Serieuze shit
Deel 4 brengt eindelijk held Frank West terug en stuurt hem ook terug naar de locatie van de eerste game: Willamette. De supermarkt waar het ooit begon is weer opgebouwd en alle inwoners zijn ingeënt tegen het zombievirus, dus er is niks meer aan de hand in het dorpje. Althans, dat zou zo moeten zijn, maar de hel is toch losgebroken en de ondoden hebben de straten weer overgenomen. Aan Frank en zijn nieuwe protegé Vick de taak om uit te zoeken wat er in hemelsnaam aan de hand is.
En dat verhaal is nog best intere ant, voor een komische zombiesloopgame. We zullen de twists niet verklappen, maar personages die we eerst afdeden als niet belangrijk, bleken toch goed in elkaar te zitten. Personages hebben meerdere lagen en echte motivaties, en dat hadden we even niet verwacht in deze franchise. Het beste is toch wel de humor, die voor het grootste deel werkt. Frank West is, hoewel ingesproken door een andere acteur, nog steeds een narcistische en cynische klootzak die heerlijk scherp uit de hoek kan komen.
Het serieuze verhaal dat hier verteld wordt botst alleen wel een beetje met de rest van de game. Je kunt de meest belachelijke dingen doen, zoals ijszwaarden maken en bizarre outfits vinden of kopen voor Frank. Het is gewoon moeilijk om een diepgaande cutscene serieus te nemen als de hoofdpersoon een brandweerpak aanheeft, omdat je die toevallig net hebt gevonden. De game valt daarmee midden tu en over the top domme actie en een serieus complotverhaal en weet niet echt welke richting het wil kiezen.
Tijd zat
Gelukkig kun je jezelf ook genoeg vermaken buiten het verhaal van acht tot tien uur om, in de open wereld van Willamette. Het meeste plezier vind je in het nieuwe winkelcentrum, waar de vele winkeltjes vol liggen met bizarre wapens. Overal zijn kleine zijmi ies te vinden, waarin je onschuldige burgers helpt of schatkamers leegrooft. Er zijn optionele bazen, extra sterke vijanden, zoals een mechanische kerstman, die je het vuur aan de schenen willen leggen. Je kunt op zoek gaan naar een hele sloot collectables, bijvoorbeeld blauwdrukken voor nieuwe combinaties. Met de juiste ingrediënten kun je dan de meest krachtige wapens maken, zoals een ontploffende stereo of een lasergeweer. En je kunt ook al een hoop lol beleven door de enorme hordes zombies gewoon zonder reden te lijf te gaan.
Dit keer doe je dat allemaal op je gemakje, want de timer die in eerdere delen zo onheilspellend boven je hoofd hing is verdwenen. Hierdoor gaat een stukje herkenbaarheid van de franchise verloren, maar wij vonden het totaal niet erg dat we alle tijd kregen om op pad te gaan. Het verkennen en voltooien van extra opdrachten is namelijk leuker dan ooit, en nu hoefden we niet te stre en over toffe content die we moesten mi en door tijdsdruk. Je hoeft gelukkig ook geen overlevenden naar de safehouse te escorteren, daar lopen ze helemaal zelf heen. Hoe meer mensen je redt, hoe sterker je safehouse wordt en hoe meer verschillende wapens de verkopers daar verkopen. Alle safehouses staan door geheime tunnels met elkaar in verbinding, zodat je makkelijk kunt fast travellen, maar in de praktijk zul je meestal gewoon door de open wereld naar je volgende bestemming lopen. Dat is wel zo leuk en de kaart is niet dusdanig groot dat het te lang gaat duren.
De zombiehordes die op je afkomen zijn ontzettend groot en het is indrukwekkend hoe goed de engine zich houdt op de Xbox One met zo veel vijanden tegelijk op het scherm. Het komt regelmatig voor dat je met een gestolen auto op zeker honderd zombies tegelijk inrijdt, zonder vertraging in de framerate. Dat geeft trouwens een heerlijk gevoel. Op andere momenten erger je je juist aan de vele bugs, niet onbekend voor deze serie. Zombies en npc's komen vast te zitten in muren, wapens blijven in je handen ook al selecteer je iets anders, en soms valt Frank helemaal door de wereld heen.
Zombies zijn zo dom
Dat is op zich allemaal niet erg, als de actie maar leuk is. En hoewel dat de eerste paar uur ook zo is, gaat het al redelijk snel vervelen. De game is niet zo heel moeilijk. De zombies zijn heel dom, doen nauwelijks schade en met op de x-knop rammen in het midden van een grote groep is eigenlijk genoeg om het te overleven. Met wat experience points kun je skills kopen waarmee je extra voedsel kunt dragen en aangezien er bijna overal eten ligt ben je daarna vrijwel onoverwinnelijk. Er zijn wel nieuwe zombies die extra snel bewegen en net iets meer uitdaging bieden, maar die kom je dusdanig weinig tegen dat het nauwelijks de moeite is. En helaas is er geen mogelijkheid om de moeilijkheidsgraad aan te pa en.
Het is wel leuk om steeds nieuwe manieren te vinden om de zombies om te brengen en de wapens die je kunt maken blijven verra en. Elk wapen kent een eigen finishing move die vaak op de lachspieren werkt. Sowieso zijn de animaties buitengewoon goed gedaan. Frank beweegt geloofwaardig van de ene naar de andere aanval. Een halve zombie die net doormidden is gekliefd probeert al strompelend op één been je nogmaals aan te vallen. En een grote groep vliegt omhoog als je er op volle snelheid met een auto op inrijdt.
Naast het verhaal en de open wereld is er ook nog een multiplayer-modus om je bezig te houden. Helaas is er dit keer geen mogelijkheid om samen met een vriend door het verhaal te gaan in coöp, maar je kunt toch samen strijden en proberen te overleven in verschillende lo e scenario's. Het is op zich aardig, maar niet meer dan een extraatje.
Wat overblijft is een game waar je ontzettend veel domme lol mee kunt beleven en die leuk is om af en toe in je console te schuiven. Dat werkt goed, maar het is ook niet veel meer dan dat.