Echte fanatieke fantasyliefhebbers trekken er op uit met mantels, zwaarden en puntmutsen om zo hun eigen fantasiewereld te creëren. Dankzij Drakensang: The Dark Eye hoef je echter niet zo ver te gaan om een avontuur te beleven. Deze game zuigt je namelijk de sfeervolle wereld van Avonturia binnen, de natte droom van iedereen die houdt van tovenaars, ridders en amazones met grote borsten.
Drakensang: The Dark Eye is een traditionele RPG die sterk is geïnspireerd op de Europese middeleeuwen. Dit is ook niet zo vreemd, gezien de Duitse oorsprong van de game. Dit lijkt in eerste instantie geen goed teken, want over het algemeen komen de betere RPG's uit de Verenigde Staten, Japan en Canada. De Drakensang-franchise heeft echter potentie om uit te groeien tot de kla e van bijvoorbeeld Baldur's Gate en The Elder Scrolls-serie. Drakensang: The Dark Eye haalt dit niveau nog niet, maar is wel een stap in die richting.
Het sterkste punt van Drakensang is de sfeervolle wereld. Wanneer je Avonturia voor het eerst binnenstapt, merk je meteen dat de makers met veel liefde de wereld in elkaar hebben gezet. De game ademt een authentieke sfeer uit, ook al weet je dat het een fantasiewereld is. Daarbij lijkt het alsof de levels expre zo opgezet zijn dat je steeds opnieuw verrast wordt door de omgeving. Kom je bijvoorbeeld uit een bos gelopen, dan kan het goed zijn dat je gezichtsveld ineens wordt gevuld met een ruisende waterval, een indrukwekkend kasteel of een grot met een schitterende lichtval.
De levels die je doorkruist zijn voorzien van allerlei leuke details die het geheel tot leven brengen. In sommige grotten zie je bijvoorbeeld vleermuizen op vuurvliegjes jagen, langs paden fladderen vogels op en op de werkbank van de wapenmaker liggen halfvoltooide wapens. Dergelijke elementen voegen niets direct toe aan de gameplay, maar maken de wereld wel veel boeiender.
Drakensang is echter niet alleen visueel goed, ook de inhoud van de game is uitgebreid en gedetailleerd. De vele quests zijn niet te moeilijk, maar geven voldoening wanneer je ze voltooid. Af en toe liggen oplo ingen wat voor de hand, maar doordat de game lekker speelt en het er allemaal goed uitziet, is het een plezierig tijdverdrijf om ze uit te voeren. De dialogen in de game zijn ook boeiend en bij vlagen zelfs grappig, waardoor je niet de drang hebt om ze door te klikken. Het is wel een beetje een gemis dat er weinig interactie is met je teamgenoten en dat deze een beetje cliché zijn, maar dit past binnen het traditionele karakter van Drakensang.
Ook traditioneel, maar wel goed uitgewerkt, zijn het gevecht ysteem en het ervaring ysteem. Op het moment dat een tegenstander je aanvalt, wordt de game gepauzeerd en kun je de vier personages van je groep opdrachten geven. Wanneer je de game weer verder laat gaan, voeren de personages hun handelingen uit en kun je ze al vechtend bijsturen of de game opnieuw pauzeren voor nauwkeurige orders. Dit lijkt op het gevecht ysteem in Baldur's Gate en ook het uitgebreide ervaring ysteem ligt in de traditie van andere RPG's met een tech tree die zich naarmate je verder in de game komt, steeds verder uitspreidt.
Ook traditioneel, maar wel goed uitgewerkt, zijn het gevecht ysteem en het ervaring ysteem. Op het moment dat een tegenstander je aanvalt, wordt de game gepauzeerd en kun je de vier personages van je groep opdrachten geven. Wanneer je de game weer verder laat gaan, voeren de personages hun handelingen uit en kun je ze al vechtend bijsturen of de game opnieuw pauzeren voor nauwkeurige orders. Dit lijkt op het gevecht ysteem in Baldur's Gate en ook het uitgebreide ervaring ysteem ligt in de traditie van andere RPG's met een tech tree die zich naarmate je verder in de game komt, steeds verder uitspreidt.
Het ervaring ysteem uit Drakensang zie je ook terug in veel andere RPG's. Na genoeg ervaring verzameld te hebben kun je bijvoorbeeld je zicht, je kracht, of je vaardigheid met een wapen upgraden. Naast deze dingen is het ook mogelijk om allerlei nieuwe spreuken te leren met je ervaringspunten, of vaardigheden van NPC's te leren als het villen van dieren of het helen van wonden, wat we ook vaker in RPG's hebben gezien. Deze onderdelen zijn illustratief voor het karakter van de game. Alles zit goed in elkaar en is diep uitgewerkt, maar leunt sterk op bestaande RPG's.
Helaas hebben de ontwikkelaars niet op elk vlak hun Duitse Grundlichkeit waar gemaakt, want af en toe laat de game wel een klein steekje vallen. Een van de minpuntjes is toch wel de camera. In nauwe omgevingen wil deze zich nog wel eens achter een hoek positioneren, waardoor je het overzicht kwijt bent. Gelukkig kun je de camera soepel manoeuvreren en aangezien je de gevechten kunt pauzeren is dit geen doodszonde.
Andere minpuntjes zijn de onzichtbare muren die hier en daar de levels omgrenzen en het feit dat de meeste deuren van huizen en gebouwen gesloten zijn. Dit haalt je af en toe een beetje uit de game. Daarnaast is de overzetting van deze oorspronkelijk Duitstalige game naar het Engels waarschijnlijk ten koste van de lip sync gegaan. Wanneer je met een ander personage praat, kloppen de lippen bijna nooit met de gesproken woorden. In sommige gevallen blijven personages ook lekker doorbabbelen, terwijl er geen geluid meer is, wat resulteert in een soort orale variant op de luchtgitaar. Deze beperkingen en slordigheden verstoren ook af en toe de immersie maar de meeste mensen zullen ze voor lief nemen.
Drakensang: The Dark Eye blinkt niet uit in originaliteit, maar in dit geval gaat het gezegde 'beter goed gejat dan slecht bedacht' voor de volle honderd procent op. Het spel combineert allemaal beproefde concepten en is daardoor een goede, traditionele RPG in de lijn van toppers als Baldur's Gate en The Elder Scrolls. Het is allemaal niet uitzonderlijk, maar wel erg vermakelijk. Drakensang biedt een fantasierijke, sfeervolle wereld, met veel diepgang, een leuk verhaal en intere ante quests. En wat wil je nog meer in een RPG?