Vanaf het begin is het duidelijk dat Spirit Tracks veel wegheeft van Phantom Hourgla . Beide games zijn immers speelbaar op de Nintendo DS en behouden de vrolijke grafische stijl die we nog kennen uit The Wind Waker op de GameCube. Deze stijl past overigens perfect bij de lichtzinnige avonturen die Link op de handheld beleeft. Daarbij zijn de cel-shaded graphics gewoon te mooi om compleet te laten vallen voor het realistische uiterlijk van Twilight Prince . We zijn dus blij dat we via de DS nog kunnen genieten van de aparte looks van dit type Zelda-game.
Zelfde avonturen, honderd jaar later
Spirit Tracks speelt zich honderd jaar na het avontuur uit Phantom Hourgla af en dus is er een Link uit een nieuwe generatie die de avonturen beleeft. Ironisch genoeg lijken die avonturen wel erg veel op de vorige: in plaats van een boot, bestuurt deze Link in Spirit Tracks een trein. Qua besturing maakt dit echter wel een verschil. Er ligt nu geen open zee voor je en je moet dus op het spoor dat over heel de spelwereld verspreid is rondrijden. Je kunt daarbij wel zelf bij splitsingen je eigen route kiezen en onderweg schieten op vijanden en kapers. Treinreizen zullen dus zelden rustig en vlekkeloos verlopen en dat is maar goed ook, want van een beetje actie zijn we niet vies.
Verder lijkt Spirit Tracks nog wel heel erg op haar voorganger: je bestuurt Link nog steeds door de stylus over het touchscreen te schuiven en je bezoekt nog steeds kerker na kerker waar je verschillende puzzels oplost. In Zelda gaat het dan ook altijd om de originaliteit van die puzzels en wat dat betreft hebben we, ook al in het vroege stadium van deze game, weer wat leuke nieuwe ideeën gezien.
Gevaarlijke ridder
Het meest opvallende element in veel puzzels is de Phantom aan jouw zijde. De Phantoms waren de bewakers van de schatten in de kerkers in Phantom Hourgla : grote ridders die je zonder pardon in één keer uit een kerker konden schoppen. Nu heb je er dus eentje voor jezelf en dat komt goed van pas. Je bestuurt deze gevaarlijke ridder ook met de stylus en zo kun je hem op vijanden afsturen waarbij je zelf liever niet al te dichtbij komt. Hij kan ook nog eens tegen vuur, dus je kunt hem gebruiken om voorbij grote vlammen te komen of op hem klimmen om een lavapoel over te steken.
Hij komt echter ook van pas bij eindbazen. Bij één eindbaas moet je hem gebruiken om het monster af te leiden, zodat jij het onbeschermde achterste van de rotzak in de pan kan hakken. Hoewel het vast best even wennen wordt om de Phantom naast Link zelf te besturen, weten we uit ervaring dat Nintendo dergelijke nieuwe concepten altijd om kan zetten in geweldige nieuwe gameplay-mechanieken. We zien dit nieuwe hulpje dan ook als een welkome toevoeging.
Veel meer is er helaas nog niet bekend over Spirit Tracks. De game komt hopelijk eind deze winter uit op de DS, zodat we dit jaar gelukkig niet zonder Zelda-titel hoeven door te brengen. Bij een nieuwe Zelda-game ben je er eigenlijk ook wel zeker van dat het een vermakelijk avontuur gaat worden, maar Nintendo moet wel oppa en dat het genoeg nieuwe elementen blijft toevoegen om het niet té veel als een herhaling aan te laten voelen. De treinritjes en besturing over de Phantom zouden wat dat betreft de nodige variatie moeten aanbrengen. We kunnen dus voorzichtig al hopen op een echte topper voor de DS dit najaar. All aboard, the hype-train!