Dit is niet de eerste, en zeker niet de laatste keer, dat er iets geschreven wordt over games en moordenaars. Echter, deze keer gaat het er niet om dat ik boos ben dat games de schuld krijgen, maar ik vraag me af waaróm altijd andere factoren de schuld krijgen bij dit soort gruwelijkheden. In het geval van de jongen in Antwerpen heeft de dader toegegeven waarom hij het gedaan heeft. Hij werd in zijn jeugd gepest door allochtonen, en besloot daarom wraak te nemen. Hij ging daarom op een rampage, waarin hij zoveel mogelijk allochtonen de dood in wilde jagen.

Klaar is Kees, zou je zeggen. De dader geeft toe dat hij het gedaan heeft, en waarom hij het gedaan heeft. Wachten op de uitspraak van de rechtbank en ook dit klusje is weer geklaard door Vrouwe Justitia. Zo werkt het echter niet in de huidige maatschappij. We zorgen ervoor dat de dader het juist níet heeft gedaan. Tenminste, zo lijkt het. Nadat Hans van Themsche, zo heet de dader, dit namelijk toegaf, waren er een aantal mensen die zeiden dat Hans regelmatig games speelde, en dat hij deze naspeelde tijdens zijn slachtpartij.

Alweer krijgt een game de schuld van de acties van één enkele idioot. Echter, het lijkt te veel werk om daadwerkelijk toe te geven dat deze jongen gewoon niet goed in zijn hoofd was ten tijde van de moorden. We schuiven liever de schuld op iets anders, of dit nou muziek, films of games zijn. We lijken in de huidige maatschappij te schijterig om te zeggen dat een mens een aantal andere mensen vermoord heeft. We schuiven de schuld op deze andere factor, om zo het falen van de mens een ondergeschikt iets te maken. Op deze manier hoeven we niet onder ogen te zien hoe ziek de mens kan zijn, wanneer hij of zij tot het uiterste gedreven wordt.

Videogames zijn hiervoor een makkelijk doelwit: ze bevatten vaak geweld en worden door veel mensen gespeeld. Op deze manier is er altijd wel een game op wie de schuld geschoven kan worden, zodra er weer een idioot besluit een paar onschuldigen om te leggen. Games zijn echter nog net niet genoeg inburgerd om tot vermaak voor iedereen beschouwd te worden. Zo kunnen dit soort acties op spellen geschoven worden, zonder een echt grote, algemene groep mensen te beledigen.

Games zijn nog steeds een zondebok in de huidige maatschappij: ze zorgen er volgens bepaalde mensen voor, dat moorden gepleegd worden. Het lijkt alsof ze zonder die games niet gepleegd zouden zijn geworden. Deze tendens zal waarschijnlijk pas overwaaien zodra er een nieuwe vorm van entertainment is, die de schuld kan krijgen. Dit kan echter helaas nog wel een paar jaartjes duren. Tot die tijd zullen we de zwartmakerij maar met opgeheven hoofd tegemoet moeten treden, en er alles aan doen om te laten zien dat games er niet voor zorgen dat je postal gaat midden in school of stad.