Schreeuwerige gitaarrifs, dames in strakke outfits, vuurwerk en flauwe dashboardspeeltjes. Het zijn zaken die je eigenlijk niet in een Colin McRae-game verwacht. Toch bevat Colin McRae Dirt 2 al het genoemde. Iets waar we ons best wel een beetje aan stoorden in het begin. Is het zelfs wel Colin McRae-waardig? Maar na een uurtje racen moesten we onze mening toch bijstellen. Dit zou wel eens de beste Colin McRae-game ooit kunnen worden.
Bekijk hier de videoreview van Dirt 2
Codemasters heeft het in Dirt 2 duidelijk over een andere boeg gegooid. Eigenlijk gold dat in zekere zin ook al voor de eerste Dirt, maar dit keer zijn de veranderingen net even wat drastischer. De makers willen dat de game ook buiten Europa (lees: in Amerika) goed verkoopt en dus moet het vooral veel spektakel bieden. Met honderdvijftig kilometer per uur op een haar na langs een ravijn racen, vinden ze aan de andere kant van de Atlantische Oceaan blijkbaar niet spannend genoeg. En dus werd er een blik spektakel opengetrokken zoals ze dat alleen in de States kunnen.
Het leven van een rockster
Je kuipt in Dirt 2 in de huid van een rallytalent die net komt kijken. Je beschikt over één rallywagen (die overigens wel van Mr. McRae zelf is geweest) en een eigen trailer. Die trailer dient in feite als een centrale locatie (en als vervanger voor het meer dan verdienstelijke menu uit het eerste deel) vanuit waar je al je zaken regelt, zoals het reizen naar races, het kopen en het opleuken van wagens en het bekijken van je statistieken. Bovendien staan er bij elke racelocatie een hoop mensen om je trailer heen en schalt er harde rockmuziek uit de boxen. Het is duidelijk dat jij de ster bent in Dirt 2 en dat iedereen jouw vriend is. Als je tenminste wint.
Het hele circus eromheen doet je bij vlagen denken dat je hier te maken hebt met een onvervalste arcaderacer. En de eerste baan waar jij jouw kunsten op mag vertonen, doet weinig om daar verandering in te brengen. De allereerste race speelt zich namelijk af in en rond een stadion ergens in Londen. Deze stadionraces (afgeleid van de cro -over-races uit Dirt) zijn nieuw voor de Colin McRae-reeks en vallen vooral op door een kakofonie van vuurwerk en showlichten die met name 's nachts ervoor zorgen dat je jezelf in een discotheek waant. Een imposante discotheek, dat dan weer wel.
Meer dan glitter en glamour
Een ervaren racer zal niet veel moeite hebben met het winnen van deze stadionraces, omdat ze maar weinig lastige bochten kennen en vaak niet zo heel erg lang zijn. Toch begint de kwaliteit van Dirt 2 ook hier al door te schemeren. De kunstmatige intelligentie van je tegenstanders is namelijk erg goed. Tegenstanders proberen niet alleen jouw wagen van de weg af te beuken, maar als ze kans krijgen ook die van de andere coureurs. Bovendien heeft Dirt 2 weinig last van auto's die op de ideale lijn blijven plakken, al blijft het 'bumper-botsen' vooral bij de start nog steeds een hardnekkige kwaal.
Na twee rondjes door het industriegebied van Londen begint dan eindelijk het echte werk en mag je gaan racen in onder meer Kroatië, Maleisië, China, Marokko, Japan en Los Angeles. En hier begint de game pas echt. Met duizelingwekkende snelheid scheur je langs gevaarlijke ravijnen, ontwijk je gecrashte tegenstanders en neem je met een rotvaart de scherpste bochten. En dat alles in een schitterend weegegeven omgeving. Zand, grind en water; alles ziet er levensecht uit en alles blijft, zoals het hoort in een Dirt-game, aan je wagen plakken.
Leuk detail: tijdens de time trials rijd je deze keer niet alleen. Tegenstanders starten weliswaar voor en na je, maar als je sneller of langzamer rijdt zul je ze tegenkomen. Iets wat de game net dat beetje meer realisme geeft. En je hoeft ook niet bang te zijn dat altijd maar alleen rijdt; Codemasters heeft een aantal banen gemaakt niet alleen adembenemende mooi zijn, maar ook bijzonder veel vergen van je stuurmanskunsten. Foutjes zijn daarom onvermijdelijk. Vooral de races in Maleisië en China behoren tot de moeilijkste die we ooit zijn tegengekomen in een rallygame. We durven zelfs wel te stellen dat de meeste banen in Dirt 2 beter en uitdagender zijn dan in zijn voorganger. Precies zoals je mag verwachten van een waardige opvolger.
Wie in de cockpitview rijdt, krijgt bovendien te maken met water dat over je voorruit heen spat wanneer je door een diepe plas rijdt. Deze feature ziet er niet alleen erg mooi uit, het zorgt er ook voor dat je voor een seconde of twee helemaal niets meer ziet. Net als in het echt. En net als in het echt slaat je hart op dat moment waarschijnlijk een paar tellen over. Geen zicht hebben terwijl je met honderd kilometer per uur rijdt in de buurt van een afgrond, is toch vrij gevaarlijk. Alleen al hierom zou eigenlijk iedereen in de cockpitview moeten rijden.
Voor ieder wat wils
En of de lastige banen nog niet vervelend genoeg zijn, zetten je tegenstanders op de hogere moeilijkheidsgraden scherpe tijden neer. In Dirt 2 verlies je een race soms met een paar honderdste van een seconde omdat je een bocht net niet goed genoeg neemt. Wil je bij alle races als eerste finishen dan zul je meer dan eens een rally moeten herstarten.
Codemasters heeft gelukkig begrepen dat er ook gamers zijn die wel een hekel hebben aan dat herstarten. En speciaal voor die groep gamers is er de rewindfunctie, precies zo eentje als in Grid. Voor gamers die de Nordschleife foutloos kunnen rijden voelt deze functie waarschijnlijk aan als een veredelde cheat, maar toch juichen wij de rewindknop alleen maar toe. Het zal voor de gamers die nog niet zo vaak een rallygame spelen, een prima hulpmiddel zijn om Dirt 2 toch uit te spelen. En aangezien de ervaren spelers de functie kunnen uitzetten, hoeft niemand wat van de pret te mi en.
Het ultieme racegevoel
De pret haal je vooral uit het rijden zelf. Het racegevoel is werkelijk fenomenaal. Auto's reageren op iedere hobbel en je voelt de verschillende grondtypes bijna door je controller heen. Maar waar het spel vooral in uitblinkt is de controle die je over de wagens zelf hebt. De kick die je krijgt als je een Subaru Impreza WRX STi op een haar na langs een stenen muurtje laat glijden in een haarspeldbocht door alleen de handrem te gebruiken, is zo groot zelfs dat je er bijna de rewindfunctie voor gebruikt om het nog eens te ervaren.
Overigens is het rijgedrag dat in deel één soms wat te wensen overliet, duidelijk wat bijgeschaafd. Op het laatste moment remmen heeft in Dirt 2 geen enkele zin meer. Doe je dat wel, dan mag je blij zijn als je je voortanden nog hebt. Er zijn nog wel een aantal wagens die beduidend beter zijn op bepaalde vlakken (vooral qua acceleratie en topsnelheid), maar er zit nog maar weinig verschil in de hoeveelheid grip die de wagens hebben op de diverse ondergronden.
Daarnaast heeft Codemasters enkele nieuwe game-modi toegevoegd waarbij je rijvaardigheid danig op de proef wordt gesteld. In Last Man Standing en Domination valt de moeilijkheidsgraad nog wel mee, maar in het onderdeel Gate Crasher wordt er niet minder dan perfectie van je verwacht. In deze modus moet je strategisch geplaatste poortjes omver rijden terwijl je ook de snelste tijd klokt. Met alleen hard rijden kom je in Gate Crasher dus niet zo ver; je wordt ook beoordeeld op je stuurmanskunsten. Nieuw zijn ook de X-Games-evenementen, maar behalve een toernooi bestaande uit een combinatie van gewone tracks met een rallywagen als beloning voor de winst, konden we er niet veel uithalen. En dat terwijl deze evenementen wel nadrukkelijk in beeld worden gebracht.
Hey Dude
De nieuwe game-modi hebben wel een klein nadeel. Of in ieder geval heeft Codemasters besloten om minder racetypes en -wagens in het spel te stoppen. In het eerste deel konden we nog racen met vrachtwagens in Raid-races en speciale buggy's in lastige Uphill-races. Nu is het vooral rally wat de klok slaat en maak je slechts uitstapjes naar truckraces en cla ic buggy-races.
Een makke van het eerste deel was toch ook het ontbreken van een meeslepende carrièremodus. Er miste daardoor voor sommige spelers een motiverende factor om verder te spelen. Dirt 2 biedt op dat vlak wel wat meer in de vorm van ervaringspunten en geld dat je verdient door races te winnen. Met de beloning kun je vervolgens nieuwe races en wagens vrijspelen. Hetzelfde principe als bij Grid eigenlijk, wat ook in die game prima werkte.
De carrièremodus is dit keer niet de enige reden om te blijven racen. In tegenstelling tot de eerste Dirt heeft Codemasters dit keer wel een uitgebreide multiplayermodus toegevoegd. De vele modi, uitgebreide opties, leaderboards en het ontbreken van lag zorgen ervoor dat de game je online lang zoet houdt. Wel is het jammer dat je niet met een vriend in split-screen kunt racen. Ondanks dat is de verbeterde multiplayermodus een sterke toevoeging aan deze game.
Het overdreven spektakel, het hoge 'hey dude'-gehalte; je bent het na een ronde of zes gelukkig allemaal vergeten. De wat lange laadtijden tu en de races door om alle poeha te laden, vormen zelfs het ideale moment om even je adrenalinespiegel te laten zakken. Schitterende graphics, die je vooral terugziet in de adembenemende omgevingen en de met veel detail weergegeven wagens, een uitdagende kunstmatige intelligentie en dito baan lay-out maken van Dirt 2 een geweldige game voor de echte raceliefhebbers. Daar doen het overdreven spektakel, de wat vreemde X-Games-evenementen en het beperkte aanbod aan wagens en banen in vergelijking met Dirt geen afbreuk aan.
Bekijk hier de videoreview van Dirt 2