overigens in Untold Legends ook al het geval was.Qua speelstijl ontlopen beide games elkaar niet veel.Een ander verschil is dat Dungeon Siege: Throne of Agonygeen gigantische, naadloze wereld biedt. Laadtijden lijken haast inherent aande PSP en zelfs Dungeon Siege, dat nota bene bekend staat vanwege het ontbrekenvan laadschermen, moet eraan geloven. Throne of Agony bestaat uit een aantallo e locaties die zich allemaal op één grote overzichtskaart bevinden. Wanneerje een locatie verlaat zul je via de overzichtskaart naar nieuwe locatiesmoeten lopen. Hierdoor behoud je nog wel een idee van de scope van de wereld,daar waar je bij Untold Legends een locatie moest selecteren op eentweedimensionale kaart. De aanpak van Dungeon Siege heeft ook wel een nadeel,want het lopen over de kaart gaat soms tergend langzaam.Bij aanvang zul je in Throne of Agony een personage aanmoeten maken. Je kunt hierbij kiezen uit drie verschillende personages,namelijk een vechter, een magiër en een boogschutter. Later in het spel kun jeje personage tot twee maal toe door evalueren naar een nieuwe kla e, wat weernieuwe speciale vaardigheden met zich meebrengt. Daarnaast krijg je demogelijkheid een tweede personage uit te kiezen die aan je zijde mee zalvechten. Gedurende het spel zullen meer personages zich aan je party toevoegen, maar je kunt er maareentje tegelijk oproepen. Waarin Throne of Agony duidelijk boven de UntoldLegends-reeks uitsteekt, is de diepgang van het hack-and-slash gedeelte. Er zijn echt honderden verschillendewapens met allemaal speciale eigenschappen, zodat het weer ouderwets puzzelenwordt om de juiste balans te vinden tu en de bepantsering en de aanvalskrachtvan je uitrusting. Leuk is trouwens ook dat je vaak al veel sterkere wapens enuitrusting vindt, voordat je die kunt gebruiken. En dan bedoelen we niet eenpaar puntjes sterken, maar uitrusting die ruim twee maal zo goed is als jehuidige uitrusting. Je moet wel wat mazzel hebben om het tegen te komen, wat dedrang om alle gevallen zakjes na te pluizen alleen maar groter maakt. BijUntold Legends kwam je veel minder verra ende voorwerpen tegen.Levelen is van groot belang in Dungeon Siege. Als je evenvergeet om te investeren in je personage, dan heb je een hele kluif aan jetegenstanders. Maar wanneer je netjes alles in de pan hakt of locaties vakerbezoekt (tegenstanders worden regelmatig gerespawned)dan kun je de tegenstand ruimschoots aan. Persoonlijk vond ik het wel leuk omde uitdaging een beetje op te zoeken en niet nodeloos te levelen voordat ik aaneen nieuwe quest begon, maar iedereen is natuurlijk vrij zijn eigen speelstijlte hanteren. Wat trouwens opvallend is, is dat je tu en de levels 28 en 32echt als een trein omhoog gaat in niveau. Waar je normaal een honderdtal wezensmoet doden om een niveau om hoog te gaan, zijn bij die levels een vijftaltegenstanders al voldoende. Je zou haast denken dat men daar ergens iets uithet spel geknipt heeft, en met het snel levelen het ‘gat’ heeft opgevangen.Dungeon Siege: Throne of Agony is een lang, voorhandheld-begrippen zelfs heel lang spel. Met de hoofdverhaallijn ben je al gouween twintigtal uurtjes zoet en dan zijn er ook nog heel wat subquetst om je aante vergrijpen. Daarnaast is het spel behoorlijk herspeelbaar, omdat de anderepersonages voor een geheel nieuwe stijl zorgen en je ook nog eens kuntdoorevalueren naar allerlei verschillende kla en. Toch zijn er wel enkele dingen aan te merken op het spel. DeAI van de tegen- en medestanders is bijvoorbeeld niet van een bijster hoogniveau. Tegenstanders zullen je pas aanvallen wanneer je binnen een bepaaldeafstand van hun af staat, en zo gauw je daar buiten bent stoppen ze ook directmet aanvallen. Ze vinden het ook lastig om om objecten heen te lopen die tu enjou en hun in staan. Soms kun je ze moeiteloos de pan in hakken terwijl ze vastzitten in een bepaald object. Het meest vervelende is echter het overzicht. Hoewel degraphics Throne of Agony best verzorgd zijn, staat de camera wel heel dicht opde actie. Ook ontbreekt er een fatsoenlijke overzichtsmap. Je kunt alleen eenmap oproepen van je nabije omgeving en daarbij is ook nog eens niet te zienwelke paden je al wel, en welke paden je nog niet bewandeld hebt. Wanneer jeergens in een kale vlakte een katapult gemist hebt, duurt het vrij lang om dezeweer te lokaliseren. Ook de overzichtsmap van de gehele wereld is niet iets datje snel op zult roepen, al was het al omdat het ruim vijftien seconde duurtvoordat het ding een keer ingeladen is. PSP-tje toch!