In tegenstelling tot voorgaande edities, vond Indigo 2016 maar op één dag plaats. Bezoekers hadden twaalf uur om 38 games te checken. Daarnaast was er minder ruimte voor de bekende Indigo-arcadekasten, waardoor het in de middag een drukke bedoening was. Dat betekent lang wachten om daadwerkelijk te spelen en weinig ruimte voor een gesprek. Dat is jammer, maar gelukkig werd het in de avonduren steeds rustiger.
Dit jaar waren er meer internationale games aanwezig, waardoor je de uitspraak “no Dutch” regelmatig kon horen. Deze toevoeging kwam het evenement duidelijk ten goede, want de kwaliteit van games was hoog. De meeste titels kwamen daarbij overigens nog steeds uit Nederland. De een nog maar net ontwikkeling zoals veelbelovende point & click-adventure Winter uit België, en de ander al enkele weken te koop zoals . De meeste games zaten qua ontwikkeling daar net tu enin.
Samen spelen
Locale multiplayergames hadden dit jaar duidelijk de hoofdrol. Bezoekers mochten stemmen op hun favoriete game van de show en het was niet gek dat één van deze multiplayergames,, er vandoor ging met met de hoofdprijs. In de game zit je met tot vier spelers aan elkaar vastgebonden en moet je samen door de levels struikelen. Dit is zowel erg lastig als hilarisch, want het wordt je niet makkelijk gemaakt. Zo staat er op een gegeven moment een knop in het midden van een level waar de groep overheen moet lopen. Raakt iemand die knop aan, dan is iedereen dood. Beeld je levels vol dergelijke grappen en andere obstakels in.
Ook erg leuk was , waarin twee spelers met elk een eigen kracht steeds verder in de levels moeten zien te komen door elkaar te helpen. Het doet qua sfeer erg denken aan Portal, maar dan in 2D. Of wat dacht je van , een razendsnelle 2D-racegame met pure chaos. Omdat de game zo bizar snel gaat, je auto met een kleine verkeerde beweging al rondjes gaat draaien en je daarnaast ook nog boosts en upgrades krijgt, heb je soms geen idee meer wat er gebeurt. Toch was dit de game van Indigo 2016 waar we niet van weg konden lopen zonder nog één potje te spelen.
Naast deze en andere multiplayergames, was er ook een hoekje van Indigo gereserveerd voor als je liever helemaal alleen speelt: in virtual reality, zowel met de HTC Vive als de Gear VR. De selectie aan games deed echter niet veel, waardoor het meer een plek was om even tot rust te komen van de drukte. De meest intere ante vr-game hiervoor was voor de Gear VR, waarin je een soort spirituele hergeboorte beleeft en uiteindelijk via een deur weer de realiteit instapt.
Mooie verhalen
Het is met de korte demo’s op Indigo moeilijk om een verhaal over te brengen. Toch kregen de gamemakers dat dit jaar bijzonder goed voor elkaar. Voornamelijk met fabels uit het buitenland. Kijk bijvoorbeeld naar uit Denemarken. De game speelt als een duister kinderboek waarin kinderen in het hoofd van een man kruipen die door angsten en stre beheerst wordt. De rijmpjes van de vijanden gemaakt door muzikanten zetten direct een goede sfeer neer.
Of wat dacht je van het mooie uit België, waarin je op een vos door een papieren wereld loopt terwijl je reis prachtig wordt begeleid door een verteller. Door woorden uit je omgeving te typen, breng je de wereld tot leven. Vijanden die op je af komen moet je verslaan zoals in Typing of the Dead: Overkill. Elk woord dat je succesvol typt is een aanval. Met de graphics, verhaalvertelling en deze leuke gameplay-mechaniek is dit onze persoonlijke favoriet van de show.
Al hebben we ook bijzonder veel zin in uit Oostenrijk, waarin je door de herinneringen van een oude man reist. De game speelt deels als een traditionele point & click-adventure, maar leuk is dat je ook de omgeving kunt beïnvloeden om je reizen te vervolgen en puzzels op te lo en. De heuvels om je heen kun je bijvoorbeeld optillen en laten zakken.
No Man’s Zeil
We hebben daarnaast fysiek van basketbal naar basketbal gesprongen om lichtjes aan of uit te zetten met , dat na wat uren springactie helaas kuren begon te vertonen. We hebben een poging gedaan om mensen te reanimeren in serious game , waarin we helaas niemand hebben kunnen redden. Toch weten we nu meer over deze levensreddende handeling dan voor onze speelse ie. Ook hebben we gezeild.
Met zeilsimulator Sailaway midden op de zee in een storm proberen te zeilen is een behoorlijke opgave. Het stuur iets naar rechts draaien. Midden op het schip gaan staan en op het ding in de hoek klikken terwijl je muis door de golven alle kanten op schiet. Nee, dat andere ding een millimeter naar rechts. Terug naar het roer. Weer op het schip gaan staan en nu op het juiste ding klikken. Dat touw nu enkele centimeters laten vieren. Kijk, nu ga je sneller!
Indrukwekkend is dat Sailaway een online multiplayergame is, waarin je in theorie andere spelers tegen kunt komen. De game is echter superrealistisch, dus een zeiltrip naar Amerika? Trek daar maar even enkele weken voor uit. Als je dan net een andere speler tegenkomt moet je wel heel veel geluk hebben. Waar hebben we dat eerder gehoord?
Sailaway is mi chien niet gemaakt voor ons, maar de game is wel onderdeel van het diverse aanbod aan games dat gemaakt wordt, met platformers, serious games, vr, fysieke games, multiplayer, verhalen en unieke experimenten. Zolang gamemakers op deze manier hun pa ie blijven volgen, zit het voorlopig wel goed met de Nederlandse game-industrie.