De lancering van 'misdaad-MMO' APB was een catastrofe. Het spel was niet af, rammelde van de bugs en bleef daardoor nagenoeg onspeelbaar. Al een paar maanden later ging de game ter ziele, net als zijn ontwikkelaar Real Time Worlds. Eind vorig jaar herrees het spel echter uit de as als APB Reloaded. Free-to-play-uitgever GamersFirst zag er kennelijk potentie in en lanceerde de game opnieuw. Enkele dagen spelen later vragen we ons af of het dat mi chien beter niet had kunnen doen.
Dit is niet GTA
APB speelt zich als MMO nu eens niet af in een fantasy- of sciencefictionomgeving, maar in een 'realistische' stad. Neem realisme hier uiteraard met een korreltje zout: de stad San Paro is net zo realistisch als bijvoorbeeld Liberty City, en dus enkel ontworpen als achtergrond voor de actie. Wie nu visioenen krijgt van Grand Theft Auto Online, moeten we helaas teleurstellen: APB heeft lang niet de variatie en diepgang van Rockstars spellen.
Je begint het spel door te kiezen voor de 'Criminals' (de boeven) of de 'Enforcers' (de hulpjes van de politie). Daarna mag je je personage zelf ontwerpen. De makers hebben altijd veel kabaal gemaakt rond de vele mogelijkheden om een unieke avatar te knutselen en dit is een punt waar APB niet teleurstelt. Er zijn talloze variaties mogelijk en met een beetje geduld, kun je iets heel unieks maken, of (als je zelf geen goed idee hebt) heel goed lijkende replica's van andermans ontwerpen. Zo zagen wij iemand die een perfect lijkende Harley Quinn (uit Batman) had gemaakt.
Een goede personage-ontwerper maakt echter nog geen goed spel; APB heeft een aantal serieuze problemen. Zoals gezegd kies je tu en Enforcers en Criminals. De bijbehorende filmpjes suggereren twee totaal verschillende carrières, waarbij we als Enforcers de politie een handje helpen en als Criminals, nou ja... crimineel zijn. Bij het kiezen speelde ook de belofte van Real Time Worlds nog in ons achterhoofd. We kregen in 2009 nog van de ontwikkelaars zelf te horen dat je als politieagent misdadigers op hun daad kon betrappen en arresteren. Al deze beloftes bleken echter loos: of je nu 'politie' of 'boef' bent, het maakt helemaal niets uit voor wat je uiteindelijk in de spelwereld doet. Beide kanten hebben dezelfde mi ies, en daardoor heeft de keuze tu en Enforcer en Criminal net zo veel invloed als kiezen voor Blauw of Rood in Halo.
Gameplay
Waar APB wel weer in excelleert, is de manier waarop je als speler opdrachten krijgt. Vlak nadat we in de stad materialiseerden, bood het spel aan om een groep voor ons te zoeken. Niet lang daarna zaten we al in een team en op het moment dat iedereen had aangegeven klaar te zijn, begon een willekeurige mi ie. Dit kan het uitschakelen van een aantal tegenstanders zijn, het beschermen van bepaalde posities in de stad of nog een aantal andere opdrachten. De belangrijke plekken (en soms ook tegenstanders) verschijnen als markeerpunten op het scherm zodat altijd duidelijk is waar je heen moet. Dit systeem is een hele goede vondst die ervoor zorgt dat je als speler meteen aan het hoofdgerecht kan beginnen, in plaats van eerst een hele tijd in de chat naar een groep te moeten zoeken. Het werkt naadloos en door de heldere presentatie zit je binnen tien minuten midden in een vuurgevecht of een auto-achtervolging. Een geniaal idee, helaas blijkt het in de praktijk ook zijn minpunten te hebben.
Dat komt voornamelijk door de daadwerkelijke gameplay, waarin GTA als inspiratiebron doorschemert. Je krijgt bij het binnenkomen van de spelwereld een auto, maar je kunt ook voertuigen van anderen stelen. In veel mi ies is het van belang om snel door de stad te racen, al was het maar om op tijd bij het volgende doelwit te zijn. Verwacht geen realistische rij-simulator, maar de auto's gedragen zich goed genoeg om plezierig door San Paro te cro en.
De auto’s zijn het probleem niet in APB. Waar het spel behoorlijk op zijn gezicht gaat, is bij de vuurgevechten. In het hart is de game een shooter en dan verwacht je dat vaardigheid belangrijk is. In onze ervaring was winnen of verliezen in veel gevallen echter een kwestie van geluk. Het maakt allereerst niet uit welk lichaamsdeel van de tegenstander je raakt. Headshots tellen dus niet zwaarder dan, bijvoorbeeld, een kogel door de kleine teen. Dit gecombineerd met nogal bizarre wapenbalans maakt van de gevechten chaotische ren-, spring- en schietdansjes waarin degene met het betere wapen meestal wint. Om een voorbeeld te noemen: sniper rifles hebben maar twee schoten nodig om je te doden, ongeacht waar de kogel je raakt. Als jij dan rondloopt met een revolver, dan ben je altijd de pineut. Ook bleek de tegenstander in veel gevallen granaten bij zich te hebben, waardoor we ons ook niet op een tactische plek konden verschansen. Twee worpen later waren we alweer dood.
Dit zou geen probleem zijn als iedereen vanaf de eerste speelseconde dezelfde wapens kon gebruiken. Echter, door langer te spelen krijg je een groter arsenaal en kun je je wapens upgraden. Daar komt bij dat een ervaren speler precies weet welke posities het sterkst zijn, terwijl beginners nog moeten uitzoeken waar de vijand vandaan kan komen. En daar zit hem de crux: de matchmaking plaatst in de praktijk ervaren (en dus beter bewapende) spelers in dezelfde conflicten als absolute beginners. Dit maakt het bijzonder frustrerend om door die eerste mi ies heen te spelen, waarbij je de helft van de tijd niet eens weet van waar de kogels komen en de andere helft hele clips leeg schiet zonder ook maar een krasje te maken op je aanvaller. Dit voelt buitengewoon oneerlijk. We kunnen ons ook niet voorstellen dat het spel daardoor op de hogere niveaus lang leuk blijft, tenzij je er plezier in hebt om na vele uren doodgaan zelf de kansloze beginners af te slachten.
Crash
Bovendien bleek APB tijdens onze tests bijzonder onstabiel. We ervoeren meerdere complete crashes per spelse ie. We hoeven je niet te vertellen hoe frustrerend het is om vlak voor het behalen van een doel opeens het bureaublad te zien met de vraag of we een 'crash rapport' naar de ontwikkelaars willen sturen
Gratis
Wat dan weer in het voordeel spreekt van APB is het feit dat de game gratis te spelen is. De meerwaarde in het betalen van abonnementsgeld is vooral van cosmetische aard: je hebt meer mogelijkheden om je personage en voertuigen te personaliseren. Wie de retailversie koopt, krijgt 30 dagen toegang tot deze ‘premium’-ontwerpmogelijkheden. Na die tijd behoud je, mocht je niet verder willen betalen, alle bijzondere versieringen maar kun je bij het maken van een nieuw personage minder variaties aanbrengen.
Door deze best genereuze gratis toegang tot zo goed als het hele spel, kunnen we ons voorstellen dat APB een spel is dat je installeert om af en toe eens in te duiken. Het spel ziet er leuk uit en is ontegenzeggelijk 'anders' dan wat er verder aan online spellen op de markt is. Toch blijven we er bij dat de kern van de game gewoon te wankel is.