Onlangs was Dennis van der Geest (Nederlands grootsteschnabbelkoning) te gast bij Pauw en Witteman. Het ging in het programma overzijn nieuwe tv-programma(doe eens judoën in plaats van presenteren!), waarinhij werkloze jongeren begeleidt terwijl ze naar werk zoeken. Nu zei Van derGeest iets in de trant van: "Er was een jongen die zei dat hij videogameswilde gaan maken. Ik zei toen tegen hem: laat die computerspelletjes nou maarvoor in het weekend en richt je op echt werk."Een beetje kortaf van de op één na beste judoka vanNederland(op 1 staat zonder twijfel Anton Geesink). Die jongen vindt gamen leuken heeft als droom om een baan in de industrie te vinden. Steun die jongen dan,stuur hem naar de game-opleiding of geef hem een avondcursus programmeren,zodat hij een beetje een begin heeft. Nee, meneer de judoka gooit in een paarseconde de droom met een ferme ippon op de mat, en stuurt mi chien wel eenpotentiële nieuwe Will Wright of Peter Molyneux naar een lopende band in hetpittoreske provincieplaatsje Nukkebummele.Van der Geest zal een aantal jaar geleden ook een droomhebben gehad, lijkt mij. Deze droom zal waarschijnlijk iets te maken hebbengehad met een gouden plak op de Olympische Spelen. Hoe zou meneer hebbengereageerd wanneer iemand tegen hem gezegd had:"Man, hou toch op met datstoeien en ga iets goeds met je leven doen!" Ik denk niet dat Dennis ergenthousiast zou hebben gereageerd op zo'n reactie. Waarom zou je iemands droomzo in duigen schoppen? Nu moet ik toegeven dat de persoon waartegen het gezegd isgeworden, waarschijnlijk dacht dat hij de hele dag zou gamen wanneer hij in deindustrie zou werken. Voor hetzelfde geld echter was die jongen de nieuweKojima of Miyamoto geworden. Ik raad meneer van der Geest dus aan eerst eensterug te kijken op zijn eigen jeugd en na te gaan hoe hij ervan droomde om eenberoemde  judoka te worden, voordat hijanderen dwingt hun dromen op te geven.