Toen we Wolverine voor het eerst zagen waren we gelukkig blij verrast, maar pas nu we de game ook gespeeld hebben zijn we echt enthousiast. Zeker omdat het zo hard mis kan gaan met deze titel. Hack-and-slash is een ogenschijnlijk eenvoudig genre, maar de games binnen dit genre weten vaak niet lang genoeg te boeien. God of War liet zien hoe het wel moet met uitdagende puzzels, geweldige eindbazen en een zeer uitgebreid maar intuïtief vechtsysteem.

De puzzels ontbreken in X-Men Origins: Wolverine, hij is natuurlijk ook niet bepaald de grootste denker. Wolverine denkt met zijn klauwen en daar maakt hij het gebrek aan puzzels ruimschoots mee goed. X-Men: Origins Wolverine is namelijk intuïtief, snel en verschrikkelijk grof. Binnen de kortste keren hak je hoofden en ledematen van de lichamen van je tegenstanders af. Wolverine is boos, en dat zullen zijn tegenstanders merken ook.

Hoewel je met button bashen in het eerste level van de game best een eind kunt komen, biedt het spel meer diepgang dan dat. De grafisch indrukwekkendste moves zijn vaak ook de grofste moves en vragen om extra inzet. Zo kun je je tegenstanders oppakken en met de juiste timing een brute finishing move doen. Het kost wat oefening, maar is daardoor wel extra bevredigend. Deze acties verschillen per tegenstander, maar zijn altijd zeer hardhandig en worden van dichtbij in beeld gebracht.

De timing bij die move luistert behoorlijk nauw, maar na een paar keer heb je de timing door en gaat het niet snel meer fout. Timing speelt altijd een belangrijke rol in de gevechten. Blokkeer een aanval precies op het juiste moment en je kunt hard de tegenaanval inzetten. Een raket kun je terugschieten door op het juiste moment te blokkeren. Als iemand op je af springt en je drukt op het juiste moment op de grijpknop, dan grijp je iemand uit de lucht aan zijn enkel en is hij aan jouw genade overgeleverd. Maar genade kunnen ze natuurlijk vergeten.

Tijdens het spelen kwamen we vele verschillende brute combo's en timing-moves tegen , maar dat is nog lang niet alles. Zo kun je ook de omgeving gebruiken. Grijp iemand in de buurt van een spies, en Wolverine maakt een menselijke shishkebab. Er zijn ook nog een aantal special moves die je kunt doen als je Rage-meter vol zit. Wij hebben er tot nu toe één gezien: Wolverine steekt zijn armen uit en draait als de Tazmanian Devil in het rond en snijdt zo iedereen in de buurt aan stukken. Ook de lunge is een aanval die je veel zult gebruiken. Hiermee spring je van ver op je slachtoffer af om direct over te gaan op een brute aanval.

Hoewel er al veel afwi eling zat in de gevechten in de korte demo die wij speelden, belooft ontwikkelaar Raven nog meer variatie. In de game kun je bijvoorbeeld mutagens vinden. Hiermee kun je de snelheid waarmee Wolverine geneest versnellen of de special moves aanpa en. Mutagens zijn er vrij veel, maar je kunt er slechts een paar aan Wolverine toewijzen. Een goed voorbeeld van hoe steeds meer ontwikkelaars RPG-elementen in hun game verwerken. Bovendien zal Wolverine steeds meer moves vrijspelen en zullen al vrijgespeelde aanvallen steeds sterker worden door de ervaring die de harige superheld opdoet tijdens de game.

Voor gevarieerde gameplay heb je meer nodig dan veel moves, je wil ook verschil in tegenstanders. In het eerste level wordt er al aardig wat op je afgestuurd: mensen met vuurwapens, mensen met zwaarden en ook tu enbazen met zwaarden. In het eerste level zijn deze laatste vooral met de lunge-aanval vrij eenvoudig te pakken, maar vermoedelijk zal dit in de latere levels een stuk lastiger worden. Ook kom je wel eens een helikopter tegen op je pad. Wederom moet je de lunge-aanval gebruiken om deze neer te halen. Maar met die sprong zit je alleen op de helikopter, en je wilt deze natuurlijk laten neerstorten. Raven wilde aanvankelijk dat je met een quick time event dit gevecht zou volbrengen, maar zag gelukkig op tijd in dat de gamers dat trucje nu wel eens gezien hebben.

Na je sprong klim je op de helikopter, simpelweg met de linker stick. Wanneer je eenmaal op de neus van het gevaarte zit, probeert de piloot je er vanaf te schieten. Door op de juiste momenten weg te duiken ontwijk je zijn aanvallen. Met een paar drukken op de slaknoppen ram je de vooruit kapot, grijp je de piloot en steek je zijn hoofd in de wieken. Heel anders dan een quick time event is het mi chien niet, omdat er voor je bepaald wordt hoe Wolverine langs de helikopter klimt en welke finishing move je doet. Desalniettemin heb je veel meer het gevoel van controle omdat je gewoon dezelfde knoppen gebruikt als tijdens het normale vechten en je acties je niet worden voorgekauwd.

In het eerste level is er dus al aardig wat afwi eling in tegenstanders, naar verwachting wordt dit verder doorgezet in de rest van de game. Dat is natuurlijk voor een deel afhankelijk van het filmscript, maar Raven houdt daar niet helemaal aan vast. Af en toe gaat het verhaal van de game ook verder de toekomst in tot een periode vlak voordat Wolverine zich aansloot bij de X-Men. In deze delen komt hij ook bekende figuren uit de comics tegen die niet in de film zitten.

Ook met de eindbazen lijkt het goed te zitten. In onze eerste preview beschreven we al de reusachtige sentinel en dit keer hebben we het op mogen nemen tegen een of ander groot steenmonster. De zwakke plek op zijn schouder heb je snel gevonden, omdat je erop kunt mikken. Spring erop af, geef een aantal harde klappen met de adamantium klauwen en spring weer weg voor hij je te pakken krijgt. In het begin is dit vrij eenvoudig, maar zodra je de de energiebalk van het steenmonster hebt gehalveerd, verandert hij zijn tactiek en gaat hij op andere manieren aanvallen. Naar hem toespringen wordt dan een kwestie van goede timing, anders plet hij je tu en zijn vuisten. Heel erg moeilijk is deze eindbaas niet, maar dat is natuurlijk ook niet de bedoeling in het eerste level.

De gameplay in X-Men Origins: Wolverine is zeer sterk en om heel eerlijk te zijn een stuk beter dan we hadden verwacht. Daar komt bij dat het spel er heerlijk uitziet. Het junglelevel heeft prachtige, fri e, groene kleuren die lekker contrasteren met het rode bloed dat rijkelijk vloeit. Ook Wolverine zul je overigens regelmatig zien bloeden. Je ziet schrammen, kogelgaten open wanden en op een gegeven moment zelfs stukken van Wolverines skelet als hij maar hard genoeg geraakt is. Zijn kledingstukken raakt hij ook kwijt, hoewel hij zijn broek wel aanhoudt. Geef Wolverine rust en je ziet langzaam de wonden weer dichttrekken en de schrammen genezen. Verloren kledingstukken krijgt hij pas terug bij het volgende checkpoint.

Naast dat soort details steekt ook de algehele presentatie erg goed in elkaar. Raven laat tu enfilmpjes namelijk op knappe wijze naadloos overgaan in de gameplay. Zo begint het spel met Wolverine die uit het vliegtuig springt. Tijdens de vrije val bestuur je Wolverine, maar zodra je bijna bij de grond bent neemt de game de controle uit handen, draait de camera naar een nieuwe positie, zie je de naam van de game staan terwijl Wolverine landt bovenop een tegenstander. Een ander voorbeeld vind je verderop in het level. Wolverine staat voor een groot gat in een touwbrug. Hij springt er overheen bovenop een tegenstander, geeft hem zelf een aantal klappen en de game gaat naadloos over in een filmpje waarin Wolverine een tegenstander over de schouder neemt en met hem als een stormram door de rest van de soldaten beukt. Het eindigt met een prachtige sprong waarmee hij weer iemand doorklieft met zijn spiesen waarna je weer naadloos zelf de controle overneemt. Dit geweldige samenspel tu en cinematics en gameplay maken de gehele ervaring een stuk filmischer en nog spectaculairder.

Onze speelse ie met X-Men Origins: Wolverine heeft ons enthousiast gemaakt. Wij hadden niet verwacht dat de game er zo goed uit zou zien en vooral zo goed zou spelen. Met de basis zit het dus al goed. We zijn nu vooral nog erg benieuwd naar de andere levels en tegenstanders, hopelijk bieden die genoeg afwi eling om de game urenlang fris en boeiend te houden. Als het eerste level dat we speelden een goede indicatie is, dan kan Wolverine hoge ogen gaan gooien.