Aangezien dit de eerste Dragon Quest-game is die het Europese continentbereikt, heeft men het getal achter de naam achterwege gelaten. Technischgezien is dit het eerste Dragon Quest-deel voor ons Europeanen, dus zo zullenwij er dan ook maar bekend mee raken. Hier heet de game dus gewoon DragonQuest: Journey of the Cursed King. Een alsnog vrij lange naam voor een eveneenslange game. Het verhaal gaat over een koning, prinses en rijk waarover eenvloek uitgesproken is door een kwaadwillende en krankzinnige magiër. De koningen prinses reizen nu rond om de vloek ongedaan te maken en de magiër tegen tehouden. Jij speelt als de persoonlijke bodyguard van dit koninklijk gezelschap.
Vanzelfsprekend doe je tijdens je reis verscheidene dorpjes en steden aan, losje verschillende quests op, en doorloop je vele kerkers, ruïnes en grotten volmet monsters. Eigenlijk de gebruikelijke elementen die je terugvindt in eenkla ieke RPG. Tijdens het verhaal kom je nog drie andere karakters tegen dieje bij zullen staan op je tocht. Yangus is een stevig gebouwde ex-bandiet dieveel vecht met bijlen, knuppels en zeisen; Je ica is een eigenwijze en brutalemeid met magische krachten en een aanleg voor zwepen; Angelo ten slotte is eencharmante en ijdele tempelier die vecht met sabels en pijl en boog. Hoewel alledrie de karakters aanvankelijk slechts oppervlakkig uitgewerkt worden, zul jegedurende het verhaal de nodige uitdieping meemaken, waardoor je steeds meerbij het reisgenootschap betrokken raakt. Het plot is niet uitzonderlijk origineel en hanteert een redelijk vast stramienwat we al sinds jaar en dag gewend zijn. Wat dat betreft wijkt deze game weinigaf van de formule die zijn voorgangers ooit begonnen waren. Hetzelfde geldtvoor de setting van de game. Het is het gebruikelijke Middeleeuwse-tijdsbeeldmet Manga-invloeden. Gezien al deze nogal risicoloze ontwerpkeuzes, zal het jedan ook niet verbazen dat de gameplay eveneens weinig nieuws te bieden heeft.De game hanteert een heel basic turn-based battlesysteem inclusief dewelbekende random encounters. Het enige unieke aspect aan het systeem, is deTension. Je kunt tijdens gevechten aanvalsbeurten opofferen door Tension op tebouwen. Hoe meer Tension je opbouwt, hoe groter je aanvalskracht wordt. Je moettu endoor alleen geen andere acties uitvoeren, anders ben je de Tension weerkwijt.Ondanks dat de game dus weinig nieuws te bieden heeft ten opzichte van andere RPG's en zich sterk vastklampt aan bekende stramienen, maakt dit de game allerminst slecht. De mannen van Level 5 hebben zo namelijk tijd gezien om een erg goede engine te bouwen en de gameplay zo strak mogelijk uit te werken. De game draait tegen een zeer stabiele en vloeiende framerate. Dat is zeker niet onverdienstelijk wanneer je kijkt naar de zeer uitgestrekte omgevingen waarin je vrij rond mag lopen. Dragon Quest VIII heeft zonder twijfel de meest gedetaileerde en uitgestrekte worldmap van een RPG voor de PS2. Er zijn maar zeer weinig andere current-gen titels die dit aspect zo goed na weten te doen en buiten FFXII en Zelda: TP zien we op deze generatie consoles ook niet zo snel meer een nieuwe concurrent verschijnen.
De enorme landschappen geven de game een sterk avontuurlijk en episch karakter. Je hebt echt het gevoel dat je op reis bent en een grootse tocht onderneemt. Deze beleving wordt verder versterkt door de uitstekend verzorgde muziek. Dit is één van de weinige games waarin de muziek echt orkestraal is gecomponeerd en opgenomen. Het eindresultaat is erg overtuigend en versterkt de sfeer zeer verdienstelijk. De game weet zich ook te onderscheiden met het ontwerp van de monsters en karakters. Dit aspect wordt verzorgd door tekenaar Akira Toriyama, ook wel bekend van de Dragon Ball-cartoons en de RPG-kla ieker Chrono Trigger. Veel van de monsters zien er bijzonder uniek en speels uit. Het maakt duidelijk dat deze game een niet al te serieuze toon aan wil slaan en ook graag een glimlach op het gezicht van de gamer wil toveren. Er valt zeker niet te ontkennen dat de game veel charme uitademt door deze ontwerpen.
Om de tekeningen van Toriyama goed uit de verf te laten komen en de game een wat kleurrijkere uitstraling te geven, zijn alle models cell-shaded uitgewerkt. Dragon Quest VIII heeft zonder twijfel één van de betere uitwerkingen van deze grafische techniek tot op heden. Nergens steken de models af tegen de omgeving en ze zien er ook nooit simplistisch of ongedetailleerd uit. Ook de animaties zijn zeer goed verzorgd en komen overtuigend over. Zeker voor een RPG is dit positief, aangezien dit aspect nog wel eens verwaarloosd wordt in het genre. De game heeft al met al een geheel eigen look en dat is zeker niet verkeerd wanneer je kijkt naar zoveel andere games die grafisch allemaal sterk op elkaar lijken.
Zoals eerder gezegd is ook de gameplay zoveel mogelijk strak getrokken. Hoewel je random encounters hebt, zijn ze in deze game niet in overvloede en bestaan er mogelijkheden om ze compleet te vermijden. De gevechten zelf verlopen uitzonderlijk snel en soepel. Men heeft de presentatie van de gevechten redelijk minimalistisch gehouden, waardoor elke actie zo snel mogelijk uitgevoerd wordt en je altijd meteen resultaat ziet. De lengte van de dungeons is niet te groot gemaakt, waardoor het geheel goed in balans blijft. Daar komt bij dat je op een gegeven moment snel rond kunt reizen dankzij verscheidene spreuken en voorwerpen. Het is dus zeker niet zo dat je constant heen en weer moet lopen, of dat je meteen een serieus probleem hebt wanneer je in een benarde situatie terecht bent gekomen.
De game is nog vrij pittig ook. Zo kun je gedurende het grootste deel van de game alleen karakters weer bij een kerk tot leven wekken en zijn items voor het bijvullen van magiepunten redelijk zeldzaam. De geleverde gevechten zijn ook niet al te voorspelbaar en het komt regelmatig voor dat je het tegen een overmacht aan monsters op moet nemen. Verliezen wil je ook niet, want dan verlies je de helft van je geld. Tenzij je dit vantevoren in een bank had gestopt. Bijzonder prettig is dat status effects in deze game erg relevant zijn en een grotere invloed hebben op de gameplay dan in veel andere RPG's. Je doet er dus goed aan om hier gebruik van te maken. Zeker verderop in de game wanneer de gevechten steeds tactischer worden en je karakters over steeds meer vaardigheden beschikken. Mensen met weinig tot geen ervaring met dit soort RPG's, hebben hier dus weinig te zoeken. Laten we die stelling nog maar even verder onderbouwen met het argument dat deze game al gauw meer dan 60 uur in beslag neemt om uit te spelen. Kortom, dit is eerst en vooral een game voor de liefhebbers van het genre. Die hebben aan Dragon Quest een buitengewoon pure RPG-ervaring.