Ergens is het een beetje triest: tijdens de afgelopen Dutch Comic Con haalden we met verschillende mensen herinneringen op aan ruim tien jaar geleden. 'Die goeie ouwe tijd', waarin – volgens ons beperkte collectief geheugen – evenementen met videogames in Nederland nog 'anders' waren, in zekere zin. Want games waren toen nog echt iets opmerkelijks, zo mijmerden we, als hobby voor een select soort mensen waar de buitenwereld maar moeilijk vat op kreeg. Dat we van heinde en ver naar één plek in het land afreisden om nieuwe titels te spelen, overdonderd te raken door audiovisuele explosies en mi chien ook wat gelijkgestemden te ontmoeten, was als de samenkomst van een soort ondergrondse gemeenschap.
Een nieuwe wereld
Anno 2016 ziet de wereld er anders uit. Games zijn niet langer louter een pa ie voor de liefhebber, maar verworden tot entertainment voor een veel grotere groep. In navolging van die andere voormalige 'nerdmedia': strips en films. Zo kan het dat deze door velen gewaardeerde fenomenen gedrieën schitteren op de Dutch Comic Con. Dat we daar met duizenden tegelijk samen zijn, stands bewonderen en kraampjes afspeuren naar gewild verzamelwaar. En dat we handtekeningen verzamelen, op de foto gaan en momenten delen met bekende en minder bekende idolen. Maar dat we ook diverse oude en nieuwe games spelen, op profe ioneel niveau gespeeld zien worden door e-sports-toppers en om de haverklap Nintendo's 3DS tevoorschijn gehaald zien worden om een nieuwe lading StreetPa -Mii's te verwelkomen.
Om nog maar te zwijgen over het feit dat de meest uiteenlopende iconen, uit de werelden waar strips, films en games ons mee in aanraking brachten, zomaar in levende lijve rondlopen op de beursvloer en daarbuiten. Daarbij maakt de verra end hoge kwaliteit van vele kostuums nog wel de meeste indruk – het spreekt boekdelen dat je niet snel meer omkijkt van een cosplayer, als wel van het feit dan zijn of haar outfit er vaak gewoon verdomd indrukwekkend uitziet. Sterker, je zou kunnen beargumenteren dat de toegangsprijs van dit evenement alleen al de moeite waard is om mi chien wel de grootste en meest originele verkleedpartij van Nederland te kunnen bewonderen.
Koffietijd
Toch kan het je zomaar even teveel worden, wanneer je je ook maar even te lang op de drukbevolkte wandelpaden begeeft tu en een haast oneindige stroom aan levende superhelden, animefiguren en gamepersonages. Des te meer wanneer je zelf een meer conventionele kloffie draagt – net als een minderheid van de bezoekers, zo is het gevoel. En de achterin de beurshal geplaatste kraampjes vol handelswaar kun je, wanneer ze gretig uitgeplozen worden door een mensenma a vol Batmen, Ghostbusters-vriendengroepen en Vault Dweller-families, op dat moment beter als onbegaanbaar terrein beschouwen. Time daarnaast je koffiehaalmomenten goed, om te voorkomen dat je een kwartier lang in de rij staat tu en een zwaarlijvige Deadpool en daadwerkelijk schrikwekkende afvaardiging van de Mos Eisley Cantina voor slechts een cappuccino met suiker.
Zeker op dat soort momenten wordt duidelijk: dit is zeker géén gamebeurs. In nóg meer opzichten trouwens, getuige het ontbreken van onfatsoenlijk lange wachtrijen voor de speelbare demo's van Quantum Break en The Legend of Zelda: Twilight Prince HD én het algemeen gebrek aan de schreeuwerigheid die vaak aan game-happenings kleeft. Beschouw dit dan ook als een bruisende viering van (bij gebrek aan een beter woord) 'nerdcultuur' in alle soorten en maten. Sterker nog, we durven gerust te stellen dat er geen enkele gelegenheid in ons land is waar de liefde voor strips, films én games zo prettig gepraktiseerd wordt als tijdens de Dutch Comic Con. Dat hadden we tien jaar geleden niet kunnen bedenken.
Later deze week volgt ook een videoreportage van Dutch Comic Con '16 op Gamer.nl.