Zelden was een titel zo allesomvattend als die van Dandelions: Chain of Seeds. Doel van het spel is namelijk om de zaadjes van een paardenbloem (of althans de abstracte versie daarvan) samen te vormen tot een aaneengeschakelde ketting. Wat kan het leven toch heerlijk ongecompliceerd zijn.
Nu zou het heel goed mogelijk zijn om direct te stoppen met schrijven van deze review. Je weet toch al waar de game over gaat. Maar dat zou niet helemaal eerlijk zijn tegenover de game zelf. Er is namelijk nog best wel wat te vertellen over een game die draait om de zaadjes van paardenbloemen. Meer dan je op het eerste gezicht zou denken.
Dandelions: Chain of Seeds is dus een puzzelgame. In de basis een eenvoudige puzzelgame. Dat komt niet alleen door het eenvoudige concept - het maken van een aaneengeschakelde ketting - maar ook door de uitvoering daarvan. Dandelions is een ambient puzzelgame en vervult die rol met verve. De vormen en muziek zijn, ondanks de soms hectische gameplay, bijzonder rustgevend. Na een dagje doorjakkeren op kantoor heeft deze game ons al tijdens de korte reis naar huis al heel wat keren tot rust gebracht. De welhaast mediterende kleuren en klanken worden nergens overweldigend, zelfs wanneer je hele scherm vol staat met zaadjes.
Nooit verzadigd
De game bestaat uit drie verschillende werelden (de ontwikkelaar voegt er later meer toe) die alledrie een net iets andere insteek hebben. Wat die insteek is, vertellen we je zo, maar het is belangrijk om te weten dat ieder level uiteindelijk begint met een scherm vol met zaadjes met een veelvoud aan verschillende vormen die met een simpele aanraking zijn te draaien. Want door de zaadjes te draaien, verbind je ze uiteindelijk met elkaar. Met als doel om tu en al die zaadjes een aantal doelzaadjes (deze zijn gekleurd) met elkaar te verbinden die ervoor zorgen dat je een level haalt. Nu zou een game waarbij je simpel elementjes met elkaar verbindt niet heel vermakelijk hoeven zijn, maar Dandelions is dat dus wel. Er zijn namelijk verschillende manieren om zo'n level te halen waarbij we onszelf er op betrapten dat we een level gewoon nog een keer opnieuw opstarten om het maximaal aantal punten te halen.
De game kent diverse doelstellingen, gecombineerd met een paar wi elende gameplay-elemtenten die ervoor zorgen dat je blijft spelen. Zo kan je als een gek alle zaadjes met elkaar verbinden, maar krijg je in de eerste wereld soms meer punten door zo min mogelijk zaadjes te bewegen. In de tweede wereld krijg je echter een klokje mee die onherroepelijk aftelt en op nul een doelzaadje laat verdwijnen - en zo je kans op een hoge score doet verdwijnen. Bij ieder zaadje dat je verbindt, krijg je extra seconden, maar dan kan slechts één keer per zaadje. De derde wereld kent dan weer een hele andere aanpak en toont slechts de zaadjes die in de nabije omgeving van je doelzaadjes staan. De rest blijft onzichtbaar tot je de juiste verbindingen maakt.
Zo kent Dandelions dus bij ieder level verschillende manieren om het einde te halen. Maar niet iedere manier levert de hoogste score op. Deze score zorgt er uiteindelijk voor dat je de volgende wereld vrij kunt spelen, waardoor het dus de moeite waard is om een level meerdere keren te proberen. Overigens kun je ook door middel van in-app aankopen direct de extra werelden vrijspelen, maar aangezien de game nooit heel erg moeilijk wordt, is dat eigenlijk niet nodig. Helaas is daarmee ook direct het enige grote minpunt van Dandelions benoemd, want hoe divers de game ook aanvoelt, naarmate je de game meer en meer leert begrijpen, wordt hij ook steeds eenvoudiger.