Het leven van een enthousiaste gamer gaat niet altijd over rozen. Dat is iets wat altijd weer in me opkomt wanneer ik een korte blik werp op mijn gestaag groeiende collectie games. Ik heb een zeer brede smaak en ben voor haast ieder genre wel te porren, zolang een game maar goed en vermakelijk is. Aan de andere kant, heb ik door studie en nu werk steeds minder tijd om al die games goed te spelen. Doordat ik echter wel steeds games ben blijven kopen, heb ik zo langzamerhand een behoorlijk grote back catalog aan games opgebouwd. Allemaal games die ik maar half, of soms dat nog niet eens, gespeeld heb.
Tijdens de vorige generatie sloeg ik qua games soms echt door. Ik wilde alles uitproberen, iedere franchise aan de tand voelen en compleet maken. Het begon allemaal rustig met de aanschaf van een GameCube, mijn eerste console sinds de SNES, maar vooral toen ik 1,5 jaar later een PS2 er bij kocht, was het hek van de dam. Die console heeft zo'n enorm breed en diep gamesaanbod, dat ik soms door de bomen het bos niet meer zag. Toch wilde ik van zoveel mogelijk walletjes snoepen als het even kon.
So many games, so little time
Een jaar later kwam daar nog een Xbox bij. Ook een console met zo z'n eigen games die nergens anders te krijgen waren. Natuurlijk wilde ik ook daarvan zoveel mogelijk uitproberen. Toch bleef de PS2 het absolute toppunt. Nu die generatie praktisch op z'n einde is, heb ik nog een hele stapel aan onuitgespeelde PS2-games liggen. Ook voor de GameCube liggen er nog wat onuitgespeelde games in de kast. De echte pareltjes en kla iekers heb ik grotendeels wel uitgespeeld, maar in het segment daaronder ligt er nog aardig wat op mij te wachten. Uiteindelijk heb ik zelfs een aantal van die games van de hand gedaan, omdat ze me toch niet helemaal lagen zoals ik verwacht had.
Ik ben vastberaden om in ieder geval een slordige negentig procent van mijn huidige collectie uit te spelen. Je hebt er wel behoorlijk wat geld voor neergeteld en uiteindelijk haal je veel meer plezier uit je games wanneer je ze ook daadwerkelijk uitspeelt. De hobby zal je veel langer blijven boeien wanneer je de tijd neemt voor iedere individuele game, in plaats van als een parasiet van de ene game op de ander te springen. Ik wil niet eens weten hoe het fanatieke downloaders moet vergaan, die mogelijk iedere dag weer een nieuwe game binnenhalen.
Het probleem is natuurlijk tijd. Zoals gezegd werk ik nu, en dan ook nog eens fulltime. Daarnaast doe ik natuurlijk ook de nodige werkzaamheden voor Gamer.nl, waaronder het spelen van reviewgames, heb ik een sociaal leven te onderhouden, en heb ik momenteel ook nog een Xbox 360, Wii, DS, PSP en nieuwe PC staan. Ik heb me met deze 'nieuwe generatie' als doel gesteld om alles uit te spelen wat ik aanschaf, en te verkopen wanneer een game me onvoldoende weet te motiveren.
Dit kan ik in mijn situatie echt niet gebruiken
Bij de Xbox 360 gaat me dit zeer goed af. Hoe gek het ook klinkt, die achievements helpen daarin zeker mee. Ik heb nog wat oudere games liggen waar ik nodig mee verder moet, zoals Dead Rising en Oblivion, maar over het algemeen weet ik me prima door alle games heen te spelen. Zelfs de wat minder grote titels gaan me prima af. Wat betreft de Wii heb ik het geluk dat er momenteel nog niet zoveel intere ante games te krijgen zijn, maar daar lijkt vanaf het einde van dit jaar behoorlijk verandering in te komen. Met de DS heb ik al wat meer moeite, omdat ook deze handheld weer een erg brede line-up heeft die me steeds meer aan de PS2 doet terugdenken. Regelmatig spelen in het OV doet echter wonderen. De PSP heeft niet ontzettend veel games die mijn intere e wekken, dus dat scheelt ook weer. De PC, mijn gameplatform gedurende het PS1 en N64 tijdperk, heeft lang niet meer zoveel opzienbarende exclusives als voorheen, maar ik heb het nog aardig druk met games die ik de afgelopen vijf jaar gemist heb.
Zoals ik al zei dus, ook het leven van een fanatiek gamer gaat niet over rozen. Je zou natuurlijk fulltime met games bezig kunnen gaan, maar daar hou je uiteindelijk zo bitter weinig aan over. Mi chien dat sommigen zich er toe kunnen zetten, maar ik niet. Het zijn zelfs niet alleen games waarmee ik dit probleem heb. Ik ben eveneens een groot filmliefhebber en heb nog een hele stapel aan DVD's liggen die ik nog een keer moet kijken (brede smaak speelt wederom parten). Datzelfde geldt voor series, een entertainment medium wat ik sinds dit jaar ontdekt heb. Hoe ga ik het allemaal inplannen? Ik heb geen idee. In ieder geval ga ik me qua games voor de rest van dit jaar alleen nog maar richten op de echte toppers. De rest komt later mi chien nog een keer.