Het hoofdmenu verraadt gelijk dat War Thunder van origine een duidelijke pc-game is. De knoppen zitten op de uiteindes van het scherm en kunnen pas ingedrukt worden als je je cursor erop afstuurt. Dat werkt vlekkeloos met een muis (die kun je immers gewoon aansluiten op je Playstation 4), maar voelt onnatuurlijk en onwennig met een controller. Zelfs al probeert de game dat nog te compenseren met de touchpad. Ook kun je in een menu de visuele settings aanpa en en verschijnen er regelmatig chatschermpjes in beeld. Nee, ontwikkelaar Gajin heeft er niet al te veel aan gedaan om Playstation 4-bezitters een warm welkom te bieden.
Lekker vliegen
Desondanks schuilt er achter die onwennige interface toch een toegankelijke vlieggame. De besturing heb je in ieder geval zo door. Als je een vliegtuig kan besturen in GTA V, dan kun je dat ook in War Thunder. In een mum van tijd maak je gecontroleerde loopings en barrel rolls en met iets meer oefening laat je vliegtuigen simpel opstijgen en landen. En dat terwijl de virtuele instructeur je later vertelt dat dat laatste toch echt de moeilijkste taak is van een piloot.
De simpele besturing maakt van War Thunder een ideale pick up & play-game. Met een simpele druk op vierkantje zit je binnen luttele seconden in een online gevecht waar je naar hartenlust kan schieten op alles en iedereen. Voor elke hit krijg je punten, dus zelfs als je compleet ingemaakt wordt kom je toch langzaam maar zeker vooruit. Ben je al je vliegtuigen kwijt, dan ga je gewoon terug naar de garage en kun je je weer snel gereed maken voor een nieuw gevecht.
War Thunder doet zijn best om nieuwkomers niet af te schrikken en gewoon in hun eigen tempo alle diepgaande aspecten te laten ontdekken. Die zijn er namelijk genoeg. De game zit vol met authentieke vliegtuigen met elk hun eigen tactisch voordeel. Zo is een bommenwerper ideaal tegen grondvoertuigen, maar is deze wel log en kwetsbaar, terwijl een gevechtsvliegtuig juist snel en wendbaar is, maar relatief zwakker in de directe aanval. Daarnaast is het mogelijk te kiezen voor een simulatiebesturing en de moeilijkheidsgraad zo op te schroeven dat er met de kleinste details rekening gehouden moet worden. Denk daarbij aan het aantal G-krachten waartegen de piloot bestand is, de windrichting en de bouw van het vliegtuig. Vooral dan valt op hoe verschillend elk vliegtuig zich laat besturen.
Lone wolf
Die combinatie van toegankelijkheid en diepgang is volledig naar wens in te vullen. Tijdens singleplayermi ies waarin je historische gevechten naspeelt kun je bijvoorbeeld aangeven welke taak je wel of niet wilt doen, voor welk land je speelt en of je voor een arcade- of simulatie-ervaring gaat. Zo is het altijd mogelijk je eigen tempo te bepalen en de ervaring te kiezen die het beste bij jou speelstijl past.
Ook tijdens online gevechten kun je gewoon doen wat je wilt en wordt je niet raar aangekeken als je voor eigen succes vecht. Uiteraard kun je wel je teamgenoten benaderen om samen te werken, maar in de praktijk kiest iedereen simpelweg zijn eigen doel uit en vliegt daarop af. In de overzichtelijke levels resulteert dat vrijwel altijd in enerverende actie, al wil een gevecht wel eens veranderen in een ongecontroleerde chaos. Vliegtuigen botsen vaak tegen elkaar aan en iedereen schiet door elkaar heen. Het is dan ook jammer dat juist de modi ontbreken waar voor een meer tactische benadering gekozen wordt.
Het uitproberen waard
War Thunder verkeert op dit moment nog in open bèta, maar dat doet weinig af aan de spelervaring. Natuurlijk ontbreken er een aantal modi, maar met de al aanwezige mogelijkheden kom je een heel eind. Daarnaast is het free-to-play-model uitermate sympathiek. Met echt geld kun je weliswaar sneller levelen of betere vliegtuigen kopen, maar ook zonder investeringen kom je in een fijn tempo vooruit. Na elk gevecht is er wel weer een upgrade klaar of krijg je voldoende punten om je op allerlei manieren te versterken.
Er is aldus geen enkele reden om War Thunder niet een keer uit te proberen. Zonder al te veel poespas zit je al snel in een enerverende dogfight en er is voldoende ruimte om je te ontwikkelen voor het serieuzere simulatiewerk. Daarnaast ben je nooit verplicht tot het uitvoeren van relatief saaie taken als opstijgen of landen en kun je geheel op je eigen manier je vliegtuigarsenaal uitbouwen. Deze game is – op zijn menu’s na – een voorbeeld voor elke andere pc-game die zijn heil zoekt op de Playstation 4. Daarmee is War Thunder tegelijkertijd een ietwat onverwachte, maar prima aanvulling op het launch-aanbod.