The Saboteur draait om een vrij begaanbaar Parijs, dat letterlijk verduisterd is door de Duitse bezetters. Overal waar zij de dienst uitmaken, wordt de wereld in zwart-wit weergegeven. Met succesvolle sabotagedaden voorzie je de spelwereld van kleur en zullen het Franse verzet en de lokale bevolking in opstand komen. Stukje bij beetje verander je dus Parijs in een kleurrijke, opstandige stad.
Klimmen
Op de Gamescom waren twee mi ies speelbaar: een mi ie waarbij je uit een basis moet ontsnappen en een mi ie waarbij je een groot kanon op de daken moet vernietigen. In de ontsnappingsmi ie begin je stilletjes en besluip je Duitsers van achteren om ze geruisloos de nek om te draaien. In dit stukje komt ook het klimelement van The Saboteur naar voren. Net als in A a in's Creed, Crackdown en inFamous kun je in deze game elk uitstekend obstakel vastgrijpen en werkelijk de hele spelwereld beklimmen. Zo klim je langs een groot Duits logo omhoog, op naar een auto om mee te vluchten.
Bij het stukje in de auto bleek helaas hoeveel moeite ontwikkelaar Pandemic heeft met een succesvolle implementatie van voertuigbesturing. Het ding reed totaal niet lekker en reageerde te sterk op elke stuurbeweging. Bij Mercenaries 2 was dit probleem ook al aanwezig en we vragen ons dan ook sterk af of het uiteindelijke spel enige verbeteringen gaat kennen wat betreft dit aspect. Aangezien autorijden voor een vrij begaanbare stad van levensbelang is, hopen we heel sterk dat Pandemic dit onderdeel nog flink op de schop gaat nemen.
Kanttekeningen
Aan het einde van het stukje rijden betraden we het terrein van een boerderij, waar Duitsers met vlammenwerpers de boel in as trachtten te leggen. Een paar welgemikte schoten op de tanks doen de nazi's spontaan de lucht in vliegen. Bij dit stukje maakten we voor het eerst uitgebreid kennis met het schietelement van The Saboteur. Deze kennismaking was nog niet onverdeeld positief. Het mikken verloopt nog niet al te vloeiend en voelt te losjes aan. Bovendien mi en je schoten impact, waardoor het neermaaien van de vijand een beetje knullig aanvoelde.
Na de boerderij van Nazituig gezuiverd te hebben, startten we de tweede demo op: het opblazen van een kanon dat op daken van Parijs gestationeerd is. Deze mi ie toonde het open design dat een speerpunt van de game zou moeten zijn. Je kunt namelijk vrijelijk op elk dak klimmen dat je wilt en zo je eigen route uitstippelen. Toch leek deze opzet in de demo nog niet helemaal uit de verf te komen. Met name de chaos die het spel vertoont, lijkt negatief te werken. Van alle kanten schieten vijanden op je, die in alle grauwigheid bovendien erg moeilijk te zien zijn. De game heeft dit gebalanceerd doordat je heel veel kogels kunt vangen, wat in de Mercenaries-games van Pandemic ook het geval was.
Dat neemt niet weg dat het klimelement goed lijkt te werken en het zou zomaar kunnen dat de andere mi ies van The Saboteur een stuk beter uit de verf komen. Deze hands-on ervaring van twee levels, die alle elementen van het spel bevatten, gaf echter wel aan dat er nog wat zorgenpuntjes zijn. De stijl is dan wel mooi en de potentie is er zeker, maar het is nog even afwachten of Pandemic de game goed af weet te werken.