De game Doom wist vele PC-gamers in het jaar 1993 in extase te brengen: dit was toch wel een ultiem leuk en een uiterst goed in elkaar zittend spel. Nu, anno 2001 heeft David A. Palmer Productions een vrijwel directe port van de game naar de nieuwste handheld gemaakt: de Gameboy Advance. Heeft het bedrijf, met de hulp van iD Software een goede conversie weten af te leveren?
Hoewel het verhaal in een game als Doom zwaar ondergeschikt is aan de non-stop brute actie, bezit het spel wel iets wat door het leven gaat als verhaal. Dat hier absoluut geen nadruk op ligt, merk je alleen al door het feit dat je het verhaal niet te horen of zien krijgt bij het opstarten van een nieuwe game, maar het enkel kunt lezen in de handleiding. In de verre toekomst ben jij namelijk een marinier die een verre planeet moet ontdoen van allerlei zombies en ander gespuis.
Als je Doom begint kun je kiezen uit drie 'episodes'. Elk van de drie episodes is anders opgezet qua hoeveelheid monsters en puzzels. Zo is één van de episodes puur gericht op het oplo en van puzzels (hoe beperkt de puzzels meestal ook zijn) en is er weinig tijd ingeruimd om te knallen. Een andere episode geeft precies het omgekeerde: veel actie en zo goed als geen puzzels. De derde episode bied je de gulden middenweg.
In Doom is het simpelweg de bedoeling om zo snel mogelijk bij de uitgang van een van de 24 levels te komen. Omdat het onvermijdelijk is dat je onderweg een aantal maal geraakt zal worden, kun je onderweg zogenaamde health-paks vinden die je gezondheid enigszins herstellen. Naast health-paks vind je op de grond ook dingen als guns, wapens en speciale pakken die het lopen over giftige pla en of lava mogelijk maken.
De besturing van Doom is vooral in het begin vrij lastig. Het lopen gaat met de vierpuntdruktoets (wie verzon dat woord? ), het schieten doe je met de A-knop en het openen van deuren en het activeren van schakelaars geschied na het indrukken van de B-knop. De L- en R triggers zijn gereserveerd voor het bekende en bovendien belangrijke 'strafen'.
Vooral de bediening van de vierpuntdruktoets is een kwelling. Door het kleine formaat van het dingetje zal je soms tegelijkertijd twee richtingen indrukken, waardoor je volledig ongewild ergens van af valt. Of nog erger: sterft. Ook het wi elen van je wapen gaat niet zonder slag of stoot. Voor deze operatie dien je de L- en R Trigger tegelijkertijd in te drukken, en op hetzelfde moment op naar boven of beneden drukken. Ik begrijp dat er niet veel andere opties waren, maar het gaat hoogst onhandig. Bovendien kost het veel tijd, en in het heetst van de strijd is tijd het laatste wat je tot je beschikking hebt.
Door de beperkte button lay-out van de Gameboy Advance is het niet mogelijk om omhoog of naar beneden te kijken. Toch lijkt dit erger dan het daadwerkelijk is; in het spel kun je namelijk alles raken wat je ziet. Dus ook al staat er een monster op een verhoging ten opzichte van jouw positie, je kunt hem wel gewoon raken. Vergeet namelijk niet dat Doom oorspronkelijk uit 1993 komt en dat de techniek toentertijd niet zo geavanceerd is als we nu zien in games zoals Return To Castle Wolfenstein.