True Crime: Streets of LA was de eerste sandbox-game die de concurrentie aandurfde met het toen baanbrekende GTA III. In plaats van de crimineel uit te hangen stond je nu aan de andere kant van de wet, waarbij je als agent zelf kon bepalen of je een good copof bad copwas. De game kende veel van dezelfde mechanieken als GTA en wist zich dan ook maar met moeite te onderscheiden, maar werd over het algemeen wel positief ontvangen door de pers. Er kwam dan ook een vervolg dat zich afspeelde in New York, waarbij een aantal spelelementen verfijnd waren, maar dat verder geplaagd werd door bugs. Een te vroege release deed de game de nek om, en op een aantal matig positieve recensies na, kon de game op weinig lovende woorden rekenen.
Anno 2010 is er weer een nieuwe True Crime in de maak, deze keer met een compleet andere ontwikkelaar aan het roer. Oude rotten uit de industrie zijn samengekomen in United Front Games, om vol enthousiasme aan de slag te gaan met Modnation Racers en True Crime. Dit nieuwste deel in de True Crime-franchise gebruikt enkel de basis van de vorige twee games en is dus ook een sandbox-game, maar met een aantal fikse vernieuwingen. Allereerst valt de setting al op. De Westerse metropolen zijn ingeruild voor de culturele mengelmoes die Hong-Kong heet. Met zijn hoge gebouwen, diverse cultuur en hoge bevolkingsdichtheid schetst het een uniek sfeerbeeld, en deze karakteristieken vertalen zich ook door in hoe de game zich laat spelen.
Hong-Kong-Fu
Zo kun je nu tot op zekere hoogte free-runnen, oftewel op spectaculaire wijze over allerlei obstakels heen klauteren. Denk niet dat je meteen wolkenkrabbers kunt beklimmen, maar kleine gebouwtjes, muurtjes, hekken en andere obstakels vormen niet langer een probleem. Op zichzelf leuk natuurlijk, maar wat het intere ant maakt is de combinatie met de typisch Aziatische acrobatiek die er aan gekoppeld zit. Tegen muren oprennen, over een tafel heen glijden terwijl je tegelijkertijd een trap uitdeelt, het kan allemaal. Het vechtsysteem is dan ook net zo goed gericht op dynamische handgevechten als John Woo-achtige schietpartijen. Je beschikt als een ware Jet Li of Jackie Chan, nu over een rijkelijke hoeveelheid stoten en slagen, waarbij de nadruk gelegd wordt op het gebruik van je omgeving.
Of je nu een vijand elektrocuteert door hem tegen een transformator aan te trappen, z’n hoofd herhaaldelijk met een deurtje slaat terwijl je hem vastklemt in de deuropening, of simpelweg over een railing mept, er is altijd iets in de buurt om te gebruiken. In een stad als Hong-Kong ben je natuurlijk niet de enige met kennis van Oosterse vechtkunsten, dus vallen vijanden je met vergelijkbare trappen en slagen aan. Voor de gevechten biedt een contextgevoelig systeem uitkomst, die je op het juiste moment een counter laat doen. Komt er een Flying Kick op je af? Dan grijp je hem uit de lucht en pin je hem op de grond vast door op tijd de juiste knop in te drukken. Dit zorgt er voor dat gevechten tegen groepen vijanden al snel lijken op taferelen uit een Oosterse vechtfilm. Net zo Oosters zijn daarbij wapens als machetes en vleesme en. Wat dit oplevert in combinatie met de voorgenoemde acrobatiek? Nou, bijvoorbeeld een sprong over een object waar een vijand achter schuilt kun je dan in één keer af maken door bij het neerkomen een mes recht in z’n hart te steken.
Met vier grote wijken om te verkennen is lopen natuurlijk ook niet alles, maar gelukkig heb je genoeg vervoersmiddelen tot je beschikking. Verschillende motoren en auto’s staan tot je beschikking, maar vooralsnog lijkt de tweewieler toch wel de voorkeur te genieten. Op een motor kun je bijna iedere auto gebruiken als springschans, wat handig kan zijn om tijdens een achtervolging snel voorbij een obstakel te komen, maar ook de acrobatische recreatie ten goede komt. Ben je echter een boef op het spoor, dan hoef je je niet lang kwetsbaar te voelen op je tweewieler, zodra je binnen bereik bent kun je met een druk op de knop op de auto af springen. Een kleine knokpartij later zit je zelf achter het stuur en is de onverlaat uitgeschakeld. Je kunt er trouwens op vertrouwen dat het rijden in True Crime goed aan zal voelen: achter dit onderdeel zitten een aantal Need for Speed-veteranen.
Uiterlijk vertoon
Om al deze actie met elkaar te verbinden is er een verhaal nodig, en in dit geval heeft de ontwikkelaar zich laten inspireren door films als The Departed en het origineel, Infernal Affairs. Je speelt een agent die infiltreert in de grote Triades van Hong-Kong. Je knapt het vuile voor ze op en probeert zo langzamerhand tot je ware doel te komen: het opdoeken van deze machtige criminele organisaties. En daarmee komen we op een intere ant aspect van de game uit: het face-systeem. Dit systeem laat de Chinese invloed in Hong-Kong zien door nadruk te leggen op sociale status. Door klu en te klaren, gevechten zo spectaculair mogelijk te winnen en zoveel mogelijk succesvolle stunts te doen, groeit je aanzien in de maatschappij. Ook kleding en uiterlijk vertoon dragen hier aan bij.
Het hebben van veel aanzien heeft behoorlijk wat voordelen. Zo kunnen vijanden bang voor je zijn, en daardoor terughoudender reageren tijdens confrontaties, en kun je bepaalde contacten alleen opdoen als je genoeg status hebt. Deze contacten kunnen je weer nieuwe mi ies, wapens en voertuigen opleveren. Maar het beïnvloedt ook hoe je het gewone volk met je omgaat. Omdat Hong-Kong zo dichtbevolkt is zul je regelmatig met menigtes te maken krijgen, waarin je al snel een vijand kwijt kunt raken tijdens een achtervolging. Ben je echter gerespecteerd of gevreesd dan zal de ma a plaats voor je maken wanneer je er in volle sprint doorheen probeert te komen.
De game ziet er tot slot ook erg goed uit, en dat dankzij zijn sterspeler: Hong-Kong. Met z’n vele neonlichten, donkere straten en typerende beelden (zoals tientallen airco’s die aan de zijkant van een gebouw hangen) raakt het precies de juiste snaar. Wie de stad kent herkent de sfeer ondanks het feit dat het geen exacte nabootsing is, en wie de stad niet kent ziet precies datgene dat je er van voor zou stellen. True Crime lijkt dan ook in goede handen bij United Front Games, nu moet hij alleen nog maar in onze handen belanden.