UFC Undisputed 2010 (hands-on) | Gamer.nl

Vorig jaar werden gamers al getrakteerd op het nodige bruut geweld met UFC 2009 Undisputed en bij een nieuwe editie moet natuurlijk alles groter en grootser worden opgezet. Nieuwe vechttechnieken doen hun intrede, het vechtersaantal is opgeschroefd naar een kleine honderd, er zijn meer spelopties en ook niet onbelangrijk: er zijn wat nieuwe virtuele rondedames. Het moge duidelijk zijn: iedere MMA-liefhebber komt ook met deze nieuwe editie weer ruim aan zijn trekken.

Soepel

Daarnaast is de voornaamste klacht van het vorige deel aangepakt, op de grond gesmeten en in de houdgreep genomen: de steile leercurve. Waar beginners in het vorige deel al snel alle acht hoeken van de ring werden getoond, kunnen ze  nu een stuk beter meekomen. Het toverwoord ‘soepeler’ kwam menig keer bij ons op toen wij linkse hoeken en rechtse trappen tegenhielden en ze zelf uitdeelden. Het voelt allemaal lekker direct aan, in plaats van één of andere kunstmatige animatie die afgespeeld wordt. Op het moment dat er een opening in de verdediging van de tegenstander valt, is daar gelijk doorheen te rammen met een hand, voet, elleboog of knie.

Gevechten zijn hierdoor enorm dynamisch. Waar je het ene moment nog vol in de aanval bent en als volleerde hoofdtrommelaar het de tegenstander laat duizelen, bestaat de kans dat je het volgende moment in de verdediging wordt gedrukt door een slimme ontwijkbeweging en tegenaanval. Het wegduiken van aanvallen en vervolgens zelf toeslaan is een stukje belangrijker geworden, waardoor gevechten zelden een eenzijdige bedoeling zijn.

Dat betekent overigens niet dat de klappen die worden uitgedeeld geen pijn doen. Een drietal rake klappen op de kaak zijn dodelijk (niet letterlijk), een aantal trappen tegen het middenrif zorgen er ongetwijfeld voor dat een vechter zich minder soepel door de ring begeeft en een overstrekking van de arm zorgt er ongetwijfeld voor dat een potje tennis er voorlopig ook niet in zit. En mocht de vechter volledig door de mangelmolen zijn gehaald en ziet hij blauw, dan kan het met elke welgemikte slag of stoot voorbij zijn.

Testosteron

Doordat nieuwkomers niet hoeven te worstelen met de controls, maar opponenten gelijk bij de lurven kunnen grijpen, duurt het niet lang voordat het testosterongehalte tijdens het spelen stijgt. Mooie stoten en knock-outs worden in de herhaling stijlvol in beeld gebracht waardoor de ‘oefs’, ‘aahs’ en ‘lekker!’ niet van de lucht zijn. Elke wedstrijd weer stijgen spelers boven zichzelf uit met flitsende acties die de ander niet aan had zien komen. Potjes met dezelfde vechters en dezelfde spelers hebben dan ook lang niet dezelfde uitkomst. Spelers leren rust te pakken in de gevechten, zichzelf op te laden, te anticiperen en door de toegankelijke besturing kan dat ook daadwerkelijk. En hoewel toegankelijkheid tegenwoordig een negatieve lading is, komt het in het geval van UFC de variatie en het spelplezier alleen maar ten goede.

Het is dan ook niet waar dat deze game wegbeweegt van een geweldige fanservice naar een game voor een groot publiek dat geen affiniteit heeft met de sport. De toegankelijkheid is vooral bedoeld om nieuwe spelers uit te nodigen het ook te proberen om vervolgens gegrepen te worden door het UFC-spektakel, want die mal zit er wederom stevig omheen. Zo kunnen spelers net als vorig jaar weer aan de slag in kla ieke gevechten uit de UFC, zie je de scheidsrechter die je ook in het echt zou zien en verzorgt Joe Rogan het commentaar. En ook online kun je de nodige UFC-verwevingen vinden, maar daarover kunnen we helaas nog niets vertellen.