RTS-games springen op dit moment als rijpe paddestoelen uit de grond, het is alsof we de lente en zomer al overgeslagen hebben en nu al in de herfst zitten. Wil je er als uitgever voor zorgen dat jouw RTS boven het maaiveld uitsteekt, dan zul je dus iets iets extra's moeten bieden. EA heeft die boodschap goed begrepen en brengt BattleForge uit. Battleforge is op het eerste gezicht een doodgewone  RTS-game, maar schijn bedriegt. BattleForge gaat een stapje verder en combineert het bekende kaartspel Magic met de actie van een hedendaagse RTS.

De combinatie van een RTS-game met de Magic-kaarten geeft BattleForge een wat stoffig imago. Magic wordt immers gea ocieerd met bedompte studeerkamertjes en brildragende studiebollen. Toch weet BattleForge dat saaie imago behoorlijk te omzeilen door meer te bieden dan alleen maar wat kaarten op te gooien tegen een RTS-achtergrond. BattleForge kent bijvoorbeeld geen base-building en ook geen traditionele unit-building. Eenheden kun je overal op de gevechtskaart oproepen, evenals ondersteunende gebouwen. Daarnaast moet je op zoek naar Power Wells en Monuments om ervoor te zorgen dat je genoeg energie hebt om de kaarten op te roepen. Hierdoor wordt de gameplay van BattleForge behoorlijk snel en intens.

Zo simpel als BattleForge nu beschreven wordt, is de game niet. Er wordt als je begint te spelen een lading informatie over je heen gegooid waar je U tegen zegt. Wanneer je BattleForge opstart, kom je direct terecht in de Forge. De Forge is de startplek voor iedere speler en vanuit hier kun je alle kanten op. Je kunt bijvoorbeeld zien welke spelers er bij jou in de server zitten en er staat constant een chatkanaal open. Ook kun je eenheden oproepen om ze vervolgens uit te testen op een paar vijanden, is er een campagnekaart aanwezig met daarop alle beschikbare mi ies en kun je er kaarten kopen of ruilen.

Het klinkt allemaal wat ingewikkeld, en dit gebrek aan overzicht ervaar je ook tijdens het startscherm. De Forge is mi chien wel de minst overzichtelijke startplek ooit voor een game bedacht. Bij je eerste bezoek zal het duizelen voor je ogen en begin je maar willekeurig om je heen te klikken. Ben je eenmaal gewend aan de tientallen vensters, dan kun je aan de slag met het belangrijkste onderdeel uit BattleForge: de kaarten.

Een RTS die eenheden door middel van kaarten aanbiedt, valt of staat met de beschikbaarheid van die kaarten. Maar daar heeft EA gelukkig goed over nagedacht. Wanneer je het volledige spel koopt, krijg je direct vier Starter Decks (voor iedere factie één). Deze vier Decks bevatten voldoende kaarten om de eerste paar single- en multiplayer-mi ies tot een goed einde te brengen. Maar daarmee houdt het nog niet op. Als startkapitaal krijg je ook 3000 BattlePoints (BP).

BattlePoints zijn dé valuta in Battleforge en zijn inwi elbaar voor Booster Packs (een set van acht kaarten) of Tomes (een set van zes Booster Packs). Booster Packs gaan voor 250 BP van de hand, Tomes voor 1250 BP. Voor 3000 BP kun je omgerekend dus 112 kaarten kopen, wat met een totaal van 200 beschikbare kaarten een behoorlijk aantal is. Zijn de meegeleverde BP op, dan kun je via de game nieuwe kopen met je creditcard of paypal.

Het is echter aan te raden om eerst een potje of twee met de standaard Decks te spelen. Hierdoor weet je wat je in huis hebt en wat iedere kaart kan. Kaarten komen in drie soorten (eenheden, gebouwen en spreuken) en zijn onderverdeeld in vier facties (Nature, Frost, Shadow en Fire). Elke factie heeft uiteraard zijn sterke en zwakke plekken, maar voor de beginneling is Frost aan te raden. Deze factie beschikt over zowel aanvallende als verdedigende kaarten, waardoor je meestal wel de juiste kaart kunt spelen. Fire is voor de wat meer aanvallende speler en kent weinig verdedigende opties, terwijl Nature het moet hebben van helende en controlerende krachten. Shadow biedt mi chien wel de krachtigste eenheden van allemaal, maar vergt veel inzicht omdat ieder kaart ook nadelige gevolgen voor het spel kent.

Na je eerste stappen in Battleforge kun je gaan denken aan uitbreiden. Het zal niemand verbazen dat de Starter Decks weinig indrukwekkende eenheden kennen. Om aan de slag te kunnen met een Juggernaut (een gigantische neushoorn van vuur) of een Razorleaf (een boom met een attitude) zul je nieuwe kaarten moeten kopen. Maak je hierover ook geen illusies, want wil je Battleforge serieus gaan spelen, dan zul je moeten investeren. Of in keiharde cash of door héél véél online te spelen.

Door online (maar ook offline) te spelen kun je namelijk goud verdienen. Goud waarmee je kaarten kunt upgraden zodat je ze bijvoorbeeld vaker kunt oproepen. Heb je mindere kaarten en nog weinig ervaring, dan maak je in Battleforge geen schijn van kans. EA heeft wel een optie toegevoegd waarmee spelers niet de grootste monsters kan oproepen, maar iemand die net zijn zuurverdiende centjes aan de vijf Tomes heeft uitgegeven, zal deze optie niet snel gebruiken.

Battleforge heeft uiteraard ook een achtergrondverhaal, maar daar kunnen we vrij kort over zijn: het is te lang en te saai. In een poging om Tolkien te imiteren met een meeslepende verhaallijn hebben de makers pagina na pagina gevuld met een verhaal over Skylords, de Twilight en bosnimfen, maar alleen een behoorlijke fantasy-freak zal niet in slaap vallen na twee alinea's. Het verhaal wordt beetje bij beetje vrij gespeeld en kan worden nagelezen in de Forge. De kwaliteit van Lord of the Rings of gelijkwaardige verhalen wordt echter nooit gehaald en het geheel voegt weinig toe aan het spel.

Het enige wat echt telt in het verhaal is eigenlijk de campagnekaart van de wereld. Hierop staan alle beschikbare mi ies die je variërend met één, twee, vier of twaalf spelers moet volbrengen. In een poging om de speler te dwingen met andere spelers samen te werken, heeft EA echter één ding vergeten: er moeten wel spelers zijn. Het is behoorlijk frustrerend als je een mi ie wilt spelen, maar er niemand is die je kan helpen. En een coöperatieve mi ie met een AI-gestuurde speler starten behoort niet tot de mogelijkheden.

De steile leercurve van Battleforge geeft geen prettig gevoel, maar zit je eenmaal in het spel, dan ben je alle ellende snel weer vergeten. En dat komt mede door een aantrekkelijk grafisch stijltje. Vooral de grote monsters zien er gelikt uit en ook de spreuken ogen erg goed. Sommige maps hadden echter wel te kampen met wat grafische bugs, maar een kniesoor die daar op let. Uiteraard zorgt de gameplay ook voor voldoening tijdens het spelen, omdat de game lekker vlot loopt en je in feite het spel helemaal naar wens kunt aanpa en. Wie het saaie Magic: The Gathering Online en Battlegrounds nog kan herinneren, ziet in Battleforge de perfecte gameversie van Magic.

Er zijn echter ook voldoende verbeterpunten te noemen. Tijdens een mi ie kun je niet opslaan, waardoor je soms een half uur tot een uur aan het spelen bent voor Jan met de korte achternaam. Haal je een mi iedoeleinde niet, dan kun je gewoon opnieuw beginnen. Een resetoptie had uitkomst kunnen bieden, maar ook die schijnt nog ergens in een geheimzinnige Booster Pack te zitten. De coöperatieve mi ies zijn een welkome toevoeging, maar de lag die soms optreedt, belet je om er echt plezier aan te beleven. Ook de balans van de eenheden laat soms wat de wensen over en dan met name in de multiplayerpotjes. Soms eindigt een potje Battleforge in het zoveel mogelijk eenheden oproepen met de hoop dat de vijand er gewoon wat minder heeft. Hierdoor verliest het spel soms aan kracht en verandert de game al snel in een dertien in een dozijn RTS.

En toch houd je een goed gevoel over aan Battleforge. De game herbergt een intere ant gameplay-concept en biedt ook weer eens wat anders. De game probeert op veel vlakken nieuwe dingen uit en geeft de speler veel vrijheid. De keerzijde van de medaille is het feit dat de game ook veel fout doet en duidelijk aan het zoeken is naar de juiste balans in de gameplay. Mocht EA besluiten om  een tweede Battleforge met de juiste verbeteringen te maken, dan zal de game ongetwijfeld een grotere groep fans aantrekken.