Dragon Ball Z doet het niet enkel alsanimatiereeks nog steeds goed, ook de videogames waarin Goku, Gohan en hunsupervrienden de hoofdrol vertolken vliegen bij elke nieuwe uitgave vlotjesover de toonbank. Waarschijnlijk zal ook Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 3 eenverkoopsucces worden, zeker gezien de strategische periode waarin het spel inde winkelrekken te vinden is. Maar is deeltje drie in de populaire knokreeksook echt zijn geld waard?In principeis Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi 3 niet zozeer een volledig nieuw spel: hetis eerder een aangedikte versie van de voorgaande delen. In de e entie gaathet namelijk nog altijd om gevechten tu en de bekende Dragon Ball-iconen, nietsmeer, maar zeker ook niets minder. Iedereen die een van de voorgaande BudokaiTenkaichi delen in huis heeft zal ongetwijfeld na een kwartiertje inlooptijdmeteen weer aan de slag kunnen gaan. Nog steeds is het zo dat gewoon wat rammenop de knoppen weinig zal uithalen, ontwikkelaar Namco Bandai vraagt van despeler wat meer moeite om tot het knock-out slaan van de tegenpartij te komen. Omdat button bashen niets uithaalt is deBudokai Tenkaichi-reeks nogal pittig. Met deel drie verandert men gelukkigniets aan deze traditie en krijgen we een hele resem aan knoppencombinatiesvoor de kiezen die redelijk wat tijd vereisen voordat je ze onder de knie hebt.Het is dan ook aangewezen om alvorens je met het echte werk begint wat te gaanoefenen tegen een pa ieve vijand, kwestie van je gekozen superheld goed teleren kennen. Heb je wat combinaties in het hoofd zitten, dan ben je klaar om meteen van de vele gamemodi van start te gaan.Want daarblinkt Dragon Ball Z: Budokai Tenkaichi in uit ten opzichte van zijn voorgangers:een grotere verscheidenheid aan dingen om te doen. De belangrijkste enwaarschijnlijk ook meest waardevolle toevoeging voor de fans is ongetwijfeld dezeer uitgebreide Dragon History Mode. Hierin krijg je de kans om belangrijkegevechten uit de televisiereeks helemaal zelf uit te voeren, gaande vanconfrontaties afkomstig uit DragonBall Z tot knokpartijen uit de GT-reeks. Doorhet grote aanbod aan bekende scènes zit Budokai Tenkaichi 3 ook vol met eenhoop nieuwe personages, waaronder Kid Goku, Future Gohan en Babidi. Samen met verseomgevingen en aanvalstechnieken is het overduidelijk dat deel drie de meestcomplete versie tot nog toe is. Naast hetafwerken van het verhalende gedeelte van het spel is het ook mogelijk om deelte nemen aan de Dragon World Tour (je begint onderaan de ladder en vecht je eenweg naar de top), personages aan pa en in de Evolution Z mode en hetnatuurlijk op te nemen tegen een vriend van vlees en bloed in Duel Mode. Daarstopt de pret echter nog niet, want Namco Bandai heeft Budokai Tenkaichi 3uitgerust met een heuse encyclopedie aan informatie over zowat alle personagesdie ooit in Dragon Ball Z te zien waren. Het is dus best mogelijk om heel watuurtjes zoet te blijven, mits je echt alles wilt weten over je favorietevechtersbazen.Grafischkrijgen we voor de derde keer op rij een mooi en vooral kleurrijk spel te zien.De cell-shaded graphics zorgen ervoor dat het geheel dat typisch cartooneske sfeertjeblijft behouden, terwijl de geluidseffecten bijdragen aan het hele Dragon Ball-gevoel.Hoe tof de personages en de animaties eruit zien, zo inhoudelijk leeg doen deomgevingen zich voor. Het mag dan wel mogelijk zijn om tegenstanders doorrotsen heen te kwakken, maar er zijn zo weinig objecten en details rond jeterug te vinden, dat het meer lijkt alsof je in een geverfde zandbak zit rondte vliegen. Wat na verloop van tijd ook op de zenuwen gaat werken is deschreeuwerige soundtrack die voortdurend door je luidsprekers schalt. Sterkmelodische stukken moet je niet verwachten in een vechtspel, maar soms wordt deelektrische gitaar wel heel overdadig gebruikt in de stukken die te horen zijn. Daarnaast voelthet aan alsof PlayStation 2-bezitters wat in de kou blijven staan doordat BudokaiTenkaichi 3 op de console van Sony niet online te spelen valt. Uitvluchtenzoeken is onnodig, we hebben in het verleden al vaker gezien dat via interneteen potje knokken perfect mogelijk is op onze oude, zwarte machine. Alscompensatie is de PS2-versie voorzien van het 'Disc Fusion Systeem”. Deze optielaat toe dat spelers, als ze het originele Budokai Tenkaichi of deeltje tweeuit de reeks in hun console stoppen, een extra spelmodus kunnen ontgrendelen. Eenmooi gebaar, maar het ontbreken van een Online Mode kan hiermee niet zomaar vande baan geschoven worden.