Voor wie niet bekend is met Astro Boy, een korte synopsis van het achtergrondverhaal. Astro Boy was ooit een normale jongen die helaas veel te vroeg bij een tragisch ongeval het leven liet. Zijn vader, ooit een geprezen wetenschapper, ging niet bij de pakken neer zitten en besloot zijn zoon in de vorm van een robotjongen weer tot leven te wekken. Hij had echter kwaad in de zin met Astro en wilde van hem de koning der robots maken. Een goedaardige profe or met een dikke neus kreeg dit in de smiezen en wist er een stokje voor te steken. Hij maakte van Astro een vredelievende robot die juist de stad waarin hij leefde, Metro City, zou gaan beschermen. En bij dat beschermen mag jij Astro in deze PS2-game een handje helpen.
Astro Boy beschikt over een groot aantal functies waar de meeste mensen alleen maar jaloers op kunnen zijn. Zo is hij voorzien van Rocket Feet, waarmee hij moeiteloos door de lucht kan vliegen, Digibeams, laserstralen die uit zijn vingers schieten, en een Arm Cannon, waarvan de naam voor zich spreekt.
Met zijn speciale gaven mag Astro Boy erop uit om de stad te beschermen tegen de invasie van de robots. De verschillende mi ies kennen een vaste volgorde, maar spelen zich wel af in een min of meer aaneengesloten spelwereld. In e entie komt dit erop neer dat er één grote hublocatie is, de stad Metro City zelf, waarin zich portalen naar de andere locaties bevinden. Zo zul je onder andere een bezoekje brengen aan een winkelcentrum, de havens, het kustgebied en de ruimte.
De meest uitdagende mi ies in Astro Boy zijn de talrijke bo fights in het spel. Deze mormels dien je vaak met een combinatie van je verschillende aanvallen onder handen te nemen. Verder zijn er mi ies waarbij je wat klein tuig naar een andere wereld moet helpen. Enkele van deze mi ies spelen zich af in binnenlocaties en wat me hierbij erg stoorde, was de eentonige opbouw van deze levels. Deze locaties bestaan namelijk uit een drietal verschillende ruimtes die haast tot in de oneindigheid in steeds dezelfde volgorde, herhaald worden. Op een gegeven moment weet je niet meer of je nu vooruitgang maakt of continu rondjes loopt. Een erg luie manier om de levensduur van dit al erg korte spel, nog enigszins op te rekken.