De laatste keer dat we een gloednieuwe Dead or Alive op de consoles mochten spelen, staarden we nog naar een verse Xbox 360. Die release is al zeven jaar geleden en (op een meer dan aardige Nintendo 3DS-variant na) zolang is het ook stil gebleven rondom een van de beste 3D-fighters ooit gemaakt. Vanwege de focus op gigantische drilpuddingtieten en extreem schaarse kledij heeft deze serie mi chien nooit de erkenning gehad die het verdient, maar kenners wisten het altijd al: Dead or Alive is fantastisch. Dat komt voornamelijk door het beproefde ‘triangle-systeem’ wat dienst doet als rode draad in de gevechten. Grepen winnen het van verdedigen en counteren, verdedigen en counteren winnen het van aanvallende combo’s en aanvallende combo’s winnen het weer van grepen. Het is het vechtersequivalent van een spelletje steen-schaar-papier, maar dan verpakt in razendsnelle animaties, extreem gepolijste graphics en een ruime groep vechtersbazen.
Schepje erbij
Omdat ontwikkelaar Team Ninja natuurlijk niet zomaar een opgepoetste kopie van Dead or Alive 4 in de winkels kan leggen (al krijgen we regelmatig het idee dat ze dat wel geprobeerd hebben), is het bestaande vechtsysteem ietwat onder handen genomen. Op papier springen de critical burst en power move het meest in het oog. De eerstgenoemde is een serie aanvallen die een tegenstander in een versufte staat brengt, waarna je vrij spel krijgt om er nog een nieuwe combo tegenaan te knallen. De tweede is een aanval die je pas kunt opladen als je minder dan 50% van je levensbalk over hebt. Is deze move (die je maar een keer per ronde kunt uitvoeren) raak, dan krijg je een spectaculair in beeld gebrachte combo te zien die eindigt met een grandioze klapper. Vooral als je bij die laatste tik het lichaam van je tegenstander om een van de interactieve elementen in de omgeving richt mag je vuurwerk verwachten, op alle mogelijke manieren.
Minder opvallend, maar nog belangrijker dan de critical burst en power move (die uiteindelijk slechts een klein deel van de ervaring opmaken) is de verbeterde manier waarop combo’s in elkaar overvloeien. Waar andere games het moeten hebben van tientallen lijstenlange combo’s en diepgaande tactieken, opteert Dead or Alive voor de meer overzichtelijke, toegankelijke aanpak waarin reageren op je tegenstander centraal staat. In dit vijfde deel worden er echter wat stappen gemaakt om het geheel naar een hoger niveau te tillen. Nog steeds kun je met een uurtje of twee spelen een personage volledig doorgrond hebben, maar de kleinere, snellere aanvallen tu en combo’s door of de veel kortere opening om te counteren gaan goed vallen bij veteranen. Het is qua diepgang nog steeds geen Tekken of Street Fighter, maar de toegevoegde fine e brengt deze serie met doorgaans grote halen weer een stapje dichter bij bijvoorbeeld het meer tactische Virtua Fighter – waaruit we ‘toevallig’ ook drie gastpersonages zien in de lijst beschikbare vechters.
‘Verhaallijn’
Uiteindelijk is het vechtsysteem dé reden om onvoorwaardelijk voor deze editie van Dead or Alive te kiezen. Het is wat wrang dat er – in zeven jaar tijd – niet meer veranderd is. Maar op een fantastisch concept een paar kleine puntjes verbeteren, daar kunnen we prima mee leven. Helaas is het ook het enige waarin Dead or Alive 5 uitblinkt; wie meer verwacht komt van een koude kermis thuis.
Vooral met het oog op de concurrentie is de content in deze game een karige bedoeling. Door de jaren heen zagen we fighters waarin personages uitgebreid aangepast konden worden, Street Fighter en Tekken kwamen met diepgaande, nieuwe spelsystemen en zo’n beetje elke fighter probeerde wel een nieuwe modus uit. Maar niet Dead or Alive 5, die gaat het vertrouwde rijtje af. Arcade, survival, time trial, versus en online. Oh ja, en er is een verhaalmodus waarin meer dan zeventig gevechten aan elkaar gekoppeld worden door tu enfilmpjes. Maar het uitspelen van al deze mi ies is qua tijdverdrijf net iets minder spannend dan het bestuderen van groeiend gras op een koude winterdag. Bij Team Ninja dachten ze dat een bende inconsistente, nietszeggende en tergend slechte scènes wel even door kon gaan voor een verhaallijn. Niet dus. En dat er dan bonusmi ies en tips in beeld verschijnen om de beginnende speler aan de hand te nemen, maakt om precies te zijn helemaal niets goed.
Online? On-lijd!
Dankzij het gebrek aan content moet Dead or Alive 5 het dus hebben van twee verschillende modi. Of je gaat tegen vrienden (of tegen een computergestuurd personage) knokken, wat feilloos en fantastisch is gezien het briljante vechtsysteem, of je neemt je skills mee online. En dat is, afgaande op onze ervaringen, niet eens een reële optie. Het grootste probleem is niet eens dat ook hier de opzet vrij karig is. Je speelt in lobby’s waar bijvoorbeeld de winnaar mag blijven staan, je speelt ‘gewoon’ een online match of je kiest voor de ranked match waarin je al winnende steeds een betere gradatie voor je naam krijgt. Dat zou allemaal nog best wel zeer vermakelijk kunnen zijn, ware het niet dat het in ons geval op geen enkele manier een soepele ervaring werd. Let wel, wat online zoeken levert verdeelde reacties op. Enigszins lezen we in verschillende recensies en fora terug dat de online-ervaring soepel is, anderzijds komt Team Ninja zelf wel weer met een statement dat er ‘aan een patch gewerkt wordt om de bekende online problemen op te lo en’.
Zoals gezegd is het gebaseerd op eigen ervaringen in ieder geval een drama. We zijn er – ondanks herhaaldelijke pogingen - geen enkele keer in geslaagd om daadwerkelijk in een lobby terecht te komen. Het vinden van spelers in de eigen kla e bleek regelmatig een probleem en als we dan eindelijk een tegenstander vonden voor een ranked match (nadat we de filter gedwongen opengezet hadden omdat er niemand te vinden was) dan was er zoveel lag dat een nietsvermoedende voorbijganger zou kunnen vermoeden dat we een diashow aan het kijken waren. Op basis van deze problemen blijft er uiteindelijk maar een conclusie over: Dead or Alive 5 is fantastisch – voor spelers die de snelste, meest toegankelijke en spectaculaire 3D-fighter met vrienden op de bank willen spelen. Iedereen die anno 2012 meer diepgang, meer innovatie of een grandioze online ervaring verwachtte richt zijn blik echter beter op de concurrentie.