De multiplayer van Tomb Raider komt echter niet uit handen van Crystal Dynamics, maar van hun collega's bij Eidos Montréal. Deze Canadezen staan beter bekend als de makers van het uitstekende Deus Ex: Human Revolution. Ze werken daar al tweeënhalf jaar aan de multiplayer, los van Crystal Dynamics die zich volledig op de singleplayer richt. Opvallend, want Eidos Montréal had nog geen ervaring met multiplayer.
Thief 4 krijgt multiplayer?
De Canadese producent Joe Khoury legt uit: ''Het Tomb Raider-team is niet dat van Deus Ex. Er zitten een paar getalenteerde leden van Deus Ex in, maar tegelijkertijd is dit team van de grond af opgebouwd voor multiplayer. Montréal is een echte verzamelplek voor gametalent. Als je daar een team wil samenstellen met een bepaalde specialisatie: multiplayer, verhaal... dan vind je daar zo de mensen voor. Zeker voor Tomb Raider.''
Eidos Montréal is dus uitgebreid met een multiplayerafdeling, terwijl de rest van de studio gewoon doorwerkt aan... Thief 4? Natuurlijk vragen we meteen of die dan ook een multiplayermodus krijgt. Khoury bijt snel op zijn tong als hij de valstrik hoort: ''Wie weet, dat kan zeker. Ik denk dat in de toekomst communicatie tu en spelers belangrijk is. Een singleplayergame werkt goed voor mensen die in een verhaal willen duiken. Maar er is nog een laag in games: communicatie, het samen spelen. Ik denk dat daar nog veel te behalen valt.''
Choose your weapons
Op scoops jagen is leuk, maar we zijn hier natuurlijk voor Tomb Raider. Het is een erg drukke dag, dus we kunnen helaas maar een paar rondjes spelen. We testen een level dat bestaat uit een woestijnachtig fort bovenop een berg. Ons team van vier Survivors probeert een aantal willekeurig opduikende medkits te verzamelen en die naar het centrum van de kaart te brengen. Er wordt op ons gejaagd door vier Scavengers, de slechteriken uit de singleplayer. Als wij als Survivors binnen de tijd genoeg medkits verzamelen, winnen we.
Voor we starten, kiezen we eerst onze personages en de wapens waarmee we willen vechten. Deze variëren van een pijl en boog tot machinegeweren. Een pistool heb je altijd. Je kunt ook een derde 'superwapen' kiezen zoals een vlammenwerper, granaatwerper of mijnen. De ammunitie hiervoor is zeer beperkt, dus zet ze alleen tactisch in. Als laatste kun je twee skills activeren, die je bijvoorbeeld een langdurige sprint geven, sterkere mêlee-aanvallen of de mogelijkheid sneller te herladen.
Zandstorm
Wat meteen opvalt aan de map is dat er ontzettend veel hoogteverschil in zit. Verschillende beklimbare torentjes, kabelbanen, een schuin aflopend middenveld en ondergrondse wegen. Volgens Khoury is dit hoe ze het platform-element van Tomb Raider hebben vertaald naar de multiplayer, met veel verticaliteit: ''Die verschillende paden vonden we belangrijk. Dit hebben we ook gecontroleerd met heatmaps, die volgen waar mensen lopen. We hebben veel getweakt om mensen overal te laten vechten, en dus niet op maar één plek.''
Dat is aardig gelukt, zo ondervinden we in de potjes die we spelen. We komen ook veel valstrikken tegen. Die kun je op verschillende plekken op scherp zetten met één druk op de knop. Zo is er een bliksemafleider die je tegenstanders frituurt zodra ze in de buurt komen, of ze worden lek geprikt door spijlen die uit de muur schieten. Je moet wel opletten dat je niet op je eigen struikeldraadje stapt, want je gaat net zo hard zelf dood. Wat dan ook gerust een paar keer voorkomt in de hectiek.
Een slim team gaat ook zo snel mogelijk op zoek naar de unieke nature triggers. Iedere kaart heeft een uniek natuurfenomeen dat je kunt activeren. Op onze kaart was dat een flinke zandstorm die zorgde dat onze tegenstanders geen Gamertags meer konden zien, terwijl ons team ze nog wel zag. Zo konden we onze Franse collega's slachten als blinde kippen in de storm. Dat slachten is overigens wel belangrijk: een Survivor die op de grond ligt kan namelijk door blijven schieten met zijn pistool. Je moét iedereen dus met een mêlee-attack neerhoeken om er definitief van af te zijn.
Level 60
Tijdens het spelen doe je ook ervaringspunten op en uit de Achievements konden we halen dat level 60 het maximum is. We kunnen door de korte speeltijd nog niet echt oordelen over de balans of de wapendetails, maar we hebben alles even geprobeerd en het werkte allemaal prettig. We vragen ons wel af in hoeverre de valstrikken echt noodzakelijk zijn, want je richten op scherp schieten lijkt ook al voldoende te zijn.
Naast de Rescue-modus die wij speelden, bevat Tomb Raider ook de gebruikelijke Team Deathmatch- en Free-for-All modi. Voor de vierde modus, Cry For Help, moeten we nog even wachten tot de uiteindelijke versie. We zijn benieuwd of dit voldoende gaat zijn om spelers voor langere tijd bezig te houden, want multiplayermodi in actiegames willen nog wel eens saai worden na een tijdje. Maar met name door de valstrikken en volledig asymmetrische kaart met veel hoogteverschil, lijkt Tomb Raider zich al te willen onderscheiden van de concurrentie. We zijn benieuwd of dat op de lange termijn gaat lukken.