In Vampyr ontdek je het London van 1918, dat geteisterd wordt door de dodelijke Spaanse Griep. Per dag sterven meer dan duizend mensen aan de ziekte, wat natuurlijk een behoorlijke impact heeft op het dagelijkse leven van de inwoners. Wat de burgers niet weten is dat er vreemde dingen gebeuren in de stad. Vampiers gaan in het holst van de nacht op zoek naar slachtoffers om hun behoefte naar bloed te bevredigen. Een geheime groep vampierenjagers probeert de wezens te bestrijden, met gematigd succes.
Als speler zit je als hoofdpersoon Jonathan Reid midden in de strijd tu en de vampieren en de bevolking van Londen. Deze voormalige soldaat keert terug naar Engeland om als arts door het leven te gaan. Wanneer hij door een patiënt wordt geïnfecteerd en in een vampier verandert, is hij vastberaden een oplo ing te vinden om zijn soort te kunnen genezen.
Interne tweestrijd
Tijdens zijn zoektocht naar een medicijn komt Jonathan voor een aantal lastige kwesties te staan. De belangrijkste overweging tijdens het spelen van Vampyr is de manier waarop je met de burgers omgaat. Als vampier is het immers noodzakelijk om vers bloed te drinken en zo sterker te worden. Dit staat haaks op de principes van de medicus om de inwoners van zijn stad te helpen. Aan jou de taak om hier keuzes in te maken, wat niet altijd even gemakkelijk is: aan elke keuze zit een consequentie verbonden, zoals we gewend zijn van de vorige games van Dontnod.
Het vinden van slachtoffers is in Vampyr geen grote moeite. De stad is gevuld met een groot aantal burgers. Elke inwoner heeft een eigen baan, netwerk van mensen, routines en vaak ook geheimen. Wanneer je iemand omlegt heeft dit direct effect op de omgeving. Zo heeft het vermoorden van een vader impact op het leven van zijn zoon. Er zijn in de wereld van Vampyr geen goede of slechte keuzes, alleen morele keuzes. Als speler beslis jij welke stedelingen sterven of leven, maar moet je ook bereid zijn om de gevolgen te accepteren.
Oogstrelende moord
Wanneer je besluit om de aanval aan te gaan, kan dit op verschillende manieren. Je kunt bijvoorbeeld stilletjes naar je prooi sluipen en deze met een “Embrace” zowel vermoorden als zijn of haar bloed consumeren. Bij de meer oplettende vampierenjagers kun je gebruikmaken van wapens voor lange of korte afstand. Het vechtsysteem lijkt hier vergelijkbaar met de Dark Souls-games, waar precisie, timing en positionering cruciaal zijn. Het is hiernaast ook mogelijk om duistere aanvallen in te zetten in ruil voor een deel van je levensbalk, wat voor nog meer variatie moet zorgen tijdens gevechten.
De straten van Londen zien er in deze pre-alpha-versie bijzonder spectaculair uit. Dontnod maakt goed gebruik van Unreal Engine 4 en tovert onder andere prachtig reflecterende kinderkopjes en een indrukwekkend misteffect op het scherm. Ook de belichting valt op in Vampyr. Voor een game die zich alleen gedurende de nacht afspeelt, lijkt de omgeving nooit te donker. Subtiele lichtstralen van kaarsen, lantaarns en de maan belichten de straten op mysterieuze maar heldere wijze. De drukke beursvloer op de Gamescom maakte het moeilijk om een indruk te krijgen van de muziek en overige geluiden in de game. Mits hier geen grove fouten mee worden gemaakt, word je hoogstwaarschijnlijk volledig ondergedompeld in het Londen van bijna honderd jaar geleden.
Vampyr lijkt ondanks de afwijkende sfeer ten opzichte van de vorige games toch een perfect project voor Dontnod om hun kenmerkende stijl verder uit te breiden. Het maken van moeilijke keuzes is ook in Vampyr het belangrijkste element, maar dit wordt dit keer afgewi eld met andere vormen van gameplay die de spelervaring veel gevarieerder moet maken dan zijn voorgangers. Vampyr geeft een bijzonder positieve eerste indruk. Het is duidelijk dat de ontwikkelaars niet het duister hebben betreden zonder een duidelijke richting voor ogen te hebben.
Vampyr verschijnt volgend jaar voor pc, Xbox One en PlayStation 4.