Act of Aggression | Gamer.nl

Act of Aggression | Gamer.nl

“Zijn hier nog Command & Conquer-veteranen? Nee, alleen Act of War-helden. C&C-veteranen zijn noobs! Maar ik heb alle rts-klassiekers gespeeld, wat ben ik dan? Ook een noob!”, aldus een ‘vriendelijk’ gesprek in het chatvenster van Act of Aggression. Ach ja, op deze manier doet de game in ieder geval zijn naam eer aan. De frustratie van jaren geen goede, klassieke rts-game heeft blijkbaar een raar effect op spelers.

Het is grappig om te zien hoe Act of Aggre ion vooral door diezelfde spelers als een C&C Generals-kloon wordt gezien, want die claim is door Eugen Systems (de ontwikkelaar van de game) nooit in de mond genomen. Wat ook een rare claim zou zijn, aangezien ze met Act of War, R.U.S.E. en de Wargame-franchise genoeg eigen materiaal in huis hebben. Bovendien heeft Eugen Systems, in tegenstelling tot andere uitgevers, de laatste jaren nog voldoende uitgebracht op rts-gebied, waardoor wij het bedrijf vooral willen aanmoedigen om hun eigen ding te doen. 

We begrijpen de verstokte C&C-fans wel, want ook wij wachten tevergeefs op iets nieuws uit de C&C-stal. Daardoor ga je al snel parallellen leggen met andere games, games zoals Act of Aggre ion. Want wie niet dieper in deze game duikt, ziet waarschijnlijk alleen een paar facties die op papier ietwat lijken op die uit Generals. Of je herkent slechts de overbekende rts-gameplay, waardoor je de link met bekende genregenoten te snel legt. Maar Act of Aggre ion is helemaal geen Generals of welke andere rts-game dan ook. Act of Aggre ion is vooral zichzelf, met een snufje Act of War. Inderdaad, die andere kla ieker uit de stal van Eugen Systems.

Eugen Systems roept overigens met trots dat het met Act of Aggre ion terugkeert naar de gouden nineties en noughties. En die uitspraak is volkomen terecht. De game neemt ons  mee terug in de tijd toen rts-games niet nodeloos ingewikkeld waren, maar juist heerlijk toegankelijk en bijna rustgevend in hun eenvoud waren. Zelfs de muziek voelt in Act of Aggre ion heerlijk vertrouwd aan en doet ons met weemoed terugverlangen naar de tijd dat rts-games menig toplijstjes aanvoerden.

Media has no description

Een triootje van supermachten

Maar wat krijg je nu met precies voorgeschoteld in Act of Aggre ion? Zoals gezegd biedt de game drie facties: de Chimera, de US Army en de Cartel. Zij zitten met z’n allen in een behoorlijk lastig parket ergens in de nabije toekomst. Na een grote beurscrash in China (klinkt bekend in de oren) ligt de wereldeconomie op zijn gat en probeert de Cartel, een schimmige organisatie van grote megacorporaties en waarvan de leden tot in alle lagen van de bevolking en regeringen zijn doorgedrongen, de macht te grijpen. Ondertu en probeert de Chimera, een soort van VN, de Cartel een halt toe te roepen, maar stuit het vooral op het bijzonder indrukwekkende wapenarsenaal van de Cartel. Ondertu en hangt de macht van Amerika aan een zijden draadje en proberen ze met hun ietwat verouderd legermaterieel aan te klampen bij de Chimera en de Cartel om toch nog een stukje van de cake te bemachtigen.

Concreet betekent dit ietwat futuristische verhaal dat Act of Aggre ion zich niet helemaal houdt aan de regels en wetten van het hedendaagse wapentuig. Vooral de eenheden van de Cartel en Chimera beschikken over railguns, optische stealth en dodelijke laserstralen (jaja, Act of Aggre ion kent superwapens!). Hoewel het verhaal verder niet heel veel intere ante aanknopingspunten biedt, zorgt het verschil in wapentuig wel voor een mooie balans tu en de facties onderling. De Amerikanen zijn allround niet heel sterk, maar zijn wel in staat hun eenheden doormiddel van diverse upgrades meer geschikt te maken voor een specifieke rol. Bovendien zijn de eenheden relatief goedkoop, waardoor de Amerikanen een ideale factie zijn voor beginners en vooral excelleren in de beginfase van de game.  

Media has no description

De eenheden van de Chimera en de Cartel zijn een stuk duurder, maar beschikken beiden over experimentele eenheden die vaak betere wapens hebben dan hun Amerikaanse tegenhangers. Waarbij de Chimera een een mengelmoes is van eenheden en van alles een beetje biedt, daar duikt de Cartel meer in de stealth-hoek en zijn eenheden veel minder te upgraden. Bovendien zijn de Cartel-eenheden, in vergelijking met hun tegenstanders, meer kwetsbaar, waardoor de stealth-technologie een zeer welkome toevoeging is. De Cartel is daardoor een lastige factie om mee te spelen. Vooral in online potjes tegen ervaren tegenstanders, is het lastig om een goede, solide basis te bouwen voordat ze je het vuur aan de schenen leggen. Aan de andere kant biedt de Cartel wel het ideale platform om verra ingsaanvallen uit te voeren, met of zonder tanks.

Het helpt dat je zowel in de singleplayercampagne, alsmede in een paar lo taande mi ies die je middels de campagne vrijspeelt, alleen met de Chimera en de Cartel speelt. Hierdoor krijg je meer gevoel bij deze facties en kun je met iets meer ervaring online de strijd aangaan. De campagne wordt helaas niet verteld in coole FMV-scènes zoals we dat bij Act of War nog wel zagen. Daarvoor in de plaats krijgen we saaie nieuwsbeelden en een niet bijster intere ant narratief in de vorm van een slaapverwekkende vrouwen- en mannenstem, begeleidt met een digitaal hoofdje. Zowel de mi ies als het verhaal zelf lopen niet over van spanning en unieke elementen, al ligt de moeilijkheidsgraad wel hoog genoeg om het intere ant te houden voor spelers.

Media has no description

Steen-papier-schaar

Overigens valt het ons direct op dat Act of Aggre ion uit dezelfde stal als Wargame en R.U.S.E. komt. De game richt zich namelijk niet zozeer op het micromanagement van je eenheden. Anders gezegd, eenheden hebben bijvoorbeeld geen secundaire modus of vragen om extra aandacht wanneer ze gaan aanvallen. Eenmaal gebouwd is het vooral zaak om een goede balans in je aanvalsgroep te hebben (denk aan het steen-papier-schaar-principe), want voor de rest is het op de juiste plek op de kaart klikken en hopen dat je de juiste balans in je aanvalsgroep hebt gevonden. Het is de herkenbare stijl uit Wargame en R.U.S.E., maar zorgt er in deze game voor dat je meer bezig bent met basebuilding en het opzetten van een economie.

Daar ligt dan ook direct de crux van Act of Aggre ion, want vooral in het begin ben je eigenlijk alleen maar bezig met scouten en zorgen voor voldoende grondstoffen.  Het zorgt ervoor dat de game niet direct heel gevarieerd aanvoelt en je vooral wordt gedwongen om het bouwen van je eenheden naar de achtergrond te verschuiven. Ondanks dat de game schijnbaar meer leunt naar basebuilding en een het onderhouden van een gezonde economie, is het wel degelijk mogelijk om snel en hard toe te slaan met eenheden en meer gericht de vijand aan te vallen. Je moet alleen even goed oefenen en weten waar je mee bezig bent.

Act of Aggre ion lijkt een game waarbij diegene met de meest zware wapens wint. Of diegene die als eerste een superwapen bouwt. Maar schijn bedriegt. Zelfs zware wapens, en zelfs superwapens, kunnen uitgeschakeld worden door minder sterke eenheden. Zo kan een goed gepositioneerd groepje anti-tank infanterie vanuit een hinderlaag eenvoudig meerdere Abrams-tanks uitschakelen en kan een gatling gun op een humvee prima dienst doen als anti-air geschut. Leer je eenheden kennen, ontdek hun zwaktes en sterkte punnen en Act of Aggre ion wordt ineens meer dan alleen maar een beetje basebuilding en grondstoffen innen. 

Media has no description

Het is jammer dat eenheden soms nauwelijks lijken te anticiperen op aanvallen van de tegenstander en dat de pathfinding wat steekjes laat vallen waardoor je, voordat je er erg in hebt, ineens een heel peloton aan dure tanks of APC’s kwijt bent. Maar buiten dat bieden de gevechten voldoende diepgang en plezier om flink wat uren in de singleplayer - en zeker nog wat extra tijd in de multiplayer - te steken. Of de game ooit zal wederijven met kla iekers als Starcraft lijkt maar zeer de vraag, maar de kwaliteit is zeker hoog genoeg om online wat potten te breken.

Act of War-erfenis

Het zal overigens niemand verbazen dat Act of Aggre ion in veel dingen niet hetzelfde is als Act of War. Er zit tenslotte een jaar of tien tu en de release. Al lijkt de game hier en daar toch nog een klein beetje op zijn succesvolle voorganger. Zo hebben gebouwen en eenheden in beide games aardig wat visuele overeenkomsten en zien we ook de bekende Defcon-fases terug in Act of Aggre ion. Wie een beetje met samengeknepen ogen kijkt, ziet hier en daar zelfs wat overeenkomsten in de interface tu en beide games.

Maar uiteindelijk voelt Act of  Aggre ion echt als een andere game. Zo zijn er in Act of Aggre ion bijvoorbeeld niet één maar drie grondstoffen om te ontginnen: olie, aluminium en rare-metalen. Wie online speelt, merkt ook dat de grondstofvelden willekeurig worden geplaatst, waardoor ieder potje weer om een andere tactiek vraagt. Daarnaast kun je ook doormiddel van krijgsgevangen en bankgebouwen aan broodnodige inkomsten komen. Iedere factie kent een andere beloning tructuur wat betreft het maken van krijgsgevangenen, maar puntje bij paaltje is het vooral van belang om er gewoon zoveel mogelijk te maken en ervoor te zorgen dat jouw eenheden niet zelf worden gepakt. Vooral naar het einde van een potje toe kunnen grondstoffen uitgeput raken en wie dan nog beschikt over voldoende krijgsgevangen heeft in ieder geval nog een inkomstenbron. Het is een goede toevoeging aan de verder solide gameplay, waardoor de game  een extra dimensie krijgt.

Media has no description

Wat de game overigens ook anders maakt dan de meeste kla ieke rts-games, zijn de behoorlijke afmetingen van de speelvelden. Vooral voor de online gevechten zijn er een paar belachelijk grote velden beschikbaar. Indien je deze speelvelden niet met acht spelers betreedt, wordt het vinden van je tegenstander als het zoeken naar een speld in een hooiberg. Gelukkig kent de game een extra zoomniveau, waarbij je het speelveld als een soort drone overziet en belangrijke gebouwen en eenheden in opvallende kleuren worden getoond en waarmee het dus eenvoudiger wordt om te navigeren. Het zou anders een ondoenlijke taak worden om nog enigszins het overzicht te behouden.

Dat Act of Aggre ion door velen wordt gezien als de spirituele opvolger van C&C Generals is niet terecht. Act of Aggre ion heeft meer dan een eigen smoel en borduurt juist verder op haar eigen erfenis en die van Eugen Systems. De game kent naar goede Eugen-gewoontes meer diepgang dan je op het eerste gezicht zou vermoeden, zonder dat het spel daardoor nodeloos ingewikkeld wordt. Het is een heerlijke, kla ieke rts-game die goed heeft gekeken naar huidige mogelijkheden en wensen van de gamers. Wie een beetje tijd en moeite in Act of Agre ion stopt, gaat ongetwijfeld plezier beleven.

Act of Aggre ion komt vandaag beschikbaar voor pc via Steam. De game kost daar tijdelijk 38,24 euro. Act of Aggre ion is ook fysiek in de winkels verkrijgbaar.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou