In Chariot breng je de overblijfselen van je vader, de koning, naar zijn laatste rustplaats, maar een vredige tocht om in alle kalmte te rouwen zit er niet in. Je draagt je vader niet in een urn, maar trekt zijn strijdwagen achter je aan, waarop ook nog eens zijn geest zit die venijnige opmerkingen naar je hoofd slingert. Bij elk grafmonument dat je vindt laat hij weten dat die écht niet als zijn rustplaats kan functioneren, terwijl jij je constant in het zweet werkt om genoeg schatten te vinden. Een koning kan natuurlijk niet zonder de nodige rijkdom begraven worden!
Het valt nog niet mee om een strijdwagen rond te trekken door een platformgame, vooral niet als die game tot de nok toe gevuld is met lastige platforms. Wanneer je op de trigger van je controller drukt, vorm je een touw tu en jou en de wagen en zo trek je hem door verschillende levels heen. De kunst zit hem in het op tijd loskoppelen van het touw aan de kar, zodat zowel jij als de wagen hun balans bewaren en niet de afgrond in donderen. Dit unieke aspect voert de moeilijkheidsgraad flink op: meer dan eens keil je met wagen en al naar beneden, want het duurt even voordat je de physics van de wagen goed doorhebt. Terwijl je naar beneden valt, zie je al die platformen waar je met pijn en moeite overheen bent geklommen langs je heen zoeven, wetende dat je straks weer opnieuw kunt beginnen.
Upgrades
De presentatie van de game van indie-ontwikkelaar Frima Studio oogt mi chien laagdrempelig en zelfs lieflijk, maar verkijk je daar niet op. Dit is bikkelharde platformactie die in elk level pittiger wordt. Het begint met simpele sprongen op kleine platformen terwijl je de grafkist achter je aan trekt. Net wanneer je het idee hebt dit onder de knie te krijgen, gooien levels nieuwe elementen op je af, waaronder bevroren oppervlaktes.
Om je tegen deze elementen te beschermen en nieuwe gebieden te bereiken, kan de wagen van de koning van een aantal upgrades worden voorzien. Zo zijn er winterbanden om zo op plekken te komen die anders onbegaanbaar waren. In sommige levels bevind je je in het donker. Dan is het wel zo handig om de wagen van een lampje te voorzien en afgronden aan te zien komen. Je koopt de upgrades in een winkel en betaalt met de vele schatten die je onderweg bent tegengekomen. Vijanden, zoals vleermuizen die op alles wat glimt afkomen, proberen deze schatten onderweg van je te stelen. Deze vijanden zijn eigenlijk een onnodige toevoeging: het spel is al uitdagend genoeg zonder hun irritante aanwezigheid.
Plezier voor twee
De frustratie die spelers in hun eentje ervaren bij het spelen van Chariot, verdwijnt gedeeltelijk met een co-op partner, die op de PlayStation 4 ook via Share Play gevonden kan worden. Zelden kom je een game tegen waarin de co-op-ervaring zo’n wereld van verschil maakt. Heb je een zwak moment, zoals een slechte sprong of het onhandig getimed loslaten van een knop, dan heb je aanzienlijk minder zorgen met zijn tweeën. De ander doet dienst als een soort anker dat de wagen vasthoudt met een touw, terwijl jij alvast de route verkent. Val je, dan staat in ieder geval de kar van vader de koning nog op de juiste plek, zodat niet al het werk voor niets was. Chariot voelt alsof hij gemaakt is voor de co-op ervaring, omdat het spel in deze modus het meest in balans is.
Sterker; er zitten gedeeltes in levels die echt alleen te doen zijn met twee spelers. Deze platformpuzzels zijn nog ingewikkelder dan die je in je eentje tegenkomt en zijn een leuke extra toevoeging. De tweede speler hoeft niet op een specifieke plek te staan, maar moet in deze puzzels juist net zo hard meedenken en –werken als speler één. Er gaan vaak heel wat meters gepaard bij de puzzels en geen van de spelers mag buiten het scherm vallen, wat meestal betekent dat er voor beide gamers evenveel actie uit Chariot te halen is.
Chariot is herkenbaar in zijn moeilijkheidsgraad en grafische stijl; dit genre is met de toegenomen populariteit van onafhankelijke ontwikkelaars oververtegenwoordigd. Daarom is het zo fijn dat deze game toch wat unieks durft te doen. Daarbij is het een ideale co-op game en vanwege het stre en denkwerk dat ermee gepaard gaat, een betere relatietest dan een bezoekje aan de Ikea.