Bij het vervolg op Among Thieves lijkt de focus toch wat te zijn veranderd. Het is alsof er eindelijk genoeg vertrouwen is opgebouwd binnen het Naughty Dog-team. Het singleplayeravontuur is uiteraard nog steeds enorm belangrijk, maar de multiplayer krijgt veel meer aandacht en is een extra pijler waarop Uncharted 3: Drake’s Deception wil leunen. Daarom is de modus ook aangepakt en uitgebreid, iets wat we al zelf(s) aan den lijve ondervonden tijdens een eenvoudig potje team deatchmatch.
Verticaal vechten
Helaas hebben we enkel team deatchmatch kunnen spelen, maar gelukkig is er nog altijd genoeg vergelijkingsmateriaal met Among Thieves. Zo is gelijk te merken dat de verticaliteit van de vuurgevechten intact is gebleven. Klimmen en klauteren om zo op een ideale schuilplek terecht te komen, loont nog steeds. Sterker nog, het lijkt zelfs te worden gestimuleerd: een handig gespannen kabel zorgt ervoor dat je snel van een hooggelegen plek snel naar beneden kan roetsjen.
Het is ook niet zonder gevaren om op hoger gelegen plekken te blijven hangen. Voor je het weet sleurt iemand je over een rand heen, een effectieve methode om je bij te brengen dat hoog en droog niet per definitie beter is. Het zorgt ervoor dat levels een dynamisch spelverloop kennen, en op en neer golven: het ene moment vindt de strijd plaats bij een grote ‘klimmuur’, terwijl het zich een minuut later verplaatst naar de oppervlakte, waar tactisch achter muurtjes geschuild dient te worden. Eigenlijk dus precies zoals we het kennen van het vorige deel.
Medailles
Ook medailles keren terug, maar ditmaal zijn ze in veel groter getale aanwezig. De beloningen die je al spelend verdient waren een leuke touch aan het multiplayerfestijn. Maar waar in het vorige deel het aantal soorten nogal beperkt was, daar word je in dit deel met het eremetaal om de oren geslagen. Beloningen voor kills en killstreaks zijn logisch, maar een medaille krijgen omdat je op tijd dekking hebt gezocht voor een granaat? Vrij creatief. Een plak omdat je verschillende wapens hebt gebruikt tijdens je moordtochten? Ook leuk gevonden. Een medaille omdat je juist trouw bent gebleven aan dat ene schietijzer? Prettig. Eigenlijk levert elke succesvolle actie, hetzij offensief of defensief, je onmiddellijk een medaille op.
Dat metaal wordt niet rondgestrooid om mee te pronken, het dient als betaalmiddel voor verschillende in te zetten voordelen. Lever je bijvoorbeeld vijf medailles in, dan kun je tijdelijk harder rennen, beter richten met bepaalde wapens of meerdere granaten tegelijkertijd werpen. Daar staat wel tegenover dat als je medailles bewaart, je aan het einde van de rit meer geld verdient en zo sneller in level stijgt.
Minder rijkelijk toebedeelde spelers hoeven echter niet te vrezen dat ze overlopen worden door online metaalmiljonairs, de game zal om de zoveel tijd kleine voordelen verschaffen aan de onderliggende partij. Speciale wapens die plots handig opduiken bijvoorbeeld. Een extra bazooka kan nooit kwaad, toch? Het moet ervoor zorgen dat elk potje dynamisch genoeg blijft voor iedere speler.
Customizen
Bij de multiplayer van Drake’s Deception is duidelijk gekeken naar andere multiplayerspektakels op de markt, wat je ook terugziet in de mogelijkheid om je eigen personage vorm te geven. Nu heeft Drake een dusdanig karakteristieke kop dat zelfs met een paarse broek aan, een gouden zonnebril op en een smoezelig baardje, hij gewoon Drake blijft. De Drakes krijgen een kleine persoonlijke touch, maar hun identiteit als de echte blijft gewaarborgd. Ook is het voor spelers mogelijk om verschillende load-outs samen te stellen met andere startwapens, iets dat nog ontbrak bij het vorige deel.
Het zit wel goed met de multiplayer van Uncharted 3: Drake’s Deception. Waarschijnlijk heel goed, maar voor we dat oordeel vellen willen we graag aan de slag met de overige modi in de multiplayerbèta. Heel graag zelfs.
