Call of Duty 2 (PC) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Call of Duty was de debuuttitel van Infinity Ward, een ontwikkelstudio opgericht door een grote groep ex-medewerkers van 2015, de ontwikkelaar van Medal of Honor: Allied A ault. Dat al het talent uit 2015 zich in Infinity Ward verenigd had, bleek wel toen Call of Duty eind 2003 op de markt kwam. Het spel overtrof de stoutste verwachtingen en werd met recht de beste Tweede Wereldoorlog first-person shooter tot dan toe genoemd. Nu, twee jaar later, is dan eindelijk de opvolger op de markt gekomen. Heeft Infinity Ward wederom een topper in handen? We zochten het voor je uit.

Om gelijk maar met de deur in huis te vallen, het is nog knap lastig om een goed oordeel over Call of Duty 2 te vellen. Waarom? Dat zal ik je uitleggen. Enerzijds is deze opvolger weer een ontzettend lekkere game geworden waar vele fans van het origineel nog heel veel plezier aan zullen beleven. Anderzijds zijn er ook features waarvan ik niet helemaal zeker ben of ze eigenlijk wel in de game thuishoren. Voor een opvolger is de game zondermeer geslaagd, laat dat duidelijk zijn. Toch zijn er dingen waarbij ik mij afvraag of dit niet anders/beter had gekund. Als laatste beweren sommigen dat Call of Duty 2 de meest realistische WOII-shooter allertijden zou zijn. Een behoorlijk gedurfde uitspraak waar ik het allesbehalve mee eens ben. Maar goed, ik loop op de zaken vooruit, wat kunnen we allemaal precies verwachten van Call of Duty 2?

Net zoals zijn oudere broer, speelt Call of Duty 2 zich af tijdens één van de donkerste periodes van de mensheid, de Tweede Wereldoorlog. Het spel bevat een drietal verschillende campagnes, eentje met de Ru en, eentje met de Amerikanen en eentje met de Britten in de hoofdrol. Het grote verschil met het origineel is dat je zelf de volgorde kunt kiezen waarin je de verschillende campagnes afwerkt. Elk van de campagnes speelt zich af op een ander front van de oorlog. De drie strijdtonelen van Call of Duty 2 zijn Rusland, Frankrijk en Noord-Afrika.

In het begin van de game start je als een Ru ische soldaat die net bezig is met zijn training. In het kort wordt je duidelijk gemaakt hoe de besturing werkt, maar al gauw beginnen de eerste gevechten tegen de Duitsers en kun je aan de slag. Eigenlijk heb je vanaf dan geen moment rust meer. Wat dat betreft is het realistische gedeelte behoorlijk geslaagd. Net als een echte oorlog is ook het spel behoorlijk vermoeiend. Je bent constant in gevecht en rustpauzes zijn schaars, heel erg schaars. Best waarheidsgetrouw dus, ware het niet dat Infinity Ward behoorlijk wat gameplay wijzigingen in petto heeft. Een aantal moedige besli ingen die niet bij elke shooterfanaat in goede aarde zullen vallen, vrees ik.

Eén van die veranderingen is het weglaten van een gezondheidsbalk. Je hoort het goed, geen gezondheidsbalk! In plaats daarvan heb je te maken met een Halo-achtige manier van doen. Je gezondheid raakt namelijk automatisch weer op peil en er is nergens een indicatie hoeveel gezondheid je op een bepaald moment hebt. Alleen aan de wazigheid van het beeld en de geluiden van je personage kun je waarnemen hoe je er aan toe bent. Na enkele seconden rust ben je weer helemaal op peil. In theorie is het mogelijk om een hele divisie in je eentje te vermoorden, zolang je maar eens in de zoveel tijd je verstopt om je gezondheid weer op orde te stellen. Allemaal heel leuk en aardig, maar het is toch een beetje vreemd om te zien hoe een doodnormale soldaat in staat is om zo'n 1000 kogels op te vangen, even wegduikt en na een seconde of vier weer klaar is om verder te gaan.

Volgende keer beter op de granaat-indicator letten dus...

Nog een aanpa ing die het realisme aanzienlijk wegneemt is het gebruik van een “grenade-detector”. Al ver van te voren zie je dat er een granaat naar je toe is gegooid en belangrijker, je kunt in een oogopslag zien waar deze ligt. Dit maakt de game aanmerkelijk gemakkelijker. Heel gebruikersvriendelijk allemaal, maar niet echt innovatief op een manier die we gehoopt hadden. Helaas kun je, zoals in Brothers in Arms wel het geval is, deze optie niet uitschakelen. Gamers die performance problemen hadden met de singleplayer demo, kunnen opgelucht adem halen, de uiteindelijke versie van Call of Duty 2 speelt veel beter weg en is geoptimaliseerd voor alle huidige computers. Mocht je helaas toch framedrops ondervinden dan raad ik je aan om de texture-detail op DirectX 7.0 te in te stellen. Veel van de grafische pracht zul je wonder boven wonder niet mi en, ook dan ziet alles er nog zeer respectabel uit. De omgevingen zien er natuurgetrouw uit, de dorpjes lijken precies op de dorpjes in het echt en ondanks een clipping-probleempje hier en daar, ademt alles een heerlijke doch grimmige (oorlogs)sfeer uit.

Ook het geluid mag er zeker zijn. De geluiden klinken zoals je dat zou verwachten, de voice-actors (waaronder een hoop uit de zeer gewaardeerde serie Band of Brothers) doen uitstekend werk en maken het spel helemaal af. Dankzij de harde explosies en het (panische) geschreeuw van de manschappen heb je soms echt het gevoel midden in de actie te zitten. Heerlijk. Ook de epische muziek tu endoor draagt daar zijn steentje aan bij.

Op het gebied van multiplayer mogen we helaas niets baanbrekends verwachten. Ook in Call of Duty 2 heb je weer de mogelijkheid om (team)deathmatch en Capture the Flag potjes te spelen. Verder heb je nog de keuze uit Search & Destroy, een mode vergelijkbaar met Counter-Strike, waar de één een doel moet vernietigen en de ander dit juist moet voorkomen. Als laatste hebben we nog Headquarters, waar het de bedoeling is om zo lang mogelijk een radiosignaal door te geven aan je hoofdkwartier. Beide leuke modes die nog voor een hoop plezier zullen zorgen. Vooralsnog lijkt het er op dat de multiplayer het goed gaat doen onder de gamers. Van de 3300+ servers die momenteel online zijn, is meer dan de helft goed vol. We verwachten dat Call of Duty 2 dan ook in de toekomst nog wel populair zal blijven.

Rest mij terug te komen op het begin van de review. Is Call of Duty 2 de opvolger die we gehoopt hadden? Als het gaat om realisme ben je hier aan het verkeerde adres. Granaat-detectors, en het zo snel herstellen van de gezondheid, hoe haalt men in zijn hoofd om dit realistisch te noemen? Een authentieke feeling, akkoord, maar daar houdt het toch echt op bij mij. In één van de Afrika-mi ies kreeg ik eerder het “Indiana Jones” gevoel. Een “komische” situatie waarin je begeleid onder mooie muziek samen met een Schot en een Engelsman in een halftrack moet ontsnappen van de Duitsers. De meligheid van deze twee soldaten (in combinatie met het arcade-achtige schieten van honderden Duitse soldaten) spatte van het scherm af en maakte het er allemaal niet bepaald geloofwaardiger op. Overigens komen dit soort scènes gelukkig maar zelden voor.

Aan de andere kant biedt de game mooie graphics en is het geluid van een uitmuntend niveau. Tel daar een zeer intense singleplayer-campagne bij op die als een Band of Brothers episode wegspeelt en een degelijke multiplayer die op moment van schrijven al erg populair is en dan kun je stellen dat het als opvolger alles waar heeft gemaakt. Van innovatie kunnen we echter niet spreken en een aantal gameplay aanpa ingen zijn ietwat dubieus maar eerlijk is eerlijk, de game speelt lekker weg, biedt genoeg fun en dat is waar het uiteindelijk allemaal om draait, toch?


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou