Het heeft een behoorlijke tijd geduurd, maar langzaam begint er in het Westen een markt te ontstaan voor zogeheten visual novels. Dit begon met Capcom die Phoenix Wright besloot te lokaliseren, waarna Nintendo volgde met Hotel Dusk en de Profe or Layton-serie. Een veelbelovende nieuwe speler in het genre van de visual novel is Spike Chunsoft. Na het ijzingwekkende 999: Nine Hours, Nine Persons, Nine Doors en het net zo spannende vervolg Zero Escape: Virtue's Last Reward, komt de Japanse ontwikkelaar nu op de proppen met Danganronpa: Trigger Happy Havoc voor PlayStation Vita.
Wanhoop
Danganronpa vertelt het verhaal van Hope's Peak Academy, een elitaire school waar alleen de meest getalenteerde studenten welkom zijn. Zij worden niet uitgekozen op basis van hun cijfers, maar op basis van hun prestaties in uiteenlopende velden. Zo is er naast de 'Ultimate' programmeur en 'Ultimate' helderziende, ook de 'Ultimate' popsensatie en 'Ultimate' fashionista. Het verhaal wordt verteld door de ogen van Makoto Naegi, die vooral uitblinkt in middelmaat en op de school terechtkomt via een loterij. Makoto beschouwt zichzelf als de 'Ultimate' gelukkige student, totdat hij bij aankomst van de school flauwvalt en zijn geluk al gauw omslaat in ongeluk.
Als Makoto bijkomt bevindt hij zich in een klaslokaal omringd door surveillancecamera's en vensters die afgesloten zijn met enorme metalen platen. Verderop in de school vindt hij veertien getalenteerde medestudenten, die op eenzelfde manier ontwaken en net zo verward zijn als Makoto. Wat volgt is een toespraak van Monokuma, de rector. Monokuma is een zwart-witte teddybeer met één angstaanjagend mechanisch oog en een eigenzinnige persoonlijkheid. Hij heet de studenten welkom en windt geen doekjes om zijn bedoelingen: wanhoop wekken. De studenten zullen de rest van hun leven in de school moeten doorbrengen en de enige manier om aan dit lot te ontsnappen, is door een medestudent om het leven te brengen zonder sporen achter te laten. Lukt de moordenaar dat niet, dan volgt er in plaats van een afstudeerceremonie een executie. Welkom op Hope's Peak Academy!
Naar alle 'vrijheid'
Zoals het een visual novel betaamt, zijn het verhaal en de dialogen de absolute kern van Danganronpa. Een slordige driekwart van het verhaal ontvouwt zich door middel van dialogen tu en de personages, afgewi eld met de gedachtegang van hoofdpersonage Makoto en soms een hilarische preek van de gevreesde Monokuma. In tegenstelling tot een game als Phoenix Wright kun je in Danganronpa naar alle vrijheid - althans, in hoeverre Monokuma dat toelaat - de school verkennen en met medestudenten praten. Dit zijn voornamelijk oppervlakkige gesprekken, wat een indicatie dat dit niet het juiste aanspreekpunt is om door te gaan met het verhaal. Terwijl je je zoektocht naar het juiste personage hervat, klik je op willekeurige voorwerpen in de kamer en ontdek je zo Monokuma Medals, waarmee je cadeaus voor medestudenten of artwork van Danganronpa kunt vrijspelen.
Tijdens de zogenaamde 'Free Time'-segmenten kun je ervoor kiezen om je dag te spenderen met een van de personages om zo jullie vriendschap te versterken. De gesprekken zijn fascinerend en zorgen ervoor dat de personages, die in eerste instantie behoorlijk stereotiep aandoen, ineens erg menselijk overkomen. Ook doet dit het niveau van de vriendschappen stijgen, waardoor je vaardigheden vrijspeelt die je daarna kunt inzetten in de Cla Trials.
Zodra Monokuma heugelijk alle studenten bij elkaar roept in de aula, is het duidelijk dat er (weer) een student door toedoen van een medestudent gesneuveld is en begint een Cla Trial, Danganronpa's versie van een de rechtszaak. Vervolgens ben je aan het rondrennen door de school op zoek naar sporen die naar de moordenaar leiden en bewijs dat jijzelf niets met de moord te maken hebt. Hier laat Danganronpa helaas een steek vallen. In plaats van dat de game je dwingt om de kamer zorgvuldig uit te kammen op zoek naar aanwijzingen, markeert een druk op de Triangle-toets precies de plekken die nader onderzoek vereisen. Hierdoor wordt het onderzoek al snel een wandeling over een lineair pad dat de game voor je geasfalteerd heeft.
Objection!
De hoogtepunten van Danganronpa zijn zonder twijfel de Cla Trials zelf. In deze rechtszaken, waarbij de studenten achter houten schoolbankjes in een cirkel plaatsnemen, moeten de studenten hun kennis en ervaringen gebruiken om samen de moordenaar aan te wijzen terwijl Monokuma de rechter speelt. In tegenstelling tot Phoenix Wright, waarbij de rechtszaken van oudsher een vrij pa ief spel zijn, vereisen de Cla Trials in Danganronpa de volledige aandacht. Terwijl de personages praten, vliegen hun argumenten voorbij over het scherm, waarbij de zwakke argumenten gemarkeerd zijn als gele tekst. Die moet de speler met de geladen 'Truth Bullet', op basis van het verzamelde bewijs, afvuren op andermans onjuistheden.
Door het hoge tempo en de toenemende moeilijkheidsgraad per Cla Trial, zijn de debatten een intensieve afwi eling van het vele leeswerk. Zodra de studenten het met elkaar eens zijn wie de moordenaar is, moet je bij wijze van samenvatting alle gebeurteni en rondom de moord in een logische volgorde zetten. Dit gebeurt in de vorm van een stripboek: een aantal panelen van de strip ontbreken, en het is aan jou om deze in te vullen met beschikbare panelen onderin beeld. Veel leuker dan dit kan het oplo en van een moord niet worden.
Stilistische executies
Vooruit - mi chien de executie zelf dan. In stilistische cut scenes laat Danganronpa zien hoe Monokuma zijn sadistische, creatieve brein loslaat op de veroordeelde moordenaar. Visueel minder spectaculair zijn de beelden tijdens het spel zelf. Danganronpa is 2.5D, wat inhoudt dat de driedimensionale omgevingen van de school gevuld worden met tweedimensionale kartonnen van de personages. De portretten tijdens dialogen worden aangevuld met korte kreten - een schril contrast met de nagenoeg volledig ingesproken schermteksten tijdens Cla Trials - waardoor dialogen toch wat marginaal aanvoelen. Het uitmuntende lokalisatiewerk van NIS America maakt gelukkig weer veel goed, zodat je maar als te graag "nog één bladzijde" leest.
Dit artikel is geschreven door Guan van Zoggel, afgestudeerd Japanoloog. Hij heeft een half jaar in Japan gewoond en heeft een fascinatie voor alles uit het land uit de rijzende zon.