Automata Empire | Gamer.nl

Automata Empire | Gamer.nl

Automata Empire is een game van Nonadecimal Creative, die hun nieuwste projectje gebaseerd hebben op het (in)fameuze Game of Life, van de Britse wiskundige Conway, uit 1970. In Automata Empire voeren onbesuisd groeiende legers de strijd door elkaar in aantal te overtreffen, elkaar te gronde te richten en elkaars gebied te veroveren. Je onderdanen hebben geen eigen intelligentie en volgen hun pad volgens hun lotsbestemming (de regeltjes die dicteren wat een onderdaan wel of niet kan) of volgens de kleine handreikingen die jij kunt maken. 

Op een woestijnachtig speelveld dat verdeeld is in vierkantjes, hebben jouw leger en dat van de vijanden kleine, afgeschermde gebiedjes met een groepje cellen dat daar doorheen danst. Elke seconde gaat er een dag voorbij en elke cel beweegt één vakje per dag. Er is geen tutorial, behalve een heel summiere, optionele ‘How to play’, die uitlegt wat de speciale eigenschappen van de cellen zijn (je kunt de rang van elke cel aan hun aantal ogen aflezen). De cellen bewegen uit zichzelf en stuiteren tegen elkaar aan, vermenigvuldigen zich dan en vergroten zo je leger. 

Automata Empire

Maar als ze geen ruimte hebben om ergens naartoe te gaan, gaan ze op in andere cellen en als cellen te groot worden, sterven ze. Het is daarom erg belangrijk dat je zorgt voor voldoende ademruimte. Dat doe je door nieuwe bouwwerkjes te plaatsen. Dat kun je alleen waar al genoeg cellen uit jouw leger rondhupsen. Je offert je onderdanen op om een nieuw gebouwtje neer te planten. Als je cellen dan over dat gebouw bewegen, krijgen ze wapens of een schild, of worden ze over een grote afstand gekatapulteerd.

Een match duurt ongeveer een kwartiertje, afhankelijk van het aantal beschavingen die het tegen elkaar opnemen. Je kunt het spel in verschillende modi spelen, zoals Capture the Flag, Migration en King of the Plateau. Als beloning voor je overwinning krijg je eretitels die je, als cellenkoning(in), willekeurig kunt genereren met meer dan 40.000 grappige resultaten. Ook is er een automatische speloptie: de game ontvouwt zich dan geheel uit zichzelf voor jouw neus, wat best intere ant is.

Automata Empire

Anarchie 

De crux van Automata Empire is tegelijkertijd het grootste probleem: je beperkte invloed in de game. Je kunt je cellen niet besturen, maar ze hooguit een zetje in de goede richting geven. Het spel maakt je niet duidelijk waarom cellen in een bepaalde richting bewegen en door de gigantische hoeveelheid knuffelachtige soldaatjes die je op een gegeven moment op het beeldscherm ziet hobbelen, is het nagenoeg onmogelijk het overzicht te houden. Niet dat het wat uit zou maken als je dat overzicht wel had, want je kunt toch geen opdrachten geven.

Het gevolg is dat het spel het je daarom heel erg moeilijk maakt de juiste balans te vinden. Je rijk moet voldoende groot zijn (dus genoeg her en der verspreide gebouwtjes hebben) om je cellen de ruimte te geven die ze nodig hebben om zich te vermenigvuldigen, maar tegelijkertijd moet je leger ook niet te dun gespreid zijn. Nonadecimal Creative spreekt van feedback loops: de ideale balans waarin je leger snel genoeg groeit om de wereld over te nemen zonder zichzelf daarbij in de weg te zitten. Dat is een leuke uitdaging, maar het maakt het ook erg frustrerend als je rijk ten onder gaat en je weet niet waar je de fout bent ingegaan. 

Automata Empire

Game of Life

Hierin volgt Automata Empire Conway’s Game of Life. In de Game of Life geef je een eerste configuratie door en het spel ontwikkelt zichzelf vervolgens. De knipperende stipjes, die binair dood of levend zijn, bliepen over het witte veld en komen in aanraking met buurcelletjes. Het aantal buurcellen bepaalt hoe een stipje zich gedraagt en hoe het voort kan leven in het spel. Er ontstaan fascinerende patronen, die moeilijk te voorspellen zijn – hoewel ‘gevorderde spelers’ grotere invloed kunnen uitoefenen op hoe de game zich ontpopt. Desondanks blijft er veel discu ie over hoe ‘bepaalbaar’ de Game of Life echt is.

Het is best ergerlijk dat je dat niet weet bij Automata Empire. Je vraagt je continu af waar je de mist ingaat als je verliest en een overwinning voelt niet echt als een overwinning omdat je niet weet waar je die aan verdiend hebt. Dus probeer je het maar opnieuw. En een nieuw spel is niet anders dan het vorige. Je doet exact hetzelfde: praktisch niets. Goed, het is leuk je cellen met hun piepstemmetjes over dat veld in de algemene richting van het vijandelijke leger te zien dansen – erg klungelig – en om dat grappige barokachtige muziekje keer op keer te horen. Maar die piepstemmetjes gaan vervelen, de muziek gaan op je zenuwen werken en de rol die je zo graag zou willen kunnen spelen, wordt jou nooit gegeven. 

Automata Empire

Filosofische parallellen 

Desalniettemin: je hebt middelen, hoe beperkt dan ook, om een beetje invloed uit te oefenen en het is leuk om daarmee te experimenteren en om zoveel mogelijk efficiëntie in je feedback loops te krijgen. Bovendien vormen feedback loops een intere ante parallel naar de wereld buiten het spel: je komt ze, volgens de makers, tegen in klimaatveranderingen, de groei en het sterven van ecosystemen, oorlogvoering, hoe samenlevingen samen leven, enzovoorts. Automata Empire is metaforisch van aard en portretteert met zijn kleine, pluizige celletjes grotere vraagstukken van een politiek of maatschappelijk karakter. Maar een cellenleger dat andere cellen te gronde richt, kan ook de betekenisgeving van een ziekte toegekend krijgen. Waar cellen idealiter opbouwend samenwerken, maken ze elkaar hier het leven zuur. Het spel kan daarom mi chien wat nare a ociaties oproepen, maar het laat je in elk geval over zaken nadenken.

Het drammen van de game, de oneindige herhaling van de cellenbewegingen en de muziek, en dat jou als speler niet veel te doen staat in het spel – ook al is dat het punt – maken van Automata Empire een zeer eenzijdige game. Je kunt mi chien gefascineerd raken door hoe het spel zich voor je neus ontwikkelt, maar afhaken zul je op den duur ook. Dat maakt de game, voor zolang het duurt, niet minder vermakelijk en dat het je laat nadenken over intere ante thema’s is iets goeds. Maar wie in Automata Empire een leuke, engagerende rts verwacht, komt bedrogen uit. Automata Empire is een verlichtende metafoor, maar een beperkt en beperkend spel.

Automata Empire is te spelen op pc, Mac en Linux en verkrijgbaar op Steam voor €8,99. 

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou