De Dragon Quest-games zijn één van de lievelingetjes van de Japanse gamers. Waar in het westen de games niet echt aansloegen, mochten de releasedata van deze games in Japan alleen in het weekend vallen, zodat men zich niet ziek zou melden op werk of school. Door de jongere telgen uit de serie in Europa uit te geven, is Square Enix er ongetwijfeld achter gekomen dat ook wij niet vies zijn van een degelijke traditionele RPG. Daarnaast bleken de remakes van onder andere Final Fantasy zo goed te verkopen dat het porten van Dragon Quest niet meer dan logisch was. Na The Chapters of the Chosen is het nu tijd voor een nieuw deel in de serie: Dragon Quest V.

Na ons vermaakt te hebben met Dragon Quest IV, die wij eerder positief beoordeelden, kunnen we slechts zes maanden na onze eerste ervaring verder met Dragon Quest V: The Hand of the Heavenly Bride. Net als deel één tot en met drie een trilogie waren, vormt Dragon Quest V samen met deel vier en zes een drieluik. Hoewel het verhaal compleet los staat van de andere delen, speelt het zich wel af in dezelfde wereld en zul je veel van dezelfde vijanden en voorwerpen tegenkomen. Ook dit deel is net als deel vier een port van eerdere games. Dragon Quest V zag voor het eerst het licht op de SNES in 1992, waarna er in 2004 een remake volgde voor de PlayStation 2 die alleen in Japan uitkwam. De Nintendo DS versie is zowel grafisch als op het gebied van gameplay gebaseerd op de versie voor de PlayStation 2. Hoewel het de game dus een letterlijke port is van een oude game, is het wel degelijk nieuw materiaal voor ons Europeanen.

Het verhaal in Dragon Quest V: The Hand of the Heavenly Bride overbrugt een periode van twintig jaar waarin meerdere generaties aan bod komen. Je start de game in de schoenen van een zesjarig jongetje, die zich ondergeschikt voelt aan de volwa enen om hem heen. Door deze situatie merk je vanaf het begin dat het verhaal een andere wending neemt dan we normaal gewend zijn van willekeurige RPG's. Voor de verandering ben jij namelijk niet de legendarische held die de wereld van het kwaad kan redden, maar probeer je deze juist te vinden. Naarmate het verhaal vordert merk je dat, hoewel de game zich in dezelfde middeleeuwse setting afspeelt als deel vier, het een compleet andere ervaring is.

Wat opvalt aan deel vijf is dat de game veelal dezelfde onderdelen gebruikt als deel vier. Dragon Quest IV is net als deze game een traditionele JRPG, die wij eerder goed beoordeelden. Hoewel de game grafisch wat achterhaald was, blonk het geheel uit in gameplay en verhaallijn. De turn-based gameplay met de uitgebreide opties bleken voor velen een reden om deze game in de collectie op te nemen. Fans van de serie zullen daarom meer dan tevreden zijn met The Hand of the Heavenly Bride. Met het vlotte turn-based concept zoals we dat kennen van andere JRPG's is ook deel vijf een genot van de RPG-liefhebber. Hoewel de graphics grotendeels gelijk zijn aan The Chapters of the Chosen, is deel vijf gebaseerd op een PS2-game, wat ervoor zorgt dat de grafische effecten van omgevingen en monsters beter gebalanceerd zijn dan in deel vier. Desondanks worden er net als in deel vier nog steeds veel 2D-sprites hergebruikt. Zo komt een groot deel van de monsters in een andere kleurstelling voor in een later stadium van het spel. Een Slime wordt bijvoorbeeld een Metal Slime, waarbij hetzelfde plaatje gebruikt is met een ander kleurtje erover.

De gameplay van Dragon Quest V is niet veranderd en blijft net zo verslavend als eerder. Door het uitgebreide vaardighedensysteem vergt het vaak een goede tactiek om verder te komen in de game. Combineer dit met een uitgestrekte wereld, een veelvuldigheid aan vijanden en een veel sterkere verhaallijn en je kunt spreken van een uitstekende game. Hoewel de gameplay in e entie niet veranderd is, brengt deel vijf een aantal toevoegingen die wel noemenswaardig zijn. Eén van deze vernieuwingen is het recruteren van monsters. Op een gegeven moment vraagt een verslagen vijand aan je of hij zich bij je mag voegen. Ondanks het feit dat dit zeer willekeurig plaatsvindt, voegt het een verzameldrang toe zoals we die kennen van de Pokémon-games. Net zoals een volwaardig lid van je groep kun je de monsters uitrusten met wapens of andere voorwerpen en voor je laten strijden. Een andere opvallende verandering is gemaakt in de controle over je groep. Waar in deel vier sommige groepsleden nog automatisch bestuurd werden, kun je dit keer zelf de touwtjes in handen nemen. Dit geeft een welkom gevoel van controle over de verloop van gevechten en het voorkomt situaties waarin je medespeler niet doet wat je eigenlijk zou willen.

Wat Dragon Quest V onderscheidt van deel vier is niet het technische aspect van de game maar het verhaal. Vergeleken met zijn voorganger ben je ditmaal bezig met een persoonlijke ontdekkingsreis van je personage. In plaats van meerdere verhaallijnen te volgen die uiteindelijk samen komen, richt je het merendeel van je aandacht aan één intense verhaallijn. De steden, dorpen, kerken en kerkers hebben hier een veel ondersteunendere rol in dan voorheen. Het eigen karakter dat de omgevingen van elkaar onderscheidt, voegt daadwerkelijk iets toe aan het reeds sterke verhaal. Tevens beschikt het continent net als in deel vier over een dag- en nachtcyclus, wat verschillende effecten heeft op steden. Hoewel dit alles niet volledig nieuw is, lijkt het dit keer het verhaal meer goed te doen dan voorheen.

Dragon Quest: The Hand of the Heavenly Bride is net als zijn voorganger een heerlijk spel voor de RPG-liefhebber. Het verhaal zorgt er daarbij voor dat deze game met stip boven deel vier eindigt. Natuurlijk zijn er minpunten aanwezig in Dragon Quest V. Er zijn namelijk nog steeds dezelfde willekeurige gevechten, sprites worden hergebruikt en over het algemeen voelen de graphics inmiddels gedateerd aan. Dit zijn echter wel punten die een deel van de charme van de game bepalen. Met recht een van de beste RPG's op de DS.