Help! Ik ben een trashtalker! | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Het is een gure avond. Regen klettertlangs mijn paraplu. Langzaam schuifel ik door een slecht verlichtsteegje. In de verte hoor ik een kat miauwen. Halverwege het steegjestop ik voor een verroeste stalen deur. Mijn eindpunt. Ik doe de deuropen, hang mijn jas aan de kapstok in de hal en loop door naar eengrote donkere ruimte. In het midden van de ruimte zit onder hetzwakke licht van een gloeilamp een kring mensen. Ik ga zitten op devoor mij gereserveerde stoel en kijk om me heen. Dan begin ik: “Mijn naam is Thierry Erkens, en ik ben een trashtalker...”

Ooit, heel lang geleden, was ik eenlieve gamer. Op mijn kamertje in mijn ouderlijk huis speelde ikallerlei singleplayer games. Van strategie tot RPG, ik verslond zeallemaal op mijn pa's pc. Maar, ik speelde nooit de bad guy. Inspellen zoals Baldur's Gate of Fallout bijvoorbeeld, kon ik het nooitover mijn hart verkrijgen om iets “slechts” te doen. Want danvoelde ik me een naar mens. Soms probeerde ik wel eens de “badboy” uit te hangen, maar al snel voelde ik me verplicht eeneerdere savegame te laden om het door mij veroozaakte leed te doenverdwijnen. En mi chien ben ik nog steeds wel een mietje, want toeneen tijd geleden tijdens een pers preview van Bioshock Iris mij zatop te jutten “om toch maar eens even die Little Sister helemaaldood te maken” kwam iets van dat oude schuldgevoel terug.Maar, anyways, terug naar vroeger. Opeen gegeven moment kregen we Internet. SNEL Internet om precies tezijn. En langzaam maar zeker begon ik af te zakken in de duisterepoel van verderf ook wel multiplayer gaming genaamd. De allereersteclan waar ik mij bij voegde was een Belgische Medal of Honor funclan,waarvan bijna alle leden exclusief met singleshot rifles speelden. Die nobele en eerzamespeelstijl trok mij wel, en al snel zat ik tot in de lateavond uurtjes steeds opnieuw de duitse V-2 basis te bestormen, ofshootouts te houden in kleine franse dorpjes. Schelden deed ik nooit,ook niet op onze privé TeamSpeak, want, mijn ouders haddentoch zeker wel een beleefde knaap opgevoed. Daarnaast waren hetBelgen, en Belgen zijn nu eenmaal beleefd... En toen ontdekte ik Rainbow Six: RavenShield Multiplayer... Wederom voegde ik me al snel bij eenclan. Dit keer een Britse funclan. En daar begon mijn afdaling naarde Dark Side. De eerste minuten op de TeamSpeak server zettenmijn hele wereld op zijn kop. Engelsen, waarvan ik altijd dacht dathet beleefde en nette mensen waren zoals Belgen, bleken scheldendebarbaren te zijn! Argh, de horror! De woorden fuck, cock, a hole,dickmuncher en nobjockey vlogen me om de oren. Toch bleef ik bijde clan en langzaam maar zeker veranderde ook ík in eenrancuneuze trashtalker. Er ging geen frag voorbij of ik scholdsamen met mijn clanleden op een vrolijke manier “ 'ave itcocksucker of eat shitand die cumslut!” En ook als ik werd gedood zei ik dingen diehet stempel 18+ benodigden, waarvan “fuck you!” nog wel demeest vriendelijke term was.

Van deze mannen leerde ik dat de kunstvan een goed scheldwoord zat in het combineren van woorden. Dick of fuck alleen is namelijk niet genoeg. Elke goede frag moest gepaard gaan met een even goede belediging. Op deze manier leerdeik de creativere vormen van de Engelse scheldkunst. Mijnscheldvocabulair groeide evenredig aan mijn online strijdlustigheid.Nu, hier op de redactie, tijdens depotjes Dead or Alive na werktijd is het niet anders. Hoe minder levenik nog heb hoe meer ik begin te trashtalken. You want some ofthis? YOU want a piece of ME!? Ow you BETTER come and get it you bloody ****** roep ik uitdagend tegenmijn Amerikaanse collega van de technische afdeling, die zijnvolledige levensbalk nog vol heeft.

En zelfs wanneer ik aan dewinnende hand ben blijf ik veel te grof gebekt. “I'm gonna beatyou down like a polish hooker in a cumstorm!” Blijkik verleden week nog gezegd te hebben terwijl ik Hayate aanzette tot een allesvernietigende combo.

En dat is nog hetergste van allemaal. Ik doe het onbewust; het is een gewoontegeworden. Daar waar ik mezelf in het “echte” leven beschouw alseen beleefd persoon, verander ik tijdens multiplayer gaming in een galspuiende  aso die de Bond tegen het Vloeken linea recta op debrandstapel zou gooien. Nu zal ik nooitiemand online of offline echt op een persoonlijke of hatelijke manieruitschelden, en ik zal er altijd voor zorgen dat iemand die ik niet“virtueel” of “echt” ken nooit mijn tirades te horen zalkrijgen. Maar, het feit blijft dat ik tijdens multiplayer spellensteevast verander in een scheldend monster van Frankenstein. En datis dan direct ook mijn vraag. Verander jij tijdens online gaming?Ik inieder geval wel.... Ik ben Thierry Erkens, en ik ben eenonline trashtalker...


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou